กลีร : (นปุ.) ผัก (สำหรับดอง หรือแกง).
กามาสว : ป. กามาสวะ, อาสวะคือกาม, กามมีอาการหมักหมมดุจน้ำดอง
ฑาก : (ปุ.) ผัก (สำหรับดองหรือแกง), ผัก ดอง, เมี่ยง. วิ. เฑติ ภตฺต เมเตนาติ ฑาโก. ฑิ ปเวสเน, โณ. พฤทธิ อิ เป็น เอ แปลง เอ เป็น อา ก สกัด หรือตั้ง ฑํสฺ+ณฺวุ ลบ นิคคหิต และ สฺ
ปุปฺผาสว : ป. น้ำดองที่ดองด้วยดอกไม้
พิลงฺค : (ปุ.) น้ำผักดอง, น้ำส้ม, น้ำส้มพะอูม (เครื่องกินกับข้าวของแขก), น้ำพริก. วิ. วาตํ ลงฺคติ หีนํ กโรตีติ พิลงฺโค. วาตปุพฺโพ, ลคิ คมเน, อ, วาตสฺส พิ. วิเสเสน ลงฺ-คตีติ วา พิลงฺโค.
พิลงฺคิก : ค. ซึ่งอาศัยอยู่ในน้ำส้มหรือน้ำผักดอง
พิลงฺคิถาลิกา : อิต. ภาชนะสำหรับใส่น้ำส้มหรือน้ำผักดอง
มธฺวาสว : (ปุ.) น้ำเมาดองด้วยน้ำผึ้ง. มธุ+อาสว.
เมรย : (นปุ.) น้ำดอง, น้ำเมา, เมรัย คือ น้ำดองที่ยังไม่ได้กลั่น. วิ. มทํ ชเนตีติ เมรยํ. ณฺย ปัจ. แปลง อ ที่ ม เป็น เอ ท เป็น ร.
สาสว : ค. มีกิเลสดุจของดอง
อมฺพกญฺชิก : นป. น้ำมะม่วงคั้น, น้ำผักดอง
อมฺพกญฺชิกอมฺพกญฺชิย : (นปุ.) น้ำผักดอง.
อมฺพกญฺชิก อมฺพกญฺชิย : (นปุ.) น้ำผักดอง.
อาสว : (ปุ.) ธรรมเป็นเครื่องยังสัตว์ให้ไหลไป ทั่ว ธรรมเป็นเครื่องยังสัตว์ให้ไหลไปใน ภพทั้ง๓๑ภพ, กิเลสเครื่องหมักดอง, กิเลส, อันตราย, อุปัททวะ, เหล้าอันบุคคลทำด้วย ดอกไม้, น้ำดอง, สุรา, เมรัย. ในที่ต่าง ๆ แปลว่า เมรัย เท่านั้น แต่ อภิฯ แปลว่า สุรา ด้วย. อาปุพฺโพ, สุ ปสเว, โณ.
ขรปตฺต : (นปุ.) ตองเหลือง? , เลื่อย.