อติจาริณี : (อิต.) หญิงผู้ประพฤติล่วงโดยปกติ, หญิงนอกใจสามี, หญิงมีชู้.วิ.สามิกํอติกฺกมฺมอญฺญตฺรจรตีติอติจาริณี.อติปุฑฺโพ. จรฺคติยํ, ณี, อิตฺถิยํอินีนสฺสณตฺตํ.
อุจฺจารมคฺค : (ปุ.) ทางแห่งอุจจาระ, ทวาร หนัก. ส. อุจฺจารมรฺค.
อุจฺจาลิงฺค : (ปุ.) บุ้ง, แมลงขนดำ. วิ. อุจฺจํ ฐาน อาลิงฺคตีติอุจฺจาลิงฺโค. อุจฺจปุพฺโพ, อาปุพฺโพ, ลิคิ คติยํ, อุจลตีติ วา อุจฺจาลิงฺโค. อุปุพฺโพ, จลฺ กมฺปเน, โค, จลสฺส จาลิ, นิคฺคหิตาคโม.
กกฺกสวาจา : (อิต.) คำหยาบ, ฯลฯ, วาจา หยาบ, ฯลฯ.
กณฺณจาลน : นป. การกระดิกหู
กายปจารก, - ยปฺปจารก : นป. การยังกายให้ไหว, การคะนองกาย
กิจฺจากิจฺจ : นป. สิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำ
กิจฺจานุกิจฺจ : (นปุ.) กิจและกิจน้อย, กิจใหญ่ และกิจน้อย, กิจจานุกิจ (การงานทั่ว ๆ ไป การงานน้อยใหญ่).
กุกฺกุจฺจายติ : ก. รำคาญ, กังวล
กุมารภจฺจา : อิต. นางผดุงครรภ์, คนดูแลเด็ก
โกญฺจา : (อิต.) นกกระเรียน.โกญฺจฺ โกฏิลฺยมฺหิ, อ. ใช้ได้ทั้งตัวผู้และตัวเมีย.
ฆจฺจา : อิต. การทำลาย
จิญฺจา : (อิต.) มะขาม, ต้นมะขาม.
จิญฺจาผล : (นปุ.) มะขาม, (หมายเอาผล.)
จีวรวิจารณสิพฺพนาทิสมณปริกฺขาราภิสงฺขรณ : (นปุ.) การตกแต่งซึ่งบริขารของสมณะมี การกะและการเย็บซึ่งจีวรเป็นต้น.
จุณฺณจาลนี, จุณฺณกจาลนี : อิต. เครื่องกรองยาผง, ตะแกรงร่อนยาผง
ชจฺจา : อิต. โดยชาติ, โดยกำเนิด
ชนปทจาริกา : อิต. ผู้เที่ยวไปในชนบท
ชาตาปจฺจา : อิต. หญิงคลอดลูก
เชฏฺฐาปจายิกกมฺม : (นปุ.) การกระทำของบุคคลผู้ยำเกรงแก่บุคคลผู้เจริญที่สุด, การทำของบุคคลผู้ประพฤติอ่อนน้อมแด่ผู้ ใหญ่.
เชฏฺฐาปจายี : ค. ผู้อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่
ทุกฺขวาจา : อิต. วาจาที่ก่อให้เกิดทุกข์, คำพูดก้าวร้าว
ทุสฺสจาลนี : อิต. ผ้ากรองยา
เทวจาริกา : อิต. การจาริกไปในหมู่เทวดา, การเที่ยวไปในสวรรค์
นจฺจาปน : (วิ.) ให้ฟ้อนอยู่. นตฺ ธาตุ ย ปัจ. ประจำธาตุ ณาเป ปัจ. เหตุ. ยุ ปัจ. แปลง ตฺย เป็น จฺจ ลบ ณฺ และ เอ แปลง ยุ เป็น อน.
นจฺจาสนฺน : (วิ.) ไม่ใกล้นัก, ไม่ชิดนัก. น+ อติ+อาสนฺน. แปลง อติ เป็น จฺจ.
นีจาสน : นป. ที่นั่งต่ำ
ปจฺจาโกฏิต : กิต. ทุบ, รีด, บุ
ปจฺจาคมน : นป. การกลับมา
ปจฺจาชายติ : ก. เกิด, กลับมาเกิด
ปจฺจาเทส : ป. การบอกคืน, ไม่ยอมรับ
ปจฺจานุภวติ : ก. เสวยผลตอบ, ได้รับ
ปจฺจามิตฺต : ป. ข้าศึก
ปจาเปติ : ก. ให้หุง, ให้ต้ม
ปจารก : ป. ผู้ให้หุง, ผู้ให้ต้ม
ปญฺจาภิญฺญา : อิต. อภิญญาห้า, ความรู้ยิ่งห้าประการ (แสดงฤทธิ์ได้, หูทิพย์, ตาทิพย์, รู้ใจคนอื่น, ระลึกชาติได้)
ปญฺจาลิกา : อิต. ตุ๊กตา, หุ่น
ปญฺจาสีติ : ค. แปดสิบห้า
ปทจาริกา : อิต. หญิงเดินรับใช้, หญิงรับใช้
ปปญฺจา : (อิต.) ความเนิ่นช้า, ฯลฯ, ปปัญจา ชื่อของตัณหา, ตัณหา.
ปริจารก : ค., ป. ผู้รับใช้, คนใช้
ปริจารณา : อิต. ความดูแล, การตรวจตรารอบๆ , การบำเรอ
ปริจาเรติ : ก. บำเรอ, รับใช้
ปาจาเปติ : ค. ให้หุงต้ม, ให้ปรุงอาหาร
ปาทปริจาริกา : อิต. หญิงผู้บำเรอแทบเท้า, เมีย, ภรรยา
พฺรหฺมจาริณี พรหฺมจารี : (อิต.) หญิงผู้ประพฤติประเสริฐ, หญิงผู้ประพฤติเหมือนพรหม, หญิงพรหมจารี. พรหมจาริณี พรหมจารี ไทยใช้หมายถึงหญิงที่ยังบริสุทธิ์เรื่องเพศ.
เภริจารณ : นป. การตีกลองร้องป่าวประกาศ
มญฺจาติมญฺจ : (ปุ.) เตียงอันล่วงเสีซึ่งเตียง, เตียงน้อยเตียงใหญ่, เตียงและเตียงซ้อน, เตียงซ้อนเตียง.
มญฺจาธาร : (ปุ.) ขาเตียง. มญฺจ+อาธาร.