อปูป, อปูว : ป. แป้ง, ขนม
กณกุณฺฑก : ค. (ขนม) ที่ทำด้วยรำข้าว
ขชฺช ขชฺชก : (นปุ.) วัตถุอันบุคคลพึงเคี้ยวกิน, ของควรเคี้ยว, ของหวาน, ขนม. วิ ขาทิตพฺพนฺติ ขชฺชํ. ของอันบุคคลย่อมเคี้ยว กิน วิ. ขชฺชยเตติ ขชฺชํ. ขาทฺ ถกฺขเณ, ณฺย. รัสสะ อา เป็น อ ลบ ณฺ เป็น ทฺย แปลง ต เป็น ช ถ้าตั้ง ขญฺชฺ ลบ ญฺ สังโยค. ส. ขชฺช.
ปูป : (ปุ.) แป้ง, ขนม. วิ. ปูเรตีติ ปูโป, ปูรฺ ปูรเณ, โป, ธาตฺวนฺตสฺส โลโป. ปวียติ มริจชีรกาทีหิ ปวิตฺตํ กรียตีติ ปูโป วา. ปุ ปวเน, โป, ทีโฆ.
ปูว : (ปุ.) ขนม.
อปูป : (ปุ.) แป้ง, ขนม. วิ.อการยุตฺโตปูโปอปูโป.ปูปศัพท์ลงออักษรข้างหน้าบางคัมภีร์ว่าลงอาอักษรแล้วรัสสะส.อปูปอปูปฺยอาปูปฺย.
กปลฺลปูว : (ปุ.) ขนมอันบุคคลให้สุกแล้วบนกระเบื้อง, ขนมเบื้อง
กุณฺฑกงฺคารปูว : ป., นป. ขนมเบื้องที่ทำด้วยรำข้าว
กุณฺฑกปูว : ป., นป. ขนมที่ทำด้วยรำข้าว
กุมฺมาส : (ปุ.) ขนมแดง, ขนมสด, ขนมทำด้วย ถั่วเขียว, ขนมถั่ว. แปลว่า นมเปรี้ยวก็มี.
กุมาส : ป. ขนมกุมาส
ขชฺชนฺตร : (นปุ.) ขัชชันตระ ขัชชันดร ชื่อ ขนมหวานชนิดหนึ่ง.
ควปาน : นป. ขนมที่ทำด้วยข้าวผสมนมโค
คุฬปูวก : ป. ขนมหวาน
จาตุกุมฺมาส : ป. ขนมกุมมาส (ทำด้วยข้าวต้มผสมนมเปรี้ยว) มีส่วนผสมสี่อย่าง
ชาลปูว : ป. ขนมร่างแห, ขนมตาข่าย, ขนมเบื้อง
ติลปิญฺญาก : ป. ขนมงา, ขนมทำด้วยเมล็ดหรือน้ำมันงา
ติลปิฏฺฐ : นป. แป้งงา, ขนมงา
ติลปูว : (ปุ.) ขนมคลุกงา.
ติลสงฺกุลิกา : อิต. ขนมแดกงา
เตลมิญฺชก : ป. ขนมทอดน้ำมัน
เตลสงฺคุฬิกวาท : (ปุ.) วาทะว่า ขนมระคน ด้วยงา, วาทะว่าขนมแตกงา ( ขนมทำด้วย แป้งคลุกด้วยงา).
โทณินิมฺมชฺชะนี, - นิมฺมิญฺชน, - นิมฺมุชฺชนี : อิต. แห้งคั่วเจือด้วยน้ำมัน, ขนมทอด
นตฺถิปูว : (ปุ.) ขนมอันบุคคลพึงกล่าวว่าไม่มี, ขนมไม่มี, นัตถิปูวะ ชื่อขนม.
ปุววิกติ : (ปุ.) ขนมอันบุคคลทำให้หลาก. หลากคือต่างๆ แปลก เลิศลอย.
ปูปปณิย ปูวปณิย : (ปุ.) คนขายขนม วิ. ปูโป ปูโว วา ปณิโย อสฺสาติ ปูปปณิโย ปูวปณิโย วา.
ปูปิย : ป. คนขายขนม
ปูปิย ปูวิย : (ปุ.) คนขายขนม วิ. ปูเปน ปูเวน วา ชีวตีติ ปูปิโย ปูวิโย วา. อิยปัจ.
ปูววิกติ : (อิต.) ชนิดแห่งขนม.
ปูวิก : ป. คนขายขนม
มธุปิณฺฑิกา : อิต. ขนมน้ำผึ้ง
มนฺถ : (ปุ.) ขนมผง, สัตตุผง, ข้าวสัตตุผง. มนฺถฺ วิโลลเน, อ. ไม้สำหรับกวนนมให้เป็นเนย ก็แปล.
โมทก : (ปุ.) ขนมต้ม, ข้าวต้ม, แป้งข้าวหมัก?
ยาคุ : (ปุ.) ข้าวต้ม, ข้าวยาคู ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวอ่อน คือ เกี่ยวเอารวงข้าวที่ยังเป็นน้ำนม คั้นเอาแต่น้ำนมใส่ภาชนะตั้งไฟเคี่ยว ใส่น้ำตาล เคี่ยวพอข้นเหนียวจึงยกลง มีกลิ่นหอม รับประทานอร่อย. ยา ปุณเน, คุ. มิสฺสเน วา, คุ, อุสฺสา.
อมฺพิลภาชน : (นปุ.) ภาชนะสำหรับใส่ซึ่งขนมเปรี้ยว, ภาชนะสำหรับใส่ซึ่งวัตถุอันมีรสเปรี้ยว, ภาชนะใส่ของมีรสเปรี้ยว.
อาฬาริก : (ปุ.) ช่างทำขนม, คนครัว, พ่อครัว. วิ. อฬาโร นาม สูปาทิวิกติ, ตํ กโรตีติ อาฬาริโก. อิก ปัจ. ส. อาราลิก.
โอกุล : ป. ขนม, อาหาร