ชูตการ : (ปุ.) นักเลง, นักเลงการพนัน, นักเลง สกา. วิ. ชูตํ กโรตีติ ชูตกาโร. เป็น ชุตการบ้าง.
มญฺชูสา : (อิต.) กระโปรง, ลุ้ง, หีบ. วิ. มญฺญติ สธนตฺตํ เอตายาติ มญฺชูสา. มนฺ ญาเน, โส, ชู มชฺเฌ, อิตฺถิยํ อา. เป็น มญฺชุสา ก็มี.
ขชฺชุรี ขชฺชูรี : (อิต.) อินทผลัม, ต้นแป้ง ก็ว่า. อี อิต.
ชุ : (วิ.) รุ่งเรือง, สว่าง, ส่องสว่าง, กระจ่าง, ขาว, ใส, งาม, บริสุทธิ์. ชุ ทิตฺติยํ, อ.
ขชฺชูรี : อิต. อินทผลัม, ต้นเป้ง
มญฺชูสก : ป. ต้นไม้สวรรค์
ฆรกูฏ : (นปุ.) ช่อฟ้า ชื่อตัวไม้ที่ติดอยู่เบื้อง บนของหน้าบัน รูปร่างเหมือนหัวนาค ชู ขึ้นเบื้องบน.
กณฺฏก : (ปุ.) ข้าศึก, หนาม, เงี่ยง, ความชูชัน แห่งขน, ขนชูชัน, อวัยวะแห่งต้นไม้?
กตผณ : ค. มีพังพานชูขึ้นแล้ว, แผ่พังพานแล้ว (งู)
โรมญฺจ : ป. ขนแข็ง, ขนชูชัน
โลมหส : ป., โลมหํสน นป. ขนชูชัน
หสติ :
ก. ดู หสติ, ชูชัน(ผม, ขน) อนุหีรติ : ก. ยกขึ้น, ชูขึ้น
อุจฺจาเรติ : ก. เปล่งเสียง, ชูขึ้น
ชุหน : (นปุ.) การบูชา, เครื่องบูชา. หู หพฺย – ทาเน, ยุ. เทวภาวะ หู รัสสะ แปลง หุ เป็น ชุ ลบ อู ที่ตัวธาตุ.
ชุติก : ค. มีแสงสว่าง, มีความสดใส
ชุตินฺธร : (วิ.) ผู้ทรงไว้ซึ่งรัศมี, ฯลฯ.
ชุติมตา : อิต. ความสุกใส, ความรุ่งเรือง
ชุติมนฺตุ : (ปุ.) คนมีความรุ่งเรือง, ฯลฯ.
มญฺชุ : (ปุ.) อ่อน, อ่อนหวาน, เป็นที่ชอบใจ, ไพเราะ, กลมเกลี้ยง, งาม, สวย, ดีนัก. มนฺ ญาเณ, ชุ. แปลง นฺ เป็น นิคคหิต แล้วแปลง นิคคหิต เป็น ญฺ หรือ วิ. มโน ชวติ อสฺมินฺติ มญฺชฺ. มน+ชุ ธาตุในความแล่นไป อุ ปัจ. อภิฯ และฎีกา ให้ลบ น?
รชฺชุ : (อิต.) เชือก, สาย, สายเชือก. วิ. รุนฺธติ เอเตนาติ รชฺชุ. รุธิ อา วรเณ, ชุ. เอา อุ ที่ รุ เป็น อ แปลงที่สุดธาตุเป็น ชฺ หรือลบที่สุดธาตุ ซ้อน ชฺ. ศัพท์ที่ ๒ ก สกัด.
จีวรวส จีวรรชฺชุ : (ปุ.) ราวจีวร, สายระเดียง (ราวสำหรับตากผ้า แขวนผ้า ของพระ ใช้ หวายเป็นดี เพราะไม่เป็นสนิม) ถ้าศัพท์ทั้ง สองนี้มาคู่กัน แปล จีวรวํส ว่า ราวจีวร แปล จีวรรชฺชุ ว่า สายระเดียงจีวร.
