กฐติ : ก. กวน, เคี่ยว, ต้ม
กุถติ : ก. หุง, ต้ม, เดือด
นิปฺปาก : (วิ.) หุง, ต้ม, สุก.
ปจติ : ก. หุง, ต้ม
ปปจฺจติ : ก. (อันเขา) หุง, ต้ม; สุก
รนฺเธติ : ก. หุง, ต้ม
ตม : (วิ.) มืด, ผู้มืด. ติมฺ เตมเน, อ. แปลง อิ เป็น อ. โง่เขลา. ตมฺ กํขายํ. ส. ตม.
ตม (โม) นทฺธ, ตมนิวุต : ค. อันความมืดหุ้มห่อไว้, ถูกความมืดปกคลุมไว้, อันตกอยู่ในความมืด
เตลปาก : ป. การต้มด้วยน้ำมัน, การหุงด้วยน้ำมัน, ทำให้สุกด้วยน้ำมัน, ทอด
นวสปฺปิสงฺขตขีรยาคุ : (อิต.) ข้าวยาคูอัน บุคคลต้มแล้วด้วยน้ำนมอันปรุงแล้วด้วย เนยใสใหม่. เป็น วิเสสนบุพ. กัม. มี ต ตัป., วิเสสนบุพ. กัม. และ ต. ตัป. เป็นภายใน.
นิปกฺก : ค. ต้ม, เดือด, สุก, แก่
นิปฺปกฺก : ค. ต้ม, เดือด, สุก, แก่
ปจฺจติ : ก. อันเขาหุงต้ม, ย่อมได้รับทุกข์
ปจฺจน : นป. การหุงต้ม, การเดือดร้อน
ปจน : นป. การหุง, การต้ม
ปจาเปติ : ก. ให้หุง, ให้ต้ม
ปจารก : ป. ผู้ให้หุง, ผู้ให้ต้ม
ปฏิจฺฉาทนิย : นป. น้ำเนื้อต้ม
ปริปาก : ป. การหุงต้ม, การย่อยอาหาร
ปริปาจน : นป. ความหุงต้ม, ความเจริญงอกงาม
ปาก : ป. การหุงต้ม; การทำให้สุก; ผลของกรรมอันสุกงอมเต็มที่
ปากฏฺฐาน : นป. สถานที่หุงต้ม, ครัว
ปาจก : ค. ผู้หุงต้ม, ผู้ปรุงอาหาร
ปาจน : นป. การหุงต้ม, การปรุงอาหาร; ปฏัก, ไม้เท้า
ปาจาเปติ : ค. ให้หุงต้ม, ให้ปรุงอาหาร
ปุฏปาก : ป. ของที่หุงต้มแล้วซึ่งเก็บไว้ในถุงหรือในห่อ
ปุลสก : (ปุ.) ก้อนเส้า (ก้อนดินหรือก้อนอิฐก้อนหินที่เอามาตั้งเป็นหลักต่างเตาตั้งเป็นสามเส้าสำหรับต้มแกง). ปุลุสุ อุปทาเห, อ, สตฺเถ โก.
โมทก : (ปุ.) ขนมต้ม, ข้าวต้ม, แป้งข้าวหมัก?
รนฺธก : ป. คนครัว, คนหุงต้ม
รนฺธน : นป. การหุงต้ม
วิปจฺจติ : ก. หุงต้ม, สุก
อสามปาก : ค. ผู้ที่ไม่ให้สุกเอง, ผู้ไม่หุงต้มเอง
อสิทฺธ : ค. ไม่หุงต้ม, ไม่ปรุง
อาลุ : นป. หัวพืชที่กินได้, เง่ามัน; กาต้มน้ำ, หม้อ, หวด
อุกฺขลิ : อิต. หม้อหุงข้าว, เครื่องหุงต้ม
อุปฺปจฺจติ : ก. อันเขาหุง, อันเขาต้ม
ตม (โม) นุท : ค. ผู้บรรเทาความมืด, ผู้ขจัดความมืด
ตมขนฺธ : ป. ความมืดทึบ, ความมืดตื้อ
ตมปรายน : ค. มีความมืดเป็นที่ไปในเบื้องหน้า, มีความมืดต่อไปคือไปสู่ทุคติ
ตมวิโนทน : (วิ.) ผู้บรรเทาเสียซึ่งความมืดโดย ปกติ, ผู้บรรเทาเสียซึ่งความมืดเป็นปกติ, ผู้มีปกติบรรเทาเสียซึ่งมืด.
โคตม : (ปุ.) พระอาทิตย์ (สว่างที่สุด). โค (แสงสว่าง รัศมี) ตม ปัจ.
พหุตฺตม : (วิ.) มากที่สุด. พหุ+ตม ปัจ. ซ้อน ตฺ.
อุตฺตม : (วิ.) ดีที่สุด, เด่นที่สุด, ยิ่ง, เยี่ยม, ยอดเยี่ยม, เลิศ, ประเสริฐ, ประเสริฐสุด, สูงสุด, มากมาย, บริบูรณ์, อุดม. วิ. อพฺภุโต อพฺภูโต วา อตฺยตฺถํ อุตฺตโม. อุคฺคตตมตฺตา วา อุตฺตโม. อุศัพท์ ตม ปัจ