อาลุฬติ : ก. เคลื่อนไหวไปมา, ขุ่นข้อง, วุ่นวาย
อากุล, อากุลก : ค. อากูล, เปรอะเปื้อน, ขุ่น, เกลื่อนกล่น, ยุ่ง
อาวิลติ : ก. หมุน, ปั่นป่วน, วุ่นวาย, ขุ่น
ปริสฺสชติ : ก. กอด, ข้อง, เกี่ยวข้อง
อาสชฺชติ : ก. กระทบ, ติด, ข้อง
กลุส : (วิ.) ขุ่น, มัว. ก (น้ำ) ลุส (การคน). ส. กลุษ.
อาวิล : (วิ.) ขุ่น, มัว, เศร้าหมอง, แตก, ทำลาย. อาปุพฺโพ, พิลฺ เภทเน, อ. แปลง พ เป็น ว. อภิฯ ลง ณ ปัจ. ส. อาวิล.
กามเคธ : ป. ความยินดีในกาม, ความข้องหรือติดอยู่ในกาม
กามสงฺค : ป. ความข้องอยู่ในกาม
กุชฺฌติ : ก. โกรธ, ขุ่นเคือง, ขึ้งเคียด
ทิฏฺฐิวิสโยค : ป. ความพรากจากทิฐิ, ความไม่ข้องเกี่ยวกับความเห็นผิด
ทิฏฺฐิสโยชน : นป. ทิฎฐิสังโยชน์, กิเลสเครื่องผูกสัตว์ในภพ คือทิฐิ, ความเห็นผิดซึ่งทำให้สัตว์ติดข้องอยู่ในภพ
นิราสตฺตี : ค. ผู้หมดความข้อง, ผู้ไม่ติด, ผู้ไม่ข้อง
นิสฺสงฺค : ค. ซึ่งไม่ข้อง, ซึ่งไม่เห็นแก่ตัว
ปฏิโรสติ, - เสติ : ก. โกรธตอบ, ขุ่นเคืองตอบ, เสียดสีตอบ
ปริกิลิฏฺฐ : กิต. เศร้าหมองแล้ว, ขุ่นมัวแล้ว, สกปรกแล้ว
ปริกิลิสฺสติ : ก. เศร้าหมอง, ขุ่นมัว, สกปรก
พฺยาสตฺต : (วิ.) ผู้ข้องแล้วในอารมณ์ต่างๆ. วิวิธ+อาสตฺต. ลบ วิธ เหลือ วิ แปลง อิ เป็น ย.
พฺยาสตฺตมนส : (วิ.) ผู้มีฉันทะมีในใจมาข้องอยู่ต่าง, ผู้มีใจข้องแล้วในอารมณ์ต่างๆ, ผู้มีใจข้องอยู่แล้วในอารมณ์ต่างๆ.
โพธิสตฺต : (ปุ.) สัตว์ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้, มนุษย์ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้, บุคคลผู้ข้องอยู่ในพระโพธิญาณ, พระโพธิสัตว์ คือ สัตว์ผู้ข้องอยู่ในพระโพธิญาณ ได้แก่ ท่านผู้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
มลิน, - นก, มลิมส : ค. เศร้าหมอง, ขุ่นมัว
มลิน มลีน : (วิ.) เก่า, ขุ่นมัว, มัวหมอง, หม่นหมอง, เศร้าหมอง, ไม่บริสุทธิ์, มีมลทิน. มลยุตฺตตาย มลิโน มลีโน วา. อัน ปัจ. ศัพท์หลังทีฆะ.
มลิมส มลีมส : (วิ.) เก่า, ขุ่นมัว, ฯลฯ. อีมส ปัจ. ศัพท์ต้นรัสสะ.
ลคฺค : ค. ซึ่งข้อง, ยึด, เกาะ
ลคฺคติ : ก. ข้อง, ยึด, เกาะ
ลคฺคน : นป. การข้อง, การยึด, การเกาะ
วฺยาสตฺต : ค. ข้องอยู่, ติดอยู่, ฟุ้งซ่าน
วิลคฺค : ๑. ป. กลางตัว, เอว;
๒. กิต. ข้องแล้ว
สงฺค : ป. ความข้อง, ความติดแน่น, ความเกี่ยวเกาะ
สิเลส : (ปุ.) การกอด, การกอดรัด, การสวมกอด, การรวมกัน, การร่วมสมพาส (ร่วมประเวณี), การติดต่อ, การติดต่อกัน, การข้อง, การข้องอยู่, การเกี่ยวข้อง, ยาง, ยางไม้, ยางเหนียว, ตัง (ยางไม้ที่ผสมกับสิ่งอื่นแล้วทำให้เหนียว สำหรับดักนกเป็นต้น). สิลิสฺ อาลิงฺคเน, อ, ยุ.
สิเลสน : (นปุ.) การกอด, การกอดรัด, การสวมกอด, การรวมกัน, การร่วมสมพาส (ร่วมประเวณี), การติดต่อ, การติดต่อกัน, การข้อง, การข้องอยู่, การเกี่ยวข้อง, ยาง, ยางไม้, ยางเหนียว, ตัง (ยางไม้ที่ผสมกับสิ่งอื่นแล้วทำให้เหนียว สำหรับดักนกเป็นต้น). สิลิสฺ อาลิงฺคเน, อ, ยุ.
อนจฺฉ : (วิ.) ไม่ใส, ขุ่นมัว.วิ.นตฺถิอจฺฉภาโวอตฺราติอนจฺโฉ.
อนฺวาสตฺต : กิต. ยึด, ติด, ข้องเกี่ยว
อนาวิล : (วิ.) ไม่กำเริบ, ไม่ขุ่นมัว, ผ่องใส.
อภิสงฺค : ป. ๑. การติดข้อง, การข้อง ;
๒. การแช่ง, การด่า
อภิสงฺคี : ค. ๑. ผู้ติดข้อง ;
๒. ผู้แช่ง, ผู้ด่า
อภิสชฺชติ : ก. ข้อง, กระทบกระทั่ง
อภิสชฺชน : (วิ.) อันยัง....ให้ข้องอยู่, อันยัง....ให้ติดอยู่.อภิปุพฺโพ, สชฺ สงฺเค, ยุ. ลง ย ปัจ.ประจำธาตุแปลงชฺยเป็นชฺช ยุเป็น อน.
อโรสเนยฺย : ค. ผู้ไม่โกรธง่าย, ผู้ไม่ขุ่นเคือง
อลคฺค : (วิ.) ไม่ข้องอยู่แล้ว, ไม่ข้องแล้ว.
อลคฺคน : นป. ความไม่ติดข้อง
อลูข : ค. ไม่หมองมัว, ไม่ขุ่น
อสงฺค : ๑. ป. การไม่ติด, การไม่ข้อง ;
๒. ค. ไม่ติด, ไม่ข้อง
อสชฺชมาน : ค. ไม่ข้องอยู่, ไม่ติดอยู่
อสชฺชิตฺถ : ก. (ท่าน) ข้องแล้ว, ติดแล้ว
อสตฺต : ค. ไม่ข้อง, ไม่ยึด, ไม่พัวพัน
อาพิล : ค. ขุ่นมัว, ข้น, ถูกรบกวน
อาลุลติ : ก. ฟุ้งซ่าน, ขุ่นมัว, หมองหม่น
อาลุลิก : (นปุ.) ความขุ่นมัว, กรรมอันขุ่นมัว. อาปุพฺโพ, ลุฬฺ มนฺถเน, อิ. แปลง ฬ เป็น ล ก สกัด.
อาโลฬ : ป. ความขุ่นมัว, การระคน, การสับสน