เชฏฺฐ : ๑. ป. ชื่อเดือนคือเดือนเจ็ดตกราวเดือนพฤษภาคม – มิถุนายน;
๒. ค. พี่ใหญ่, ผู้เจริญที่สุด, สูงสุด
ตณฺหาวสิก : ค. ผู้ตกอยู่ในอำนาจของตัณหา
ทณฺฑวินิปาต : (วิ.) อันยังอาชญาให้ตกไป โดยไม่เหลือวิเศษ, ลงไม้, ลงอาชญา, เฆี่ยน, ตี.
ทุกฺกฎ : (นปุ.) กรรมอัน...ทำชั่วแล้ว, กรรม ชั่ว, การทำเสีย, ความชั่ว, บาป, ทุกกฎ ชื่ออาบัติกองที่ ๖ เป็นอาบัติเบา แม้จะ เป็นอาบัติเบา ภิกษุ-สามเณรล่วงบางข้อ ก็ทำให้ศรัทธาของพระพุทธศาสนิกชนตกไปได้ เช่น นุ่งห่มไม่เรียบร้อย พูดจาไม่สำรวม เป็นต้น พึงระวัง. ศัพท์เป็น ทุกฺกต แปลง ต เป็น ฏ.
ทุกฺโขติณฺณ : ค. ผู้ถูกทุกข์ท่วมทับ, ผู้ถูกทุกข์ครอบงำ, ผู้ตกทุกข์
ทุทฺธิน : (นปุ.) ลูกเห็บ (เม็ดน้ำแข้งที่ตกมา จากอากาศ.
นกฺขตฺตปีฬน : นป. การเบียดเบียนแห่งนักษัตร, ชะตาตก, สิ้นชะตา
นฎ นฎก นฏฏ นฏฏก : (ปุ.) คนเต้น, คนรำ, คนเต้นรำ, ลิเก, ตัวลิเก, ตัวละคร. นฏฺ นตฺยํ. ศัพท์ที่ ๑, ๓ อ ปัจ. ศัพท์ ที่ ๒, ๔ ณฺวุ ปัจ. ศัพทืที่ ๓, ๔ แปลง ฏ เป็น ฏฺฏ. ส. นฎ, นรฺตก.
นาคาธิปติ : (ปุ.) นาคาธิบดี ชื่อเทพผู้เป็น อธิบดีแห่งนาคเป็นใหญ่และรักษาทิศ ตะวันตก คือท้าววิรูปักษ์.
นิฏฐา : อิต. ความสำเร็จ, ที่สุด, จบ, ความตกลง, ความหมดไป, การหายไป, การตกอันดับ
นิปตติ : ก. ตก, หล่น, ล้ม
นิปตน : (นปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือ, การตก, การหล่น, การล้ม, การตกไป, ฯลฯ, ความตก, ฯลฯ. นิปุพฺโพ, ปตฺ ปตเน, ยุ.
นิปฺปตติ : ก. ตกไป, ตกหล่น, ล้มลง, เข้าไป
นิปาต : (ปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือ, การตก ไปในระหว่าง, การไม่เปลี่ยนแปลง, การประชุม, ความตก, ความตกไป, ความไม่เปลี่ยนแปลง, นิบาต คือคำเรียก อัพยย- ศัพท์มี ป เป็นต้น อีกอย่างหนึ่งเรียก คัมภีร์ในพระพุทธศาสนา. นิปุพฺโพ, ปตฺ ปตเน, โณ. อภิฯ ลง อ ปัจ. ส. นิปาต.
นิปาตน : (นปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือ, ฯลฯ, ความไม่เปลี่ยนแปลง.
นิปาตี : ค. ซึ่งตก, ซึ่งล้ม, อันเร่เข้าใส่, ซึ่งเข้านอน
นิปาเตติ : ก. ให้ตก, ให้ล้ม, ให้หล่น
ปฏิยาโลก : อ. ย้อนแสง, สู่ทิศตะวันตก
ปตฺต : (นปุ.) การตก, การตกไป. ปตฺ ปตเน, โต.
