อวทารณ : (วิ.) ขุด, เจาะไช, เซาะ, เซาะลง, ทำลาย.
อวนท : (ปุ.) คนผู้ให้การรักษา, หมอ, แพทย์.
อวสีทติ : ก. จมลง, ดิ่งลง
อวิทฺทสุ, อวินฺทสุ : ค. ผู้ไม่รู้, ผู้ไม่ได้ประสบ
อสวินฺท : ค. ไม่ประสบอยู่, ไม่รู้อยู่
อสุรินฺท : ป. หัวหน้าแห่งอสูร คือ ท้าวเวปจิตติและราหู
อาชีวสมฺปทา : อิต. ความถึงพร้อมแห่งการเลี้ยงชีพ
อาทาติ : ก. ถือเอา, ฉวย, จับเอา
อาทาปาริวเวนฺทิกา : อิต. นกเงือก
อาทายี : ป. ผู้ถือเอา
อาทา, อาทาย : กิต. ถือเอาแล้ว, พาเอาแล้ว
อานนฺท : (ปุ.) ความเพลิดเพลินโดยยิ่ง, ความเพลิดเพลินยิ่ง, ความยินดีมาก, ความปลื้มใจ, ความรื่นเริง.วิ. อา ภุโสนนฺทยตีติอานนฺโทอาปุพฺโพ, นนฺทฺนนฺทเน, อ.
อานนฺทติ : ก. ร่าเริง, ยินดี, บันเทิงใจ
อานนฺทเภรี : อิต. กลองที่ตีเพื่อนัดให้เล่นมหรสพฉลอง
อาภินฺทติ : ก. ตัด, ฟัน, บั่นทอน
อายตจฺฉทา : อิต. ต้นกล้วยชนิดหนึ่ง
อาลกมนฺทา : อิต. เมืองของท้าวกุเวร
อาหจฺจปทา : (วิ.) มีขาจรดแม่แคร่, มีขาจด แม่แคร่.
อาฬกมนฺทา : อิต. เมืองท้าวกุเวร
อินฺท : (ปุ.) พระสัมมาสัมพุทธเจ้า. อินฺโท วุจฺจติ ปรมิสฺสริยภาวโต.
อินฺทคชฺชิต : นป. ฟ้าผ่า, ฟ้าร้อง
อินฺทคู : (วิ.) ผู้มีกรรม.
อินฺทโคปก : (ปุ.) แมลงเม่า, แมลงค่อมทอง, แมลงทับ.
อินฺทานุช อินฺทาวร : (ปุ.) พระวิษณุ.
อินฺทาริ : (ปุ.) ข้าศึกของพระอินทรน์, อสูร, ผี,
อุจฺฉินฺทติ : ก. ตัด, ทำลาย, ขจัด
อุทฺทโลมิ : ป. เครื่องลาดมีชายทั้งสองข้าง
อุทฺทาลน : นป. การรื้อออก, การทำลาย
อุทฺทาเวติ : ก. รื้อออก, ทำลาย
อุทาเนติ : ก. อุทาน, เปล่ง, เปล่งวาจา
อุทาหาร : ป. การเปล่ง, การสวด, การสาธยาย
อุเทติ, - ทยติ : ก. ขึ้นไป, เกิดขึ้น, เพิ่มขึ้น
อุนฺทุ (ทู) ร : ป. หนู
อุปจฺฉินฺทติ : ก. ตัด, ทำลาย, หยุดชะงัก
อุปทสิตุ : ค. ผู้แสดง
อุปทเสติ : ก. แสดง, ทำให้ปรากฏ
อุปทา : อิต. บรรณาการ
อุปสมฺปทาเปกฺข : (วิ.) ผู้เพ่งอุปสมบท, ผู้มุ่ง อุปสมบท, ผู้ตั้งใจอุปสมบท.
อุปาทานกฺขนฺธ : ป. ความยึดถือขันธ์
อุปาทานกฺขย : ป. ความสิ้นไปแห่งอุปาทาน
อุปาทานขนฺธ : (ปุ.) ขันธ์อัน สัตว์เข้าไปยึดถือไว้, ขันธ์ที่สัตว์เข้าไปถือ มั่น, ขันธ์ที่สัตว์เข้าไปยึดถือไว้.
อุพฺภินฺทติ : ก. แตกออก, แยกออก, พุ่งออก
อุรุนฺทา : อิต. ความโล่งอก, การหายใจสะดวก
เอกทา : (อัพ. นิบาต) บางครั้ง, บางที, บาง คราว, ในกาลหนึ่ง, ในกาลบางครั้ง, ใน กาลบางคราว, ในกาลครั้งหนึ่ง.
โอจฺฉินฺทติ : ก. ตัดออก
โอทาตก : ค. ขาว, บริสุทธิ์; ผู้นุ่งขาวห่มขาว
โอสีทาปน : นป. การทำให้จมลง
โอสีทาเปติ : ก. ให้จมลง, ให้ล่มลง
คท : (ปุ.) ความเจ็บไข้, ความไม่สบาย, โรค. วิ. คํ วุจฺจติ ทุกฺขํ. ตํ เทตีติ คโท. คปุพฺโพ, ทา ทาเน, อ. ส. คท.
ทาย : (ปุ.) ป่า, หมู่ไม้, กอหญ้า, ทา อวขณฺฑนเฉทเนสุ. ทยฺ ทานคติหึสาสุ วา, โณ. แปลง อา เป็น อาย ถ้าตั้ง ทยฺ ธาตุ ก็ฑีฆะ.