มฏฺฏ : ค. เกลี้ยง
สมฎฺฐ : (วิ.) เกลี้ยง.
ขุรมุณฺฑ : ค. หัวโล้นเกลี้ยงเพราะถูกโกน
คายน : (นปุ.) การขับ, การร้อง, การขับร้อง, การขับกล่อม, การร้องเพลง, เพลงขับ. ยุ ปัจ.
ปาสาณคุฬ : ป. ก้อนหินกลมๆ เกลี้ยงเกลาสำหรับถูตัว
มญฺชุ : (ปุ.) อ่อน, อ่อนหวาน, เป็นที่ชอบใจ, ไพเราะ, กลมเกลี้ยง, งาม, สวย, ดีนัก. มนฺ ญาเณ, ชุ. แปลง นฺ เป็น นิคคหิต แล้วแปลง นิคคหิต เป็น ญฺ หรือ วิ. มโน ชวติ อสฺมินฺติ มญฺชฺ. มน+ชุ ธาตุในความแล่นไป อุ ปัจ. อภิฯ และฎีกา ให้ลบ น?
มฏฺฏสาฏก : นป. ผ้าเนื้อละเอียด, ผ้าเนื้อเกลี้ยง
มฏฺฐ : (วิ.) เกลี้ยง, เลี่ยน, เตียน, ราบ, สะอาด, บริสุทธิ์, มชฺ สุทฺธิยํ, โต.แปลง ต เป็น ฏฺฐ ลบ ชฺ.
มฏฺฐกุณฺฑลี : (ปุ.) มาณพผู้มีตุ้มหูอันเกลี้ยง.
มุณฺฑ : ค. เกลี้ยง, โล้น
มุณฺฑ มุณฺฑก : (วิ.) เกลี้ยง, โล้น. มุฑิ ขณฺฑเน, อ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
ลาลน : นป. การเล่นสนุก, การขับกล่อม
ลาเลติ : ก. ทำให้สงบ, ปรบ, กล่อมให้นอน
สงฺคายติ : ก. ขับกล่อม, สวด, ร้อยกรอง, ซักซ้อม
สงฺคีต : กิต. ขับกล่อมแล้ว, ร้อยกรองแล้ว
สงฺคีติ : อิต. การขับกล่อม, การสวด, การร้อยกรอง, การซักซ้อม
สณฺห : ค. เกลี้ยงเกลา, อ่อน, นุ่ม, สุภาพ
สานฺตว : (วิ.) เกลี้ยกล่อม, ปลอบโยน, เล้าโลม.
สินิทฺธ : (วิ.) สิเนหะ, รัก, รักใคร่, มีใจรักใคร่, ละเอียด, เรียบ, กลมเกลียว, เกลี้ยงเกลา, งดงาม, อ่อน, อ่อนโยน, อิ่มใจ, ชอบใจ, อาลัย, สินิท, สนิท, สนิธ. สินิหฺ ปิติยํ, โธ, หสฺส โท.
สิลฏฺฐ : ค. เกลี้ยง, เรียบ, อ่อน
อติทูร : (วิ.) ไกลยิ่ง, ไกลมาก, ห่างยิ่ง, ห่างมาก.ส.อติทูร.