สุสฺสน : (นปุ.) ความเหี่ยว, ความแห้ง, ความผาก. สุสฺโสสเน, ยุ. ลง ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง สฺย เป็น สฺส ยุ เปน อน.
สูน : ๑. ค. บวม, พอง;
๒. ป. สุนัข
สูนุ : ป. บุตร
เสณ เสน : (ปุ.) เหยี่ยว, นกเหยี่ยว, หนามเล็บเหยี่ยว ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. สิ พนฺธเน. ณ, น ปัจ. คง ณ ไว้ วิการ อิ เป็น เอ หรือ เส คติยํ.
เสน : (นปุ.) การนอน วิ สยนํ เสนํ. ที่นอน วิ. สยติ อเตรฺติ เสนํ. สิ สยเณ, ยุ.
เสน, เสนก : ป. เหยี่ยวดำ; ที่นอน
เสนาสน : (นปุ.) ที่เป็นที่นอนและที่เป็นที่นั่ง, ที่นอนและที่นั่ง, ที่อยู่ที่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, ที่อยู่, เสนาสน์.
เสนาสนคาหาปก : ป. ผู้แจกจ่ายเสนาสนะ
เสนี : (วิ.) ผู้มีกองทหาร, ผู้มีกองทัพ.
เสยฺยาสน : (นปุ.) ที่นอนและที่นั่ง, ที่นอน ที่นั่ง. ไทยใช้เป็นกิริยาว่า นอน เช่น พระไสยาสน์ คือพระนอน.
โสน : (ปุ.) สุนัข, หมา. โสณ ศัพท์แปลง ณ เป็น น.
โสสน : (วิ.) ผาก, แห้ง, เหี่ยว. ยุปัจ.
หสน : (นปุ.) ความร่าเริง, ความรื่นเริง, ความอิ่มใจ. หสฺ หํสฺ วา ปีติยํ, อ, ยุ. ถ้าตั้ง หสฺ ธาตุ พึงลงนิคคหิตอาคม.
หุตาวห, - ตาส, - ตาสน : นป.ไฟ
หุตาสน : (ปุ.) ไฟ. หุต+อสฺ+ยุ ปัจ.
อชฺฌาวสน : (นปุ.) การอยู่, การอยู่ครอบครองการอยู่ปกครอง.ยุปัจ.
อณีกทสฺสน : (นปุ.) ความเห็นของกองทัพ.
อทสฺสน : (วิ.) ไม่เห็น, หาย, สูญ, หายสูญ, หายไป, เสื่อม, พินาศ.
อธวาสน : นป. การยอมรับ, ความอดกลั้น, ความอดทน
อธิวาสน : (นปุ.) การอยู่ทับ, การอดทน, การรับพร้อม, การรับนิมนต์, การยับยั้ง, ความยับยั้ง, ความอดทน, ความอดกลั้น.ยุปัจ.
อนยพฺยสน : (นปุ.) ความฉิบหายไม่ใช่ความเจริญและทุกข์อันส่ายเสียซึ่งสุขให้พินาศ, ความไม่เจริญและความทุกข์อันยังสุขให้พินาศ. วิ. อนโย จ พฺยสนํ จาติ อนยพฺสนํ.
อนสน : นป. การอดอาหาร, การไม่ได้กินอาหาร
อนสฺสน : นป. ความไม่เสียหาย, การไม่สูญสิ้น
อนิกสฺสน : (นปุ.) ที่ไม่เห็นด้วยจักษุ, อนิทัสสนะ ชื่อของพระนิพพาน, พระนิพพาน.
อนิทสฺสน : ๑. นป. การไม่อธิบาย, การไม่ชี้แจง ;
๒. ค. เห็นไม่ได้, ไม่มีตัวอย่าง
อนิเวสน : (วิ.) ผู้ไม่มีเรือนเป็นที่ตั้ง, ผู้ไม่ติดที่อยู่.
อนึกทสฺสน : (นปุ.) การตรวจกองทัพ, การตรวจพล.
อนุวาสน : นป. ๑. น้ำหอม ;
๒. การอบให้หอม
อปทิสน : นป. การชี้แจง
อพฺยสน : (วิ.) มิได้ทำกรรมอันเป็นแดนแห่งความฉิบหาย.
อภาสน : (นปุ.) การไม่พูด, ความนิ่ง.
อภิทสฺสน : นป. การเห็น, การแสดง
อภิภาสน : นป. การตรัสรู้, ความแจ่มแจ้งในใจ, ความดีใจ
อมริสน : (วิ.) ไม่อดทน, ขึ้งเคียด, มักโกรธ.นปุพฺโพ, มริสุสหเน, ยุ.
อลสน : (นปุ.) ความเกียจคร้าน.วิ.นลสนํอลสนํ.
อวฺยสน : นป. ความไม่เสื่อมสูญ, ความไม่ฉิบหาย
อวสฺสน : นป. ไม่ใช่เสียงร้อง, (ของแกะ)
อวสุสฺสน : นป. ความเหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย
อวิทฺธสน : (วิ.) ไม่กระจัดกระจาย, ไม่ขจัดขจายไม่สลาย, มีอยู่, คงที่.
อวินาสน : ค . ไม่พินาศ, ไม่ฉิบหาย
อวิภูสน : นป., ค. ไม่ตกแต่ง, ไม่ประดับประดา
อวิเสสน : ก. วิ. โดยไม่แปลก, โดยไม่แตกต่างกัน
อามสน : นป. การแตะต้อง, การลูบคลำ, การถู
อาเวสน : (นปุ.) อาเวสนะ ที่ทำการของศิลปิน, ศาลาทำการของพวกศิลปฺ ทรวดทรง, เรือน. ยุ ปัจ.
อาสสน : นป. ความหวัง, ความประสงค์
อาสึสน : (นปุ.) ความจำนง, ความหวัง, ความปรารถนา. อาปุพฺโพ, สิสฺ ปตฺถนายํ อาสิสิ ปตฺถนายํ วา, โต. ยุ.
อีสทฺทสฺสน : นป. การยิ้ม
อุกฺกาสน : (นปุ.) การไอ, อาการไอ.