พลียติ : ก. มีกำลัง, มีกำลังเหนือ, ครอบงำ
อชฺฌารุหติ : ก. งอกขึ้น, ไต่ขึ้น, บินขึ้น; ท่วมทับ, ครอบงำ, แผ่ไป
อชฺโฌตฺถรติ : ก. ท่วมทับ, ครอบงำ, ปกคลุม
อติยาติ : ก. เข้าไป, ชนะ, ครอบงำ
อติวตฺต : ค. เป็นไปล่วง, ครอบงำ
อติวตฺตติ : ก. เป็นไปล่วง, ครอบงำ
อธิภวติ : ก. ครอบครอง, ครอบงำ
อนุปริวตฺตติ : ก. หมุนไปรอบๆ; บรรจบ; ครอบงำ
อภิตุทติ : ก. แทง, เสียบ ; ชนะ, ครอบงำ
อภิมทฺทติ : ก. เหยียบย่ำ, ขยำ, ปราบ, ครอบงำ, กดขี่
โคตฺตภู โคตฺรภู : (ปุ.) ธรรมอันครอบงำ โคตร ปุถุชนยังโคตรอริยะให้เกิด, ธรรม ( คือ อารมณ์ที่เกิดกับใจ ) อันยังเชื้อชาติแห่ง มหัคคตะหรือเชื้อชาติแห่งโลกุตตระให้ เจริญ วิ. มหคฺคตสฺส โลกุตฺตรสฺส วา โคตฺตํ ภาเวติ วุฑฺเฒตีติโคตฺตภู โคตฺรภู วา รูปฯ ๑๙๙ ว่า โคตฺตภู โคตฺรภู เป็น อูการันต์ นปุ. และรัสสะเป็น อุ เป็น โคตฺตภุ โคตฺรภุ เป็น อูการันต์ นปุ. และรัสสะเป็น อุ เป็น โคตฺตภุ โคตฺรภุ ได้ แปลว่า จิตอัน ครอบงำ โคตรปุถุชน ยังโคตรอริยะให้เกิด, จิตอัน ยังเชื้อชาติแห่งมหัคคตะหรือเชื้อชาติแห่ง โลกุตตระให้เกิด, ชวนจิตอันยัง...ให้เกิด.
อภิภวอภิภู : (วิ.) ครอบงำ.
อภิภว อภิภู : (วิ.) ครอบงำ.
กามาภิภู : ค. ผู้ครอบงำความใคร่, ผู้ชนะกาม
โกธาภิถู : (วิ.) ผู้ครอบงำความโกรธ. เป็นฝ่ายดี. ผู้อันความโกรธครอบงำ. เป็นฝ่ายชั่ว.
โกธาภิภูต : (วิ.) ผู้ครอบงำแล้วซึ่งความโกรธ, ผู้อันความโกรธครอบงำแล้ว, ผู้ขี้โกรธ.
ตณฺหาคต : ค. อันตกอยู่ในอำนาจตัณหา, อันตัณหาครอบงำแล้ว
ทุกฺขปเรต : (วิ.) มีทุกข์ถึงแล้วในเบื้องหน้า, อันทุกข์ถึงรอบแล้ว, อันทุกข์ครอบงำแล้ว.
ทุกฺโขติณฺณ : ค. ผู้ถูกทุกข์ท่วมทับ, ผู้ถูกทุกข์ครอบงำ, ผู้ตกทุกข์
ปริยุฏฺฐาน : นป. การลุกขึ้น, การพยายาม, การครอบงำ
พลวโสกาภิภูต : (วิ.) ผู้อันความโศกมีกำลังครอบงำแล้ว.
โสกปเรต โสกาภิภูต : (วิ.) ผู้อันความโศกครอบงำแล้ว, ผู้ถูกความโศกครอบงำ.
อติโภติ : ก. ครอบงำ, ข่มขี่
อติวตฺตน : นป. ความเป็นไปล่วง, ความครอบงำ
อติวตฺเตติ : ก. ให้เป็นไปล่วง, ให้ครอบงำ
อธิปนฺน : ค. หมกมุ่น, มั่วสุม, อัน....ครอบงำแล้ว, เป็นเหยื่อของ
อนุปริวตฺตน : นป. การหมุนตาม, การหมุนไป; การครอบงำ
อพฺภกฺขาน : (นปุ.) การกล่าวตู่, การกล่าวครอบงำ, การกล่าวข่มขี่, คำกล่าวตู่, ฯลฯ, คำกล่าวหาความ.อภิ+อกฺขานแปลงอิเป็นยรวมเป็นภฺยแปลงภฺยเป็นพฺภ.หรือแปลงอภิเป็นอพฺภ. อสฺจเจนอกฺขานํอพฺภกฺขานํ.ตุจฺฉภาสนํอพฺภกฺขานํนาม.
อภิภว : ค. ผู้มีอำนาจ, ผู้ครอบงำ, ผู้ยิ่งใหญ่
อภิภวติ : ก. ครอบงำ, ปกครอง, ชนะ
อภิภวน : (นปุ.) การครอบงำ, การกดขี่, ความครอบงำ, ความกดขี่.
อภิภวนียตา : อิต. ความเป็นผู้อันใครๆ พึงครอบงำได้
อภิภูต : กิต. ครอบงำ, ชนะแล้ว
อวกฺกนฺต : กิต. ก้าวลงแล้ว, ครอบงำแล้ว, ท่วมทับแล้ว