ทุรา : (อัพ. นิบาต) ไกล.
ทุราชาน : ค. ซึ่งรู้ทั่วถึงได้ยาก, ซึ่งเข้าใจได้ยาก
เทวจฺฉรา : อิต. เทพอัปสร, นางฟ้า
เทวร : (ปุ.) พี่น้องชายของผัว, แปลว่า พี่ผัวหรือน้องผัวก็ได้แล้วแต่เนื้อความของที่นั้น ถ้าเป็น พหุ. แปลว่าพี่ผัวและน้องผัว. วิเทวนฺติ เอเตนาติ เทวโร. ทิวุ กีฬายํ. อโร. แปลง อิ เป็น เอ. ฎีกาอภิฯ สามิภาตา กนิฎโฐ สามิโน ภาตา เทวโร นาม.
ธญฺญราสิ : ป. กองข้าวเปลือก
ธนุการ, - รี : ป. ผู้ทำธนู, ผู้ทำศร, ช่างธนู, ช่างศร
ธุวตารา : (อิต.) ดาวเหนือ.
นชฺชนตร : (นปุ.) นัชชันดร ชื่อมหานทีที่ ๕.
นทีปารา : (อิต.) อันคร่อมซึ่งแม่น้ำ.
นมสฺสการ : (ปุ.) การทำซึ่งการนอบน้อม, ฯลฯ, นมัสการ. คำนมัสการใช้ในความหมาย ว่า ไหว้ เป็นส่วนมาก. ส. นมสฺการ.
นาลิเกร นาฬิเกร : (ปุ.) มะพร้าว, กัจฯ และ รูปฯ ลง เณร ปัจ. ฏีกาอภิฯ ลง อิร ปัจ. และ ก ท้ายศัพท์ วิ. นาฬิ วิย ชายตีติ นาฬิเกโร. ส. นาริเกร, นาริเกล.
นาฬิเกร : ๑. ป. ต้นมะพร้าว;
๒. นป. มะพร้าว
นิรยาปถ : (ปุ.) คนถ่อย, คนเปลือย.
นิราตงฺก : ค. สบาย, มีสุขภาพดี, ปราศจากโรค
นิราทินว : ก. ไม่มีโทษ, ไม่มีอันตราย
นิรารมฺภ : ค. มีเรื่องน้อย, มีการปรารภน้อย, ไม่มีการฆ่าสัตว์ในพิธีทำบุญ
นิราลมฺพ : ค. ไม่มีผู้สนับสนุน, ไม่มีผู้ค้ำจุน
นิราสงฺก : ค. ปราศจากความสงสัย, ไม่มีความสงสัย
นิราสงฺกตา : อิต. ความเป็นผู้หมดความสงสัย, ความหมดความสงสัย, ความไม่สงสัย
นิราสาท : ค. ซึ่งไม่มีรส, ซึ่งหมดความสนุกสนาน
เนตฺตตารา : อิต. แก้วตา, หน่วยตา
ปทุมจฺฉรา : อิต. นางปทุมอัปสร, นางฟ้าผู้เกิดในดอกบัว
ปนฺนภาร : ค. ผู้มีภาระอันปลงลงแล้ว, ผู้ปลงภาระลงแล้ว, ผู้หมดภาระ, ผู้เสร็จกิจ, ผู้หลุดพ้นแล้ว
ปริพาหิร : ค. ภายนอก
ปสุร : ค. มากมาย, เหลือล้น
ปาราชิกาปตฺติ : อิต. อาบัติชื่อปาราชิก
ปารารุก : นป. หิน, ก้อนหิน
ปาราวาร : ป. ทะเล, ฝั่งโน้น
ปาสาณสกฺขรา : อิต. ก้อนกรวด
ปุปฺผราสิ : ป. กองดอกไม้
ปุรา :
(อิต.) เรือน, ฯลฯ, พระนคร. ดู ปุร(นปุ.). ปุราตน : (อัพ. นิบาต) เป็นในกาลก่อน?
ปุริสการ : (ปุ.) ความเพียรอันบุคคลพึงกระทำเป็นของแห่งบุรุษ, ความเพียรเครื่องกระทำของบุรษ.
พการ : ป. ตัวอักษร พ
พฺยวหาร : (ปุ.) การนำลงพิเศษ, ธรรมเนียม. วิ+อวหาร.
พาหิร : (วิ.) มีในภายนอก, เกิดในภายนอก. พหิ+อิร ปัจ.
พาหิรทาน : นป. ทานภายนอก, ทานที่มอบให้แก่คนภายนอก (พุทธศาสนา)
พาหิรรกฺขา : อิต. การป้องกัน, การรักษาโดยวิธีภายนอก
พาหิรโลมี : ค. มีขนในภายนอก
ภวราคานุสย : (ปุ.) กิเลสอันนอนเนื่องอยู่ในสันดาน คือ ความกำหนัดในภพ.
ภสฺตา ภสฺตฺรา : (อิต.) กะทอ, ถุหนัง, สูบ, เครื่องสูบลม, ลูกโป่ง, ย่าม. ภาสฺ ทิตฺติยํ, ต ตฺรณฺ ปัจ. อภิฯ รูปฯ ๖๕๐.
มตฺตา มตฺรา : (อิต.) การนับ, เครื่องนับ, เครื่องวัด, เครื่องชั่ง, เครื่องตวง, ความเป็นใหญ่. มา ปริ-มาเณ. ต ตฺรณฺ ปัจ. รูปฯ ๖๕๐.
มทิรา : (อิต.) น้ำเมา, เหล้า, สุรา. มทฺ อุมฺมาเท, กรเณ อิโร, อา จ.
มทิราพีช : (นปุ.) พืชแห่งสุรา, ส่าเหล้า.
มหาสิรา : (อิต.) เอ็นใหญ่.
มุขร : (วิ.) ปากกล้า, พูดไม่เกรงกลัวใคร.
มุขรชน : (นปุ.) สีทาปาก, ลิปสติก.
มุขรตา : อิต. ความเป็นผู้ปากจัด