สกฺกตฺต : นป. ความเป็นพระอินทร์, ความเป็นผู้สามารถ
สกฺกายทิฏฺฐิ : อิต. ความยึดถือว่ากายของตน
สกงฺข : ค. มีความสงสัย
สกิญฺจน : ค. มีความกังวล
สขฺย : นป. ความเป็นมิตร, ความเป็นเพื่อน, ความสนิทสนม
สคฺค : ป. สวรรค์, ที่แห่งความสุข
สคารว : ค. มีความเคารพ
สงฺกปฺป : ป. ความดำริ
สงฺกร : ป. การแทรกซึม, การเคล้ากัน, ความปะปน
สงฺกา : อิต. ความสงสัย
สงฺกิเลสิก : ค. มีความเศร้าหมอง, เป็นอันตราย
สงฺกี : ค. มีความสงสัย, ผู้สงสัย
สงฺโกป : ป. ผู้รบกวน, ผู้ก่อความยุ่ง
สงฺขย : ป. ความสิ้นไป, สูญไป
สงฺโขภ : ป. ความตื่นเต้นโกลาหล, ความกำเริบ
สจฺจ : ๑. นป. ความจริง;
๒. ค. จริง
สจฺจกิริยา : อิต. การตั้งความสัตย์, การอธิษฐาน
สจฺฉนฺท : ป. ความพอใจของตน
สจิตฺตก : ค. มีเจตนา, มีความตั้งใจ
สเจตน : ค. มีความตั้งใจ
สชฺฌน : (นปุ.) ความสะอาด, ความหมดจด, ความบริสุทธิ์, ความผุดผ่อง. สุธฺ โสเจยฺเย, ยุ. ลง ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง ธฺย เป็น ชฺฌ ยุ เป็น อน.
สญฺเจตนิก : ค. มีความตั้งใจ
สญฺชาติ : อิต. ความเกิด
สญฺชานน : นป. การรู้จัก, ความรู้สึก
สญฺชีวน : นป. ความเป็นอยู่, การฟื้นฟู, คืนชีพ
สญฺญา : อิต. ความจำได้, ความหมายรู้
สญฺญี : ๑. อิต. ความรู้สึก,
๒. ค. มีความรู้สึก
สณฺฐิติ : อิต. ความตั้งมั่น, ความมั่นคง
สติ : อิต. ความระลึกได้
สทฺทตฺถ : ป. ความหมายของคำ
สทฺธ : ค. มีศรัทธา, มีความเชื่อ
สทฺธา : อิต. ความเชื่อ
สทฺธาเทยฺย : ค. อันเขาให้ด้วยความเชื่อถือ
สทฺธาลุ : ค. มีความเชื่อ
สทร : ค. ก่อความยุ่งยาก, รำคาญใจ
สทสฺสน : (นปุ.) การเห็นได้โดยง่าย, ความเห็นได้โดยง่าย. สุข+ทสฺสน, การเห็นได้ด้วยดี, ความเห็นได้ด้วยดี. สุฏฺฐุ+ทสฺสน.
สนฺตาน : นป. การสืบเนื่อง, สันดาน
สนฺตาป : ป. ความร้อน, ความเผา; ความทรมาน
สนฺตาส : ป. ความสะดุ้ง, ความหวาดกลัว
สนฺติ : ๑. อิต. ความสงบ;
๒. ก. มีอยู่
สนฺตุฏฺฐิ : อิต. ความยินดีในของของตน
สนฺโตส : ป. สันโดษ, ความยินดีตามฐานะ
สนฺถว : (ปุ.) ความคุ้นเคย, ความสนิท, ความสนิทสนม, การรู้จัก, การรู้จักกัน, การชม, การชมเชย, การเชยชม, ความชม, ฯลฯ, ตัณหา. สํปพฺโพ, ถุ อภิตฺถเว, โณ, ยุ.
สนฺถวตฺติ : (อิต.) ความรักด้วยสามารถแห่งความคุ้นเคย, ฯลฯ, สันถวไมตรี.
สนฺถวน : (นปุ.) ความคุ้นเคย, ความสนิท, ความสนิทสนม, การรู้จัก, การรู้จักกัน, การชม, การชมเชย, การเชยชม, ความชม, ฯลฯ, ตัณหา. สํปพฺโพ, ถุ อภิตฺถเว, โณ, ยุ.
สนฺทิฏฐปรามาสี : (วิ.) ผู้มีความถือมั่นในความเห็นของตน, ผู้มีความยึดมั่นในความเห็นของตน, ผู้ถือมั่นในความเห็นของตน, ผู้ยึดมั่นในความเห็นของตน, ผู้ถือมั่นแต่ความเห็นของตน, ผู้ยึดถือแต่ความเห็นของตน, ผู้ดื้อรั้น.
สนฺเทห : (ปุ.) ความฉงน, ความไม่แน่ใจ, ความสงสัย, สนเท่ห์, สํปุพฺโพ, ทิหฺ อุปจเย, โณ. ส. สนฺเทห.
สนฺธาย : ๑. อ. หมายถึง, เกี่ยวกับ;
๒. กิต.รวม
สนฺนิกฏฐ : (ปุ.) ความใกล้.
สนฺนิฏฐาน : (นปุ.) การตกลง, การตกลงใจ, ความตกลง, ความตกลงใจ, ความสันนิษฐาน (ลงความเห็นเป็นการคาดคะเนไว้ก่อน). สํ นิ ปุพฺโพ, ฐา คตินิวุตฺติยํ, ยุ.