ผีโขมด :
น. ผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสง เรืองวาวในเวลากลางคืนทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟ อยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป. (ดู โขมด๑). ผีเสื้อน้อย : (ถิ่นพายัพ) น. ต้นคนทีสอ. (ดู คนทีสอ ที่ คนที๒).
ผู้ดีแปดสาแหรก :
น. ผู้ดีที่สืบทอดกันลงมาตั้งแต่ต้นวงศ์สกุลคือ บิดามารดาของปู่และย่า ๔ บิดามารดาของตาและยาย ๔ รวมเป็น ๘; โดยปริยายหมายถึงคนที่ทํากรีดกรายเอาอย่างผู้ดี. (ดู แปดสาแหรก). ผู้ต้องกักขัง :
(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ). ผู้ถูกกักกัน :
(กฎ) น. ผู้ซึ่งถูกศาลพิพากษาให้กักกัน. (ดู กักกัน ประกอบ). เผื่อน :
น. บัวเผื่อน. (ดู บัว). แผ้ว ๒ : น. เสือปลาขนาดใหญ่. (ดู เสือปลา ที่ เสือ๑).
ฝักพร้า ๑ : น. ถั่วฝักพร้า. (ดู ถั่วพร้า ที่ ถั่ว๑).
ฝักยาว : น. ถั่วฝักยาว. (ดู ถั่วฝักยาว ที่ ถั่ว๑).
พยานบุคคล : (กฎ) ดู พยาน.
พรมคด :
[พฺรมมะ] น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Heliciopsis terminalis (Kurz) Sleumer ในวงศ์ Proteaceae ช่อดอกสีขาว กลิ่นหอม. (๒) ดู กระโดงแดง(๑). พรวด ๓ : [พฺรวด] ดู กระทุ.
พรวน ๔ :
[พฺรวน] น. (๑) (ถิ่นปักษ์ใต้) ต้นเงาะ. (ดู เงาะ๒). (๒) ชื่อมะม่วง พันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L.. พลวดกินลูก : [พฺลวด] ดู กระทุ.
พลวดใหญ่ : [พฺลวด] ดู กระทุ.
พล้อ ๑ :
[พฺล้อ] น. ต้นกะพ้อ. (ดู กะพ้อ๒). พลูคาว : [พฺลู] ดู คาวตอง.
พลูต้น :
[พฺลู] (ถิ่นพายัพ) น. ต้นข่าต้น. (ดู ข่าต้น). พักแพว :
น. ผักแพว. [ดู แพว(๑)]. พัดแพว :
น. ผักแพว. [ดู แพว(๑)]. พัดหลวง :
น. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้๒). พันซาด :
(ถิ่นอีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก๒). พันตัน :
(ถิ่นปักษ์ใต้) น. ต้นมังตาน. (ดู มังตาน). พันลือ :
ว. ใช้เข้าคู่กับคํา พันลึก เป็น พันลึกพันลือ. (ดู พันลึก). พาหะ ๒, พาหา :
น. แขน. (ดู พาหุ). (ป., ส.). พิทูร :
[พิทูน] ว. วิทูร, ฉลาด, รอบรู้, ชํานาญ. (ดู วิทูร). พิภพ :
น. โลก เช่น ในพื้นพิภพ นอกพิภพ, ที่อยู่ของนาคในชั้นบาดาล เรียกว่า นาคพิภพ; ทรัพย์สมบัติ เช่น ผ่านพิภพ คือ ครองสมบัติ. (ดู วิภว). พิเภก :
น. ชื่อสมอชนิดหนึ่ง. (ดู สมอ๒). (ป. วิภีตก). พิมพการัง : [พิมพะ] ดู พิมปะการัง.
พุ :
ว. อาการที่น้ำหรือแก๊สเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น น้ำร้อนพุขึ้นมา แก๊ส ธรรมชาติพุขึ้นมา, อาการที่น้ำเหลืองเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น ฝีฝักบัว พุ. น. นํ้าที่พุขึ้นมา เรียกว่า นํ้าพุ. (ดู นํ้าพุ ที่ นํ้า). พุงปลา : น. (๑) โกฐพุงปลา. (ดู โกฐพุงปลา ที่ โกฐ). (๒) ดู จุกโรหินี.
พุธะ :
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน. (ดู ยาม). พุโธ :
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม). พุมเรียง : [พุมมะ] ดู ชํามะเลียง.
พู ๒ : น. ถั่วพู. (ดู ถั่วพู ที่ ถั่ว๑).
พู่กลิ่น :
น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ. (ดู กลิ่น๒). เพทนา :
[เพดทะ] น. เวทนา, ความรู้สึก. (ดู เวทนา). เพิ่ง :
ว. พึ่ง. (ดู พึ่ง๒). แพ็งแพว :
น. ผักแพว. [ดู แพว(๑)]. แพว : น. (๑) ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Polygonum odoratum Lour. ในวงศ์ Polygonaceae ต้นและใบมีกลิ่นหอม ใบอ่อนและกิ่งกินได้ ใช้ทํายา ได้ เรียกว่า ผักแพว, เรียกเพี้ยนเป็น พักแพว พัดแพว หรือ เพ็งแพว ก็มี, พายัพเรียก ผักไผ่. (๒) ดู หญ้างวงช้าง.
แพะ ๒ :
น. ป่าแพะ. (ดู ป่าแพะ ที่ ป่า). โพด ๒ :
น. ข้าวโพด. (ดู ข้าวโพด ที่ ข้าว). ไพรสามกอ : [ไพฺร] ดู กะอวม.
ฟันม้า :
น. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมี สีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. (ดู เฟลด์สปาร์). ฟ่าง :
น. ข้าวฟ่าง. (ดู ข้าวฟ่าง ที่ ข้าว). ภุมมะ :
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน. (ดู ยาม). ภุมโม :
(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม). มก :
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระบอก. (ดู กระบอก๒).