ปริโยคาหน : นป. การหยั่งดู, การหยั่งลง, การรุกเข้าไป
ปาโมกฺขาจริย : ป. อาจารย์ผู้เป็นหัวหน้า, อาจารย์ผู้เป็นใหญ่, อาจารย์ผู้เป็นประธาน
ปิฏฺฐขาทนิย : นป. ของหวานที่ทำด้วยแป้ง
เปกฺขา : (อิต.) อันเพ่ง, ฯลฯ, การเพ่ง, ฯลฯ, ความเพ่ง, ฯลฯ.
พลิปฏิคฺคาหก : ค. ผู้รับเครื่องบูชา, ผู้รับพลีกรรม เช่น พวกพราหมณ์, ผู้เก็บภาษี
พาหิรรกฺขา : อิต. การป้องกัน, การรักษาโดยวิธีภายนอก
ภกฺขา : (อิต.) การกิน, การเลี้ยง, ของกิน, ของบริโภค, อาหาร, ภักษ์, ภักษา. ภทฺขฺ อทเน, อ. ส. ภกฺษ.
ภงฺคาปุปสฺสนา : อิต. ปัญญาพิจารณาการแตกทำลาย
ภณฺฑาคาริก : (วิ.) ผู้ประกอบในเรือนคลัง, ผู้รักษาเรือนคลัง, ฯลฯ.
ภวราคานุสย : (ปุ.) กิเลสอันนอนเนื่องอยู่ในสันดาน คือ ความกำหนัดในภพ.
ภิกฺขา : (อิต.) อันขอ, การขอ, การขอทาน. ภิกฺขฺ ยาจเน, อ, อิตฺถิยํ อา.
ภิกฺขาจริยา : (อิต.) ความประพฤติในอันขอ, การเที่ยวขอ.
ภิกฺขาจาร : (ปุ.) การเที่ยวไปเพื่ออันขอ, การเที่ยวไปเพื่ออันขออาหาร, การเที่ยวขออาหาร, การเดินบิณฑบาต, การเที่ยวบิณฑบาต. ภิกษาจาร. ส. ภิกฺษาจาร.
ภิกฺขาหาร : ป. อาหารที่ได้มาจากการขอ
มคฺคกฺขายี : ค. ผู้บอกทาง
มคฺคารมฺมณธมฺม : (ปุ.) ธรรมมีมรรคเป็นอารมณ์ ได้แก่ธรรมคือจิตและเจตสิกที่ทำอริยมรรคให้เป็นอารมณ์.
มิคาทก : (ปุ.) หมาไน. มิค+อทฺ ธาตุในความกิน ณฺวุ ปัจ.
มิคาทน : (ปุ.) เสือดาว. มิค+อทฺ+ยุ ปัจ.
มุขาลมฺพท : (นปุ.) การเล่นพิณพาทย์ปาก.
เมธคา : (อิต.) ภาวะอันย่ำยี นิสสัยของตนและย่ำยีคนอื่นไป, ธรรมชาติอันย่ำยีนิสสัยของตนและย่ำยีคนอื่นไป, ความทุ่มเถียง, ความทะเลาะ, ความวิวาท, ความผิดพ้อง, ความร้าวฉาน, ความร้าวราน, ความมั่นหมาย, ความหมายมั่น, ความอาฆาต, ความอาฆาตมาดร้าย, กลหธรรมอันไปจากเมธา. เมธ+คมฺ ธาตุ กวฺ ปัจ.
โยคา : (อิต.) วิชาช่าง.
รกฺขา : อิต. การรักษา, ความปลอดภัย, การคุ้มครอง
รงฺคชีว รงฺคาชีว : (ปุ.) บุคคลผู้เลี้ยงชีพด้วยสี, ช่างเขียน.
รชฺชุคาหก : ป. ผู้ตรวจแผ่นดิน, ผู้วัดแผ่นดิน
โรคาตุร : ค. คนไข้, คนป่วย
ลญฺจขาทก : ค. ผู้ได้รับสินบน, ผู้กินสินบน
ลาขาปสาทน : ป. ไม้แสม, ไม้โลทแดง
ลิกฺขา : อิต. มาตราชั่ง = ๑๒๙๖ อณู ; ไข่เหา
วิกฺขาเลติ : ก. บ้วน, ถ่ม
วิคาหน : นป. การหยั่งลง
วินยคฺคาหี : ค. ผู้ถือวินัย
สงฺขยา, สงฺขา : อิต. การนับ, การคำนาณ
สงฺคาเมติ : ก. ให้รบกัน, ทำสงครามกัน
สมฺมุขา : (อัพ. นิบาต) ต่อหน้า, แจ้ง, ชัด, พร้อมหน้า, ในที่พร้อมหน้า, ในที่เฉพาะหน้า. นิบาตลงในอรรถสัตมี. รูปฯ ๒๘๒.
สมุทฺทกฺขายิก : (นปุ.) เรื่องทะเล.
สลขาริก สสงฺขาริก : (วิ.) เป็นไปกับด้วยสังขาร.
สิกฺขากาม : กิต. ผู้ใคร่ต่อการศึกษา
สิกฺขาปก, สิกฺขาปนก : ค. ผู้ให้การศึกษา, ครู
สิกฺขาสาชีว : (ปุ.) การศึกษารและการครองชีพ.
สิขาพนฺธ : (นปุ.) เครื่องผูกมวยผม.
สุกฺขาปน : นป. การทำให้แห้ง
สุรุงฺคา : อิต. คุก, ตะราง
เสนาสนคาหาปก : ป. ผู้แจกจ่ายเสนาสนะ
อกฺขา : (อิต.) ลูกบาสก์.
อกฺขาตาร : ป. ผู้บอก, ผู้กล่าว, ผู้ประกาศ, ผู้แสดง
อกฺขาตุ : ป. ผู้บอก, ผู้กล่าว, ผู้แสดง
อกฺขายิก : ค. ซึ่งบอกข่าว, ซึ่งบอกเล่า
อกฺขายี : (วิ.) ผู้มีปกติกล่าว, ฯลฯ.ณีปัจ.แปลงอาเป็นอาย.
อคฺคาภา : (อิต.) แสงแห่งไฟ, แสงไฟ.อคฺคิ+อาภา