อวกฺกนฺต : กิต. ก้าวลงแล้ว, ครอบงำแล้ว, ท่วมทับแล้ว
อวกฺกนฺติ : อิต. การก้าวลง, การหยั่งลง, ความปรากฏ
อวกฺกม : ป. การก้าวลงสู่, การเกิด, การปรากฏ
อวกฺกมติ (โอกฺกมติ) : ก. ก้าวลง, เกิด, ปรากฏ
อวกฺกมฺม : กิต. ก้าวลงแล้ว, ย่างไปแล้ว, หลีกไปแล้ว
อวกฺการ : (วิ.) อันกระทำลง, อันเป็นเดน.
อวกฺขิตฺต, (โอกฺขิตฺต) : กิต. ถูกขว้างลงแล้ว, ถูกขว้างทิ้งแล้ว
อวกฺขิปติ, (โอกฺขิปติ) : ก. โยนลง, ขว้างลง, สำรวม, คุ้มครอง
อวกฺขิปน : นป. การขว้างลง, การใส่ลง, การบรรจุลง
อวกฺเขป : (วิ.) ขว้างลง, ขว้างลงไป, โยนลง, โยนลงไป, ซัดลง, ซัดลงไป.อวปุพฺโพ, ขิปฺเขปเน, อ.
อวกฑฺฒติ : ก. ดึง, ฉุด, ลาก, จมลง
อวกส : ป. การดึง, การลาก, การถอดยศ, การทำให้เสื่อมลง
อวคาห : ป. การก้างลงสู่, การค้นคว้า, การพิจารณา
อวคาหติ (โอคาหติ) : ก. หยั่งลง, เข้าถึง
อวตรณ : (นปุ.) การข้ามลง, การหยั่งลง.อวปุพฺโพ, ตรฺตรเณ, ยุ.ส.อวตรณ.
อวตรติ : ก. หยั่งลง, แบ่งภาคลงมาเกิด
อวตาร : (ปุ.) การลง, การหยั่งลง, การข้าม, การข้ามลง, ท่า, ท่าน้ำ, รู, ช่อง, โพรง, ละแวก.อวปุพฺโพ, ตรฺตรเณ, โณ.ส. อวตาร.
อวติฏฺฐติ : ก. ตั้งลง, ยึดมั่น, ยืนนิ่ง
อวติณฺณ (โอติณฺณ) : กิต. หยั่งลงแล้ว, อวตารลงมาแล้ว, แบ่งภาคลงมาเกิดแล้ว
อวทารณ : (วิ.) ขุด, เจาะไช, เซาะ, เซาะลง, ทำลาย.
อวธารณ : (นปุ.) การรับรอง, การรับไว้, การกำจัดลง, ความมั่นคง, คำมั่นคง.
อวธาเรติ : ก. กำหนดแน่, จำกัดลง, เลือก
อวธิ : (นปุ.) เขต, แดน, ความจำกัด, ความกำจัดลง, หลุม, ที่ต่ำ.อว+ธาธษตุอิปัจ.
อวนติ : อิต. การก้ม, การโน้ม, การยอบกายลง
อวนิ : (อิต.) แผ่นดิน วิ. สตฺเตอวตีติอวนิ.อวฺรกฺขเณ, ยุ, นสฺสนิตฺตํ (แปลงนเป็นนิ), นสฺสวาอสฺสอิตฺตํ (หรือแปลงอแห่งนเป็นอิ). หรือลงอนิปัจ.รูปฯลงอิปัจ.นฺอาคม.เป็นอวนีบ้างส.อวนิอวนี.
อวปตฺต, โอปตฺต : ค. มีใบหล่นลงแล้ว, ไม่มีใบ
อวปิวติ : ก. ดื่มลงไป
อวฺยถิ : (ปุ.) สัตว์ผู้ไปเร็ว, ม้า. อาปุพฺโพ, วิคติยํ, ถิ.แปลงอิเป็นยรัสสะอาเป็นอ.
อวฺยากต : ค. ซึ่งพระพุทธองค์ไม่ทรงพยากรณ์โดยประการอื่น คือ ไม่ทรงชี้ชัดลงไปว่าดีหรือชั่ว ; ที่เป็นกลางๆ
อวลญฺช : (วิ.) อัน....พึงใช้สอยไม่ได้, มีรอยเป็นที่กดลงไม่มี, ไม่มีรอย.นปุพฺโพ, วลญฺชฺอุปโภเค, อ.
