ตจฺฉน : นป. การถาก, การผ่า, การตัด, การทำให้บาง
ผาติ : (อิต.) อันทวี, อันทวีขึ้น, อันเจริญ, อันเจริญขึ้น, อันเพิ่ม, อันเพิ่มขึ้น, การทวี, ฯลฯ, ความทวี, ฯลฯ. ผา ผายฺ วา วุฑฺฒิยํ, ติ. ถ้าตั้ง ผายฺ ธาติพึงลบ ยฺ. การผ่า, การตัด, การฉีก, การแหก, การแยก, การแบ่ง. ผา ผาลเน, ติ.
อุปจฺเฉทน : (นปุ.) การเข้าไปตัด, การตัด, การตัดขาด. อุปปุพฺโพ, เฉทฺ เทฺวธากรเณ, อ, ยุ.
อุปเฉท อุปจฺเฉท : (ปุ.) การเข้าไปตัด, การตัด, การตัดขาด. อุปปุพฺโพ, เฉทฺ เทฺวธากรเณ, อ, ยุ.
โอโรปน : (นปุ.) การปลงลง, การปลง, การนำลง, การโกน, การตัด, การเพาะ, การหว่าน, การปลูก, การปักไว้, การตั้งไว้. โอปุพฺโพ, รุป โอโรปนาทีสุ, ยุ.
กนฺตน : (นปุ.) การตัด, การฆ่า, การแควะ, การควัก, การเชือด. กติ เฉทเน, ยุ.
ขณฺฑน : (นปุ.) การตัด, การแบ่ง, การปัน. ขทิ เฉเท, ยุ.
ฉินฺทน : นป. การตัด, การทำลาย
เฉท : (ปุ.) การตัด, ฯลฯ.
เฉทน : (นปุ.) การตัด, ฯลฯ.
โฉรณ : นป. การตัด, การทำให้ขาด, การบั่น, การทอน, การฉีก
ทาติ : (อิต.) การตัด, การทำลาย. ทา ลวเน, ติ. ส. ทาติ.
ทายน : (นปุ.) การตัด, การเกี่ยว, การเกี่ยว ข้าว. ทา ขณฺฑเน, ยุ. แปลง อา เป็น อาย.
วิกนฺตน : นป. การตัด, การผ่าน, การหั่น
อภิลาว : (ปุ.) การตัด, การเก็บ, การเกี่ยว, การเก็บเกี่ยว.อภิปุพฺโพ, ลุเฉทเน, โณ. ส. อภิลาว.
อุปจฺเฉท : ป. การตัด, การทำลาย, การหยุดชะงัก