กลก กลงฺก : (ปุ.) เครื่องหมาย, รอย, ตำหนิ. ก มตฺตานํ ลํกยติ หีนํ กโรตีติ กลํโก กลงฺโก วา. กปุพฺโพ, ลํกฺ องฺเก, อ. ส. กลงฺก.
กาฬชลฺลิก : ค. ซึ่งเกิดจากน้ำสีดำ, มีรอยด่าง, มีตำหนิ
นิคฺคณฺหาติ : ก. ตำหนิ, ติเตียน, ข่ม, บังคับไว้, จับไว้
นิคฺคยฺห : ค. อัน...พึงตำหนิ, พึงข่ม, ซึ่งควรแก่การติเตียนหรือข่ม
นิคฺคยฺหติ : ก. อัน...ตำหนิ, ติเตียน, ข่ม, ถูกตำหนิ, ถูกข่ม
นิคฺคยฺหวาที : ค. ผู้พูดตำหนิ, ผู้พูดข่ม, ผู้กล่าวโทษ
นิคฺคหิต : ๑. นป. นิคหิต, พยัญชนะ คือ ˚ มีเสียงออกทางจมูก;
๒. ค. อัน...ตำหนิแล้ว, ...ติเตียนแล้ว, ....ข่มแล้ว, ซึ่งถูกติเตียนแล้ว
นิตฺถุน : นป. การส่งเสียง, การครวญคราง, การสะอึกสะอื้น; การตำหนิติเตียน, การด่าว่า, การนินทา
นินฺทติ : ก. ตำหนิ, ติเตียน, ด่าว่า, นินทา
นินฺทิต : ค. ถูกนินทา, น่าตำหนิ, ซึ่งอัน...ติเตียนแล้ว, ถูกกล่าวหา, ถูกใส่โทษ
อนวชฺช : (วิ.) ไม่มีโทษ, ไม่มีตำหนิ, ไม่มีที่ติ.
อนินฺทิย : ค. ไม่ควรตำหนิติเตียน
อนุปกฺกุฏฺฐ : ค. ไม่ถูกตำหนิ
อนุปวชฺช : ค. ไม่ถูกกล่าวร้าย, ไม่ถูกตำหนิ
อนุวชฺช : ค. ความตำหนิ, การกล่าวโทษ
อนุวทติ : ก. กล่าวตำหนิ, โทษ
อวณฺณ : ป. การตำหนิ, การกล่าวโทษ
อารญฺชิต : ๑. นป. แผลเป็น, รอยตำหนิ, รอยขีด;
๒. กิต. ถูกแทงแล้ว, ถูกเจาะแล้ว
อุปนทฺธ : กิต. ตำหนิ, ว่าร้ายแล้ว; บ่นแล้ว, ถูกผูกมั่นแล้ว, ถูกผูกโกรธแล้ว
อุปวชฺช : ค. ควรว่าร้าย, ควรตำหนิ
อุปวชฺชตา : อิต. ความเป็นผู้ควรว่าร้าย, ความเป็นผู้ควรตำหนิ
อุปวุตฺต : กิต. ถูกว่าร้ายแล้ว, ถูกตำหนิแล้ว
อุปารมฺภ : ป., อุปารมฺภน นป. คำตำหนิ, คำคัดค้าน
อุปารมฺภติ : ก. ตำหนิ, โต้แย้ง, กล่าวค้าน
โอปารมฺภ : ค. ซึ่งช่วยเหลือ, ซึ่งเจือจาน, อุปถัมภ์, น่าตำหนิ, น่าติเตียน
โอมฏฐ : กิต. ถูกต้องแล้ว, ลูบคลำแล้ว, ตำหนิแล้ว