ตารกิต : (วิ.) มีดาวเกิดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว ด้วยดาว. วิ. ตารกา สญฺชาตา อสฺส ตารกิตํ ( คคนํ ). ตารกา+อิต ปัจ. โมค ฯ ณาทิ กัณฑ์ ๔๕.
ทุกฺขาภิกิณฺณ : ค. ซึ่งเกลื่อนกล่นด้วยทุกข์, ซึ่งมีทุกข์มาก
นฬินชลชากิณฺณ : (วิ.) เกลื่อนกล่นแล้วด้วย ดอกบัวหลวง.
นิกฺกิณฺณ : ค. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
ปริกิณฺณ : กิต. กระจัดกระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว
ปริกิรติ : ก. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
ปุปฺผาภิกิณฺณ : ค. เกลื่อนกล่นด้วยดอกไม้, เต็มด้วยดอกไม้
วิกิณฺณ : กิต. กระจัดกระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว
วิกิรณ : นป. กระจัดกระจาย, การเกลื่อนกล่น
วิกิรติ : ก. กระจัดกระจาย, เกลื่อนกล่น
วิปฺปกิณฺณ : กิต. เกลื่อนกล่นแล้ว, กระจัดกระจายแล้ว
วิปฺปกิรติ : ก. เกลื่อนกล่น, กระจัดกระจาย
สงฺกิณฺณ : กิต. กระจายแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว, ระคนกันแล้ว
อปฺปณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่วุ่นวาย
อพฺโภกิณฺณ : กิต. เกลื่อนกล่นแล้ว, กระจัดกระจายแล้ว
อภิกิณฺณ : กิต. ๑. เรี่ยราดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว ;
๒. ประดับแล้ว
อภิกิรณ : นป. ๑. การเรี่ยราด, การเกลื่อนกล่น;
๒. การตกแต่ง
อวิกิณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่เรี่ยราด, ไม่เหลวไหล
อสงฺกิณฺณ : ค. ไม่เกลื่อนกล่น, ไม่คับคั่ง, ไม่เบียดเสียด
อากิณฺณ : ค. ระคนกัน, ปนกัน, เกลื่อนกล่น, เรี่ยราด, อาเกียรณ์, ลำบาก
อากีรณ : (นปุ.) ความเกลื่อนกล่น, ความดาษดาความคลุกคลี, ความระคน, ความเรี่ยราย, อาเกียรณ์.อาปุพฺโพ, กิรฺวิกิรเณ, ยุ.ส. อากีรฺณ.
อากุล, อากุลก : ค. อากูล, เปรอะเปื้อน, ขุ่น, เกลื่อนกล่น, ยุ่ง
อุปพฺพูฬฺห : ค. เกลื่อนกล่น, มากมาย, แน่นขนัด
โอกิณฺณ : กิต. เรี่ยราดแล้ว, เกลื่อนกล่นแล้ว, เดียรดาษแล้ว
กลูน : (วิ.) ละห้อยไห้, พิลาป.
กิลน : (นปุ.) การผูก, การพัน, การรัด, การสาน. กิลฺ พนฺธเน, อ, ยุ.
กุลิน กุลีน : (ปุ.) คนมีตระกูล, เหล่ากอแห่ง ตระกูล วิ. กุลสฺส อปจฺจํ กุลิโน วา. อิน, อีน ปัจ.
กุลีน : ค., ป. ผู้มีสกุล, คนมีสกุล
โกลน : (นปุ.)การนับ, กุลฺ สํขฺยาเณ, โณ, ยุ.
สงฺกลน : นป. การบวก, การเพิ่ม, การเก็บ
กามคุณ : (ปุ.) ชั้นของกาม, ส่วนอันเป็นกาม, ส่วนที่ปรารถนา, กามคุณ ได้แก่รูป เสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพะ อันพึงใจ.
ฆายติ : ก. ดม; สูด (กลิ่น)
ปญฺจกามคุณ : ป. กามคุณห้า (รูป, เสียง, กลิ่น, รส, สัมผัส)
ปุนาติ : ก. ชำระ, ทำให้สะอาด, กลั่น, ร่อน