ปสว : ป. การไหลออก, การพุ่งออก, ดอกไม้, การเกิด, ผลิตผล, การรับผล
มาลา : (อิต.) ระเบียบ, แถว, แนว, ถ่องแถว, โครง, แผน, หมวด, สาขา, สร้อยคอ, สาย, ดอกไม้, พวง, พวงดอกไม้. วิ. มียติ ปริมียตีติ มาลา. มา มาเน, โล, อิตฺถิยํ อา. มลฺ ธารเณ วา, อ. มา ภมรา ลสนฺติ เอตฺถ ปิวเนนาติ วา มาลา, มาปุพฺโพ, ลสฺ กนฺติยํ, กฺวฺ ลบที่สุดธาตุ.
อคฺคิ : ป. ไฟ, เพลิง
ผุลฺล, ผุลฺลิต : ค. ซึ่งบาน (ดอกไม้); ซึ่งแตก, ซึ่งผลิออก
ยวนปุปฺผ : (ปุ.) ดอกไม้ที่เกิดในยวนะประเทศ. วิ. ยวนเทเส ชาตํ ปุปฺผํ ยวนปุปฺผํ. ดอกไม้ คละกัน วิ. ยวนํ ปุปฺผํ ยวนปุปฺผํ.
กกฺการุชาต : (นปุ.) ดอกไม้สวรรค์ ?
กณฺฑุ กณฺฑุติ กณฺฑู กณฺฑูยา : (อิต.) ความคัน, โรคคัน, ต่อมเล็ก ๆ, ฝี, ลำลาบเพลิง หิด, หิดด้าน, หิดเปลื่อย. กณฺฑฺ เภทเน, อุ. ศัพท์ที่ ๒ ลง อ ปัจ. ประจำธาตุ แล้วเอา อ ที่ ฑ เป็น อุ ติ ปัจ. ศัพท์ที่ ๓ ลง อุ ปัจ. แล้วทีฆะ ศัพท์ที่ ๔ ลง อ ปัจ. ประจำ ธาตุแล้วลง ณฺย ปัจ. เอา อ ที่ ฑ เป็น อู. ส. กณฺฑุ กณฺฑู กณฺฑูยา.
กรหาฏ กรหาฏก : (นปุ.) เหง้าในดิน, หัวใน ดิน, เหง้า, หัว, ก้านดอกไม้. วิ. กุยํ รูหตีติ กรหาฏํ. กุปุพฺโพ, รุหฺ ชนเน, อาโฏ, อุสฺสตฺตํ. ศัพท์ หลัง ก สกัด.
กิญฺชกฺข : (ปุ.) เกษร (ส่วนในของดอกไม้) วิ. กิสฺมึ (ในดอกไม้) ชายติ ชลตีติ วา กิญฺชกฺโข. กิปุพฺโพ ชนฺ ชนเน, ชลฺ ทิตฺติยํ วา, โข, นสฺส ลสฺส วา กการตฺตํ, นิคฺคหิ ตาคโม.
กุกฺกุล, - กุฬ : ป. เถ้าหรือถ่าน, ถ่านเพลิง, ชื่อนรกขุมหนึ่ง
กุฑุมล, - ก : ป. ดอกไม้ตูม, ดอกไม้ที่กำลังจะแย้มบาน
กุตุมฺพก : ป. ดอกกุตุมพกะ (ชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่งในอินเดีย)
กุปฺปิล : นป. ดอกไม้ชนิดหนึ่ง
กุลงฺคาร : ป. บุคคลผู้เป็นดุจถ่านเพลิงแห่งวงศ์ตระกูล, ผู้ผลาญวงศ์ตระกูล
โกรก : (ปุ. นปุ.) ดอกไม้ใกล้จะบาน. กุรฺ สทฺเท, ณฺวุ.
ขารก : (ปุ.) ดอกไม้เพิ่งผลิ, ดอกไม้เพิ่งจะ แตกออก. ขรฺ วินาเส, ณฺวุ.
คนฺธมาลาทิหตฺถ : (วิ.) ผู้มีสักการะมีของหอม และดอกไม้เป็นต้นในมือ. เป็น ภินนา. พหุพ. มี อ.ทวัน. และ ฉ. ตุล. เป็นภายใน.
คุจฉ : (นปุ.?) พวงมาลัย, ช่อดอกไม้, ฟ่อน- หญ้า, ผ้าผูกคอ, มัด, ห่อ (สองคำนี้เป็น นามนาม). สิ. คุจฺฉ คุชฺช.
