ปาเตติ : ก. ทำให้ตกไป, ฆ่า, ทำลาย
ปาปิต :
๑. กิต. อัน..ให้ตกไปแล้ว;
๒. ค. ดู ปาปก ปิณฺฑปาต : ป. การบิณฑบาต, การยังก้อนข้าวให้ตกไป (ในบาตร)
ปุริส : (ปุ.) ชาย, ผู้ชาย (ชาย), บุรุษ, คน, อาตมะ, มานพ, อาตมัน, จิต. วิ. อตฺตโน มาตาปิตูนํ หทยํ ปูเรตีติ ปุริโส (ผู้ยังหทัยของมารดาและบิดาของตนให้เต็ม). ปุรฺ ปูรฺ วา ปูรเณ, อิโส. ถ้าตั้ง ปูรฺ ธาตุ พึงรัสสะ อู เป็น อุ. ปุ นิรยํ ริสตีติ ปุริโส (ผู้กำจัดนรก). เป็นความเชื่อของพราหมณ์ว่าลูกชายจะกำจัด คือป้องกันไม่ให้พ่อแม่ตกนรก. ปุ บทหน้า ริสฺธาตุในความกำจัด อ ปัจ. ปุริ อุจฺเจ ฐาเน เสตีติ ปุริโส (ผู้ดำเนินไปในฐานะสูง). ปุริปุพฺโพ, สิคติยํ, อ. อตฺตโน มาตาปิตูนํ มโนรถํ ปุเรตีติ ปุริโส.
โปกฺขรวสฺส : (นปุ.) ฝนมีอาการราวกะว่าน้ำในใบบัว, ฝนโปกขรพรรษ ชื่อฝนมีสีแดงตกด้วยบุญฤทธิ์ต้องการให้เปียกก็เปียก ถ้าไม่ต้องการให้เปียกก็ไม่เปียก.
พลิส : ป. เบ็ด, เบ็ดตกปลา, นกเขา
ภฏฺฐ : (วิ.) ตก, พลัด, หล่น, เคลื่อน. ภสฺ อโธปตเน, โต.
มจฺฉเวธน : (นปุ.) เบ็ด (เครื่องมือสำหรับตกปลา).
มนฺธาตุ : (ปุ.) มันธาตุ ชื่อของพระราชา, พระราชาพระนามว่ามันธาตุ, พระเจ้ามันธาตุราช ชื่อของพระราชาผู้ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่งสามารถบันดานให้ฝนตกเป็น กหาปณะ มํ+ธาตุ (ผู้ทรงไว้ซึ่งสิริ).
ยตฺถกามนิปาตี : (วิ.) มีปกติใคร่ในอารมณ์ใดตกไปในอารมณ์นั้น.
ลว : ป. น้อย; การเกี่ยว, การเก็บ; การหยด, การตก
วสงฺคต : ค .ผู้ตกอยู่ในอำนาจ
วสฺสติ : ก. ฝนตก
วสฺสน : นป. ฝนตก
วสฺสาปนก : ค. ผู้ยังฝนให้ตก
วินิปาต : ป. การทำให้ตกไป, การทำลาย, การฆ่า
วินิปาติก : ค. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน
วินิปาเตติ : ก. ให้ตกไป
สมฺปติต : กิต. ตกแล้ว, ล้มแล้ว
สมฺมต : (ปุ.) คำอันบุคคลพึงรู้ตาม, ถ้อยคำอันบุคคลพึงรู้ตาม. วิ. สมฺมนนิตพฺโพติ สมฺมโต. อันรู้ตาม, การรู้ตาม, โวหาร, ถ้อยคำ. วิ. สมฺมนนํ สมฺมโต. สํปุพฺโพ, มนฺ โพธเน, ตกฺ ปจฺจโย. ลบที่สุดธาตุและ กฺ กัจฯ ๖๔๓.