อนุชุ : (วิ.) ไม่มีความตรง, มิใช่ตรง, ไม่ใช่ตรง, คด, โค้ง, โกง, งอ, บิด, ชั่ว.วิ.นตฺถิ อุชุตายสฺส โสอนุชุ.
อุชุ : (วิ.) ตรง, ซื่อ, ซื่อตรง, งาม, อรชร (งาม). วิ. อรติ อกุฏิลภาเวน ปวตฺตตีติ อุชุ. อรฺ คมเน, ชุ, อรสฺส อุ, อชฺ คมเน วา, อุ, อสฺสุ. อถวา, อุชุ อชฺชเว, อุ. ส. ฤชุ.
อุชุกมฺม : (นปุ.) กรรมตรง. วิ. อตฺตโน ปจฺจเยหิ อุชุ กรียตีติ อุชุกมฺมํ.
กฐินรชฺชุ : อิต. เชือกที่ใช้ดึงผ้ากฐินกับไม้สะดึง
ขชฺชุ : (อิต.) กลาก, โรคกลาก, ขี้กลาก, หิด, โรคหิด, หืด?. ขชฺชฺ พฺยถเน, อุ.
จมฺมมญฺชุสา : (อิต.) กระเป๋าหนัง.
จีวรรชฺชุ : อิต. เชือกราวจีวร, สายระเดียง
ชุหวติ, ชุหาติ : ก. บูชา, บูชายัญ
ทิฏฺฐชุกมฺม : (นปุ.) การทำความเห็นให้ตรง คือการทำความเห็นให้ถูกต้องตามหลัก ธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา.
นาสารชฺชุ : อิต. เชือกร้อยจมูก
ปรชฺชุ : (อัพ. นิบาต) ในวันอื่น, ในวันข้างหน้า.
มญฺชุภาณก : ค. ผู้สวดไพเราะ
ยชุพเพท ยชุเวท : (ปุ.) ยชุพเพท ยชุรเวท ชื่อคัมภีร์ไตรเพทของพราหมณ์ คัมภีร์ที่ ๒.
รชฺชุคาหก : ป. ผู้ตรวจแผ่นดิน, ผู้วัดแผ่นดิน
วิชฺชุ, วิชฺชตา, วิชฺชุลตา : อิต. สายฟ้า, ฟ้าแลบ
สชฺชุ : อ. โดยทันที, โดยไว, วันนี้
สุหุชุ : (วิ.) ตรงด้วยดี, ซื่อตรงด้วยดี, ตรงดี, ซื่อตรงดี, งามดี. สุ+อุชุ หฺ อาคม.
สูชุ : (วิ.) ตรงดี, ซื่อตรงดี, งามดี. สุ+อุชุ.
อคฺคิมญฺชุสา : (อิต.)กล่องไม้ขีดไฟ.
อชฺชุนอชฺชุนฺน : (วิ.) ขาวใส.
อนุชุ, อนุชฺชุ : ค. ไม่ตรง, คด, งอ, โกง
อนุปฺปทชฺชุ : ก. พึงเพิ่มให้, พึงสนับสนุน, พึงมอบให้
อปรชฺชอปรชฺชุ : (อัพ. นิบาต) ในวันอื่นอีก, ในกาลอื่นอีก.
อปรชฺช อปรชฺชุ : (อัพ. นิบาต) ในวันอื่นอีก, ในกาลอื่นอีก.
อปรชฺชุ : (อัพ. นิบาต) พรุ่งนี้, วันพรุ่งนี้.
อาวิญฺชนกรชฺชุ : อิต. เชือกสำหรับชัก, สายยู
อุชฺชุ, อุชฺชุก :
ค. ดู อุชุ อุชุเลขก อุชุภณฺฑ : (ปุ.) ไม้บรรทัด.