ชปา : (อิต.) กุหลาบ, สะเอ้ง, ชบา. วิ. ชปติ ยาย สา ชปา. ชปฺ วจเน, อ. ชุ ชวเน วา, โป. อุสฺสตฺตํ.
ชป : ป. การบ่น, การพูดอุบอิบ, การร่ายมนต์
กณฺเณชป : (ปุ.) คนพูดกระซิบที่หู, คนส่อ เสียด. กณฺเณ+ชป เป็น อลุตตสมาส.
พนฺธชีว พนฺธชีวก : (ปุ.) ชบา. พนฺธุ เอว ชีวโก พนฺธุชีวโก.
พนฺธุก พนฺธูก : (ปุ.) ชบา. พนฺธฺ พนฺธเน, อุ, สตฺเถ โก. ศัพท์หลังทีฆะ.
ภณฺฑิก : (ปุ.) ชบา. ภณฺฑ+อิก ปัจ.
กณฺณชป : (ปุ.) คนส่อเสียด วิ. กณฺเณ ชปตีติ กณฺณชโป. กณฺณปุพฺโพ, ชปฺ วจเน, อ.
ชปน ชปฺปน : (นปุ.) การกล่าว, การร่าย, การกระซิบ, ความปรารถนา. ชปฺ ชปฺป วจเน มานเส จ, ยุ.
ชยสุมน : (นปุ.) ชยสุมนะ ชื่อของต้นไม้ที่มี ดอกสีแดง เช่น หงอนไก่ ชบา, ดอกชบา, ดอกชัยพฤกษ์ และดอกคำ, ดอกชัยพฤกษ์ (แปล สุมน ว่า ดอก).
ชวสุมนา : (อิต.) ดอกชบา
ชีวสมุน : (นปุ.) ชบา, กุหลาบ, สะเอ้ง ชื่อ พรรณไม้ชนิดหนึ่ง. วิ. ชีวตฺถํ สุมนํ ชีวสุมนํ.
นวมลฺลิกา : (อิต.) มะลิซ้อน, ชบาต้น. วิ. นวา นูตนา มลฺสิกา นวมลฺสิกา. เป็น นวมาลิกา บ้าง. ส. นวมลฺลิกา.
นวมาลิกา : อิต. มะลิซ้อน, ชบาซ้อน
พนฺธุก : ป. ชบา, กุหลาบจีน
พนฺธุกรุจิร : ค. ซึ่งงามประดุจดอกชบา
อุปชาป : (ปุ.) การทำให้แตกกัน, การทำลาย. อุปปุพฺโพ, ชปฺ วจเน, โณ. ส. อุปฌาป.
อุปริภทฺทก : ป. ชื่อต้นไม้, ต้นชบา
โอฬปุปฺผ : นป. ดอกชบา