สาโลหิต : (ปุ.) คนผู้ร่วมสายเลือด, คนผู้ร่วมสายเลือดเดียวกัน, คนผู้นับเนืองในวงศ์ญาติ, ญาติสืบสาย, สาโลหิต, สายโลหิต. วิ. โลหิเตน สมฺพนฺโธ สาโลหิตโต. สมฺพนฺธสฺส สาเทโส, ปุพฺพนิปาโต จ. แปลง สมฺพนฺธ เป็น สา และตกไป (ยกไปไว้) ข้างหน้า.
สิกร : (ปุ.) ฝนตกประปราย. สิจฺ ฆรเณ, อโร.
สีกร : (ปุ.) ฝนตกประปราย วิ. สีตํ กโรตีติ สีกโร. สิญฺจตีติ วา สีกโร. สิจฺ ปคฺฆรเณ, อโร, จสฺส โก. วาตวเสน วา ตโต ตโต สรตีติ สีกโร. สรฺ คติยํ, อ, อสฺส อี, มชฺเฌ กฺอาคโม จ. ส. ศีกร, สีกร.
สุพฺพุฏฺฐิ : อิต. ฝนตกต้องตามฤดูกาล
อชฺฌปฺปตฺตา : ค. ตกทับ, เข้าถึงโดยบังเอิญ
อฏฺฐงฺคต : (วิ.) ถึงแล้วซึ่งอันตั้งอยู่ไม่ได้, ตกไปแล้ว.ส.อศฺตมฺคต.
อตฺตวินิปาต : (ปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือวิเศษซึ่งตน, การยังตนให้ตกไป, การทำลายซึ่งตน, การฆ่าตัวตาย.
อตฺตวินิปาตกมฺม : (นปุ.) การยังตนให้ตกไปโดยไม่เหลือวิเศษกรรมคือการทำลายซึ่งตน, การฆ่าตัวตาย, อัตวินิบาตกรรม.
อติปาต : (ปุ.) การก้าวล่วง, การล่วงละเมิด, การยังสิ่งมีชีวิตให้ตกล่วงไป, การยังชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป, การฆ่า, การฆ่าสัตว์.
อติปาตี : ป. ผู้ยังชีวิตให้ตกไป, ผู้ฆ่า
อติปาเตติ : ก. ๑. ทำชีวิตให้ตกไป, ฆ่า;
๒. ยิง (ศร)
อติวสฺสติ : ก. ตกรด, ตกลงมา, โปรยลงมา
อธิปตน : นป. การตกทับ, การกระโดดลง
อธิปาต : ป. การให้ตกล่วงไป, การทำลาย
อธิปาเตติ : ก. ให้ตกล่วงไป, ล้มลง, ให้บินไป, ให้ผ่านไป, ทำลาย
อนฺตรฏฺฐก : นป. วันที่หนาวที่สุด ๘ วัน ในฤดูที่มีหิมะตก (ในประเทศอินเดีย)
อนาวสูร : ก. วิ. ก่อนพระอาทิตย์ตก
อปรนฺต : ป. ที่สุด, ปลายแดน, อนาคต, ชื่อประเทศในอินเดียตะวันตก
อปาจีน : ค. ทางทิศตะวันตก, ข้างใต้, ข้างล่าง
อปาปต : ค. ตกลง, พลัดตก
อภินิปาต, อภินิปาตน : นป. การตกทับ, การตกลงไป, การจู่โจม, การทำลาย
อภินิปาตี : ค. ผู้ตกไป, ซึ่งหล่นลงทับ
อภิปฺปวสฺสติ : ก. ฝนตก, ยังฝนให้ตก
อภิปาเตติ : ก. ให้ตกไป, ขว้าง, ปา
อภิวฏฺฏ, อภิวฏฺฐ : กิต. ฝนตกแล้ว
อภิวสฺสก : ค. มีฝนตก
อภิวสฺสติ : ก. ฝนตก
อมรโคยาน, อปรโคยาน : ป. อมรโคยานทวีป (ทวีปตะวันตก)
อวรปุร : นป. ทิศตะวันตกของเมือง