กสฺสติ : ก. คร่า, ฉุด, ลาก, ดึง
นิกฺกฑฺฒติ : ก. ฉุด, คร่า, ลาก, ดึง, ไล่หนี, ขับไล่
อนฺวกาสิ : ก. ลาก, ดึง, ฉุด
อากฑฺฒติ : ก. ฉุด, คร่า, ดึง, ลาก
อากสฺสติ : ก. ฉุด, คร่า, ดึง, รั้ง, ลาก
อาวิชฺฌติ : ก. หมุนเวียน, วนเวียน; แทง, เจาะ, ไช, ดึง, ลาก
อาวิญฺชติ : ก. กวน, คน; เวียน, ชัก, ดึง, แกว่ง
อุตฺตาเรติ : ก. ให้ข้าม, ช่วย, ดึง, ลาก
กจฺฉพนฺธน : (นปุ.) ายกระเบน, หางกระเบน. โจงกระเบน เป็นชื่อชายผ้าที่ม้วนลอดขา แล้วเหน็บไว้ข้างหลัง การนุ่งผ้าแบบนี้เป็น ผืนผ้าธรรมดา กว้าง ๑ หลา ยาว ๒.๕๐ เมตร สำหรับคนเล็กเตี้ยถ้าเป็นคนสูงใหญ่ กว้าง ๑ x ๓ เมตร เอาผืนผ้าโอบรอบตัว จับชายผ้าให้เสมอกัน แล้วห้อยลง เอาหัว เข่าหนีบไว้มิให้ผ้าเลื่อน มือรีดผ้ามาถึงเอว รวบริมผ้าทำเป็นจุกไขว้กันแล้วเหน็บไว้ที่ สะดือ เรียกว่าพกแล้วจับชายผ้าที่หนีบไว้ ขึ้นมาม้วนขวา ค่อย ๆ ม้วน ม้วนไปรีดไป ให้แน่น พอผืนผ้ากระชัยตัวดีแล้ว ดึงลอด ขา โดยยกขาขวา หรือขาซ้ายขึ้นเล็กน้อย ดึงชายสุดที่ม้วนไว้ขึ้นเหน็บไว้ที่กลางหลัง เรียกผ้าที่ม้วนไปเหน็บไว้ อย่างนี้ว่า ชาย กระเบน หรือหางกระเบน.
กฐินรชฺชุ : อิต. เชือกที่ใช้ดึงผ้ากฐินกับไม้สะดึง
กฑฺฑติ : ก. ดึง, ฉุด, คร่า, ลาก
กฑฺฑน : นป. การดึง, การฉุด, การลาก
กฑฺฑนก : ค. ซึ่งดึง, ซึ่งลาก
ฐียติ : ก. ดื้อดึง, โกรธแค้น
ถทฺธ : (วิ.) ดื้อ, ดื้อด้าน, ดื้อดึง, แข็ง, กระด้าง, แข็งกระด้าง, แน่น, แน่นหนา, มั่น, ตระหนี่, หยิ่ง, เย่อหยิ่ง. ถภิ ปติพนฺธเน, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบที่สุดธาตุ.
ถมฺภ : (วิ.) ดื้อ, ดื้อด้าน, ดื้อดึง, กระด้าง, แข็ง, แข็งกระด้าง. ถภิ ปติพนฺธเน, อ.
นิกฺกฑฺฒนา : อิต. การฉุด, การคร่า, การลากการดึง, การขับไล่
นิพฺพหติ : ก. ดึงออก, ถอนออก
ปติฏฺฐิยติ, ปติฏฺฐียติ : ก. ดื้อดึงขึ้งเคียด, โกรธแค้น, หมายขวัญ
ปทรสมาจาร : ค. ผู้มีความประพฤติทราม, ผู้มีมรรยาทหยาบคาย, ผู้ดื้อดึง
ปพาหติ : ก. ชักออก, ดึงออกมา, ดุนออก, ลากมา
ปพาฬฺห : ๑. กิต. (อันเขา) ชักออก, ดึงออก, มาแล้ว;
๒. ค. (อาการเจ็บปวดหรือป่วย) แรง, หนัก, เพียบหนัก
ปริกฑฺฒติ : ก. คร่ามา, ฉุดมา, ดึงมา, ลากไปมา, ปราบ
พหติ : ก. ดึงไป, ลากไป; นำออกไป
ลุญฺจติ : ก. ลากออก, ดึงออก, ถอยขึ้น
โลจก : ค. ผู้ลาก, ผู้ดึง, ผู้ถอน
อญฺจติ, อญฺฉติ : ก. ดึง, ลาก, เข็น, ชัก, ฉุด
อญฺชติ : ก. ๑. ฉิบหาย
๒. แจ้งชัด
๓. ทา, ไล้, หยอด
๔. ไป, รัก, ใคร่, รักใคร่
๕. ดึงออก, เหยียดออก
อติกฑฺฒติ : ก. ดึงมา, คร่ามา, ลาก
อติกสฺส : นป. การดึงมา, การลากมา
อนุกสฺสติ : ก. ๑. สวด, สาธยาย, อ้าง;
๒. คร่าออก, ฉุดออก, ดึงออก
อปกฑฺฒติ : ก. ดึงไป, คร่าไป
อปกฑฺฒน : นป. การดึงไป, การคร่าไป
อพฺพหติ : ก. ดึง, ลาก, ฉุด
อพฺพาหน : นป. การดึงออก, การลากออก
อพฺพูฬฺหตฺต : นป. การดึงออก, การถอนออก
อพฺภาหน : นป. การดึง, การลาก (น้ำ)
อพฺภุกฺกิรณ : นป. การดึงออกมา, การพุ่งออก, การประพรม
อภินิคฺคณฺหาติ : ก. ยึด, ดึงกลับ, ป้องกัน, ห้าม
อภินิคณฺหนา : อิต. การยึด, การดึง
อภิปฺปสาเรติ : ก. ดึง, คลี่, กระจายออก, เหยียดออก
อวกฑฺฒติ : ก. ดึง, ฉุด, ลาก, จมลง
อวกฑฺฒน : นป. การดึง, การฉุด, การลาก
อวกส : ป. การดึง, การลาก, การถอดยศ, การทำให้เสื่อมลง
อวหรติ : ก. ดึง, คร่า, ฉุด, ลาก
อายมติ : ก. ดึงออกไป, เหยียดออกไป, กางออกไป
อาวิทฺธ : กิต. หมุนแล้ว, ดึงแล้ว, แทงตลอดแล้ว
อุทฺธิต : กิต. ดึงออก, เด็ดออก
อุปฺปาเฏติ : ก. ดึง, ฉุด, ลาก, ทำลาย
อุพฺพหติ : ก. ดึงออก, ลากไป, เข็นไป, นำไป, ยกขึ้น