กฏก : (ปุ.) ไหล่ภูเขา, ลาดภูเขา. ส. กฏก.
กฏุกา : (อิต.) ข่า. กฏฺ วสฺสาวรณคตีสุ, อุ, สตฺเถ โก.
กฏกี : ป. ภูเขา
กฏุก : ๑. นป., ป. ความเผ็ดร้อน, รสเปรี้ยว, รสขม, การบูน
๒. ค. แหลมคม, เข้มงวด, น่ากลัว, ขมขื่น, ร้ายแรง
กิฏก : นป. แผ่นเหล็ก, แผ่นโลหะ
กิฏิก : นป. มักใช้ในรูปสมาส เช่น สํสรณกิฏิ – กํ, - กันสาด; อุคฺฆาฏนกิฏิกํ – ฝาค้ำ
กีฏ, กีฏก : ป. แมลง, ตั๊กแตน, ตัวมอด, ตัวชีผ้าขาว
กุฏก, (กูฏก) : ป. คนโกง
กุฏ กุฏก : (วิ.) คด, โค้ง, โกง, งอ, บิด. กุฏฺ โกฏิลฺเล, อ. ตัด, เกี่ยว, พัน, แบ่ง. กุฏฺ เฉทเน, อ.
กุฏิก : (นปุ.) กระท่อม, กระท่อมน้อย, รัง.
โกฏก : (วิ.) ตี, ทุบ, เคาะ, ฯลฯ. กุฏฺ อาโกฏ- นาทีสุ, อ, สตฺเถ โก.
โกฏิก : ค. มียอด, มีปลาย, มีที่สุด