ปตติ : ก. ตก, หล่น, ร่วง, แท้ง (ลูก)
ปตน : นป. การตก, การหล่น
ปตนก : ค. ซึ่งมีอันจะต้องตกไป, ซึ่งกำลังจะร่วงหล่น
ปติต : กิต. ตกไปแล้ว, หล่นแล้ว, ล้มแล้ว
ปตีจิ, - จี : อิต. ทิศตะวันตก
ปทาตฺเว : อ. เพื่อจะให้; ในคาถาแห่งอภิณหชาตก แปลว่าเพื่อถือเอา (ป+ อา + ทา + ตฺเว)
ปเทสวสฺสี : ค. (ฝน) ซึ่งตกในที่บางส่วน, (บุคคล) ผู้เป็นดุจฝนตกเฉพาะที่บางส่วน คือให้ทานแก่คนไม่ทั่วหน้า
ปธสติ : ก. ตก, หล่น, เสื่อม, คลาด
ปนฺน : (วิ.) ตก, พลัด, หล่น, เคลื่อน.
ปนฺนค : (ปุ.) สัตว์ผู้มีหัวตกไป, สัตว์ผู้ไม่ไป ด้วยเท้า, ( เคลื่อนไปด้วยกระดูกซี่โครงและ เกล็ด ), งู, นาค, นาคราช. วิ. ปนฺนสิโร คจฺฉตีติ ปนฺนโค. ปนฺนํ คจฺฉตึติ วา ปนฺน โค. ปาเทหิ น คจฺฉตีติ วา ปนฺนโค. ปนฺน ปุพฺโพ, คมุ สปฺปคติยํ, กวิ.
ปนฺนโลม : ค. ผู้มีขนตก, ผู้มีขนราบ, ผู้ไม่มีความหวาดสะดุ้ง, ผู้สงบระงับ
ปปตติ : ก. ตก, หล่น, ล้ม
ปปตน : นป. การตก, การร่วง, การหล่น, การล้ม
ปพฺเพธ : ป. ความกว้าง (วัดด้วยชั่วธนูตก)
ปภสฺสติ : ก. ตก, พลัดตก, ลุ่ย, หลุด, หายไป
ปรมตฺถทีปนี : อิต. อรรถกถาที่อธิบายปรมัตถธรรม; ชื่ออรรถกถาแห่งเถรคาถา, เถรีคาถา, วิมานวัตถุ, เปตวัตถุ, อุทาน, อิติวุตตกและปัญจปกรณ์แห่งอภิธรรมปิฎก
ปรหตฺถคต : ค. ซึ่งตกอยู่ในเงื้อมมือของข้าศึก
ปริปนฺถิก : ค. ผู้ตกอยู่ในอันตราย, ผู้ขัดขวาง, ผู้คัดค้าน, ข้าศึก
ปริภฏฺฐ : กิต. ตกแล้ว, หยดแล้ว
ปวสฺสติ : ก. ฝนตก, ฝนเริ่มตก
ปวสฺสน : นป. การตกแห่งฝน, ฝนตก
ปวุฏฺฐ : ค. ซึ่งตกแล้ว (ฝน)
ปาเฏติ : ก. ทำให้เคลื่อน, ทำให้ย้าย, ทำให้ตกไป
ปาต : ป. การตกไป, การตกลง
ปาตน : นป. การทำให้ตกไป, การฆ่า, การทำลาย
ปาตพฺยตา : อิต. การตก, ความเป็นของควรแก่การตก
ปาตาเปติ : ก. ให้ตกไป
ปาติต : ค. ตกไปแล้ว, แตกทำลายแล้ว
ปาตี :
๑. อิต. ดู ปาติ๒. ค. ผู้ทำให้ตกไป, ผู้ขว้าง, ผู้ปา, ผู้ยิง