กณฺห : (วิ.) ชั่ว, ดำ, มืด, กฤษณะ (ดำ), เขียวคราม.
กณฺหตุณฺฑ : (ปุ.) สัตว์มีปากดำ, ชนี. วิ. กณฺหํ ตุณฺหํ มุขํ ยสฺส โส กณฺหตุณฺโฑ.
กณฺหโคตมก : ป. งูเห่า
กณฺหชิน : นป. หนังเสือดำ
กณฺหธมฺม : ป. ธรรมดำ, ธรรมเลว, อกุศล
กณฺหปกฺข : (ปุ.) ฝ่ายดำ, ฝ่ายผิด.
กณฺหปฏิปทา : อิต. ปฏิปทาอันเลวทราม, ทางที่ชั่ว
กณฺหปีต : (วิ.) น้ำตาลแก่, เหลืองหม่น (สี...).
กณฺหภาวกร : ค. ซึ่งก่อให้เกิดสถานะเลว
กณฺหวิปาก : ค. มีวิบากคือผลชั่ว
กณฺหสีส : ค. มีศีรษะดำ, มีผมดำ
อติกณฺห : ค. ดำยิ่ง
กณฺหา : (อิต.) กัณหา ชื่อคน.
จกฺกปาณิ : (ปุ.) พระจักกปาณิ (ผู้มีจักรใน พระหัตถ์) ชื่อพระนารายณ์ ชื่อ ๑ ใน ๕ ชื่ออีก๕ ชื่อถือ วาสุเทว หริ กณฺห เกสว. พระนารายณ์หรือพระวิษณุ เป็นชื่อของพระเจ้า องค์เดียวกัน เป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของศาสนาฮินดู.
กิณฺห : ค. ดำ, ชั่ว, เลว
กณฺหวณฺฏา : (อิต.) แคฝอย วิ. กณฺหํ ปุปฺ ผวณฺฏํ ยสฺส สา กณฺหวณฺฏา.