อวสรติ : ก. เที่ยวไป, มาถึง, พัก, อาศัย, ประชุมลง, รวมลง
อวสาน : (ปุ.) ที่สุดลง, กาลเป็นที่สุดลง, กาลเป็นที่จบลง, ที่สุด, ที่จบ, การจบ. อวปุพฺ-โพ, สาอวสาเน, ยุ.ส.อวสาน.
อวสาย : นป. การอวสาน, การจบลง, การสรุป
อวสิฏฺฐก : ค. เหลือลง, คงอยู่
อวสิร : (วิ.) มีหัวลง.
อวสีทติ : ก. จมลง, ดิ่งลง
อวเสส : (วิ.) อันเหลือลง, เหลือ.
อวเสสก : นป., ค. สิ่งที่เหลือลง, ส่วนเหลือ, เศษ
อวหาร : (ปุ.) การนำลง, การฉวยเอา, การชิงเอาการลัก, การขโมย, ความนำลง.อวหรือโอบทหน้าหรฺธาตุในความถือเอาณปัจ.ส.อวหาร.
อวีร : (วิ.) ไม่หาญ, ไม่กล้าหาญ, ไม่แน่ใจลงไป, ทำให้ฉงน.
อเวกฺขิปติ : ก. ทิ้งหรือหย่อนเท้าลง, กระโดด
อเวจฺจ : ๑. กิต. หยั่งลงด้วยปัญญา, หยั่งรู้แล้ว ;
๒. ค. แน่ชัด ; ไม่หวั่นไหว, สมบูรณ์, มั่นคง
อสมฺโมทิย : นป. การไม่ตกลงใจ, การไม่ปรองดองกัน, การไม่ลงรอยกัน
อสวต : ค. ไม่จำกัด, ไม่กำหนดลงอย่างแน่นอน
อเสส : (วิ.) มิได้เหลือ, ไม่เหลือ, ไม่เหลือลง, ทั้งปวง, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น.วิ. น เสสํอวสิฏฺฐอเสสํ.
อาคม : (ปุ.) การมา, การมาถึง, นิกายเป็นที่มา, นิกายเป็นที่มาแห่งมรรคและผล, บาลี, พระบาลี, อาคม (การมาของอักษรคือการลงอักษรเป็นวิธีของบาลีไวยากรณ์อย่างหนึ่งศาสตร์ คัมภีร์มนต์ เวทมนต์).วิ.อาคมนํอาคโม.ส.อาคม.
อาชานียอาชาเนยฺย : (ปุ.) อาชานียบุคคลอาชาเนยยบุคคล (ผู้ได้รับการอบรมมาดี), ม้าอาชาไนย (มีไหวพริบดี).วิ.อา ภุโสการณาการณํชานาตีติอาชานีโยอาชาเนยฺโยวา.อาบทหน้าญาธาตุนาปัจ. ประจำธาตุและ ณฺยปัจแปลงญา เป็น ชฺแปลงอาที่นาเป็นอีศัพท์หลัง แปลงอีเป็นเอ ซ้อนยฺอกิฯลงอานียหรือ ณฺย ปัจ. ส. อาชาเนย.
อาณฺย : (นปุ.) ความเป็นแห่งหนี้, ความเป็นหนี้.วิ.อิณสฺสภาโวอาณฺยํ.ณฺยปัจ.ภาวตัท.แปลงอิเป็นอากัจฯ๔๐๖.
อาติ : (ปุ.) นก.อิคติยํ, ติแปลงอิเป็นอา.ส. อาติ.
อาถพฺพน : (ปุ.) หมอผู้กำจัดโรคร้ายของช้าง.วิ.อาภุโสหตฺถิโนโรคํถุพฺพตีติอาถพฺพโนอาปุพฺโพ, ถุพฺพฺหึสายํ, ยุ, อุสสตฺตํ (แปลงอุเป็นอ). อปิจ, อาภุโส หตฺถิสฺมึเภสชฺชํถเปตีติอาถพฺพโน.อาปุพฺโพ, ถปฺถปเน, ยุ, ปสฺสโว (แปลงป เป็น ว), วสฺสทวิตตํ(แปลงว เป็น วฺวแล้ว แปลงเป็นพฺพ).เวสฯ ๒๔๒.