เคหฌาปน : นป., ป. การวางเพลิง, การเผาบ้าน, ผู้เผาบ้าน
จมฺปกนีลุปฺปลาทิเภท : (วิ.) อันต่างด้วยดอกไม้ มีดอกจำปา และดอกอุบลเขีนวเป็นต้น.
จิตฺตก : (ปุ.) จิตมูลเพลิง เจตมูลเพลิง ชื่อ- พรรณไม้เล็กๆ ใช้ทำยาไทย. จิตฺ หึสา- คนฺเธสุ, ณฺวุ แปลง ต เป็น ตฺต
ตทฺทาม : (นปุ.) พวงดอกไม้.
ติณุกฺกา : (อิต.) คบเพลิงสำเร็จด้วยหญ้า, คบหญ้า.
ทณฺฑกทีปิกา : อิต. ประทีปด้าม, คบเพลิง, ไต้
ทีปิกา : (อิต.) คบเพลิง, ตะเกียง, ทีปิกา ชื่อ คัมภีร์หนังสือ. ทิปฺ ทิตฺติยํ, อิโก, ทีโฆ. ฎีกาอภิฯ เป็น ทีปฺ ธาตุ.
นกฺขตฺตมาลา : อิต. มาลาคือดาว, พวงดอกไม้คือดาว, กลุ่มดาว
นรกคฺคิ : ป. ไฟนรก, เพลิงแห่งความชั่ว
นรกงฺคาร : ป. ถ่านไฟนรก, เพลิงแห่งความชั่ว
นิยฺยูห : (ปุ.) การไหล, การซึม, การไหลซึม, ความไหล. ฯลฯ, ยาง, ยางไม้, เหงือก, ดอกไม้กรองบนศรีษะ, มงกุฎ, ประตู, หลักติดไว้สำหรับแขวนหมวก. โบราณว่า บันไดแก้ว เขมรว่า ไดแก้ว หมายเอาที่ แขวนหมวก. นิปุพฺโพ, อูหฺ วิตกฺเก ปีฑเน วา. อ. ยฺอาคโม, ทฺวิตฺตญจ. ส. นิรฺยูห, นิรฺยฺยูห.
ปฏลิกา : อิต. เครื่องปกปิดคลุมด้วยดอกไม้
ปณฺณิก : ป. คนขายของเขียว, คนขายดอกไม้, คนขายผัก
ปราค : (ปุ.) ละอองเกิดแต่ดอกไม้, ละออง ดอกไม้, เกสรดอกไม้. วิ. ปุปฺผโช รโช ปุปฺผธุลิ ปราโค. ลบ ปฺผช แปลง อุ เป็น อ ทีฆะ อ ที่ ร แปลง ช เป็น ค. ฝุ่น, ละออง, ผงหอม, จันทน์หอม.
ปุปฺผ : นป. ดอกไม้; เลือด, ระดูของหญิง
ปุปฺผคนฺธ : ป. กลิ่นดอกไม้
ปุปฺผจุมฺพฏก : นป. เทริดทำด้วยดอกไม้
ปุปฺผฉตฺต : นป. ฉัตรที่ทำด้วยดอกไม้
ปุปฺผฉทฺทก : ป. คนเทดอกไม้
ปุปฺผทาน : นป. การให้ดอกไม้, การถวายดอกไม้
ปุปฺผทาม : ป. มาลัยดอกไม้, ช่อดอกไม้
ปุปฺผธร : ค. ผู้ทรงดอกไม้, ผู้ถือดอกไม้, ผู้ทัดดอกไม้
ปุปฺผปญฺชร : ป. บัญชรดอกไม้, หน้าต่างที่ประดับดอกไม้
ปุปฺผปฏ : ป., นป. แผ่นผ้าที่ทำเป็นรูปดอกไม้, ผ้าลายดอกไม้
ปุปฺผปลาส : ป. กองดอกไม้
ปุปฺผมุฏฺฐิ : อิต. กำดอกไม้, มัดดอกไม้
ปุปฺผรส : ป. น้ำคั้นที่ทำด้วยดอกไม้, เครื่องดื่มที่ทำด้วยดอกไม้
ปุปฺผราสิ : ป. กองดอกไม้
ปุปฺผาภิกิณฺณ : ค. เกลื่อนกล่นด้วยดอกไม้, เต็มด้วยดอกไม้
ปุปฺผาสว : ป. น้ำดองที่ดองด้วยดอกไม้
ผาลิผุลฺล : ค. ดอกไม้ผลิ, ดอกไม้ที่บาน
พฺรหนฺตปุปฺผ : นป. ดอกไม้ที่เบ่งบานเต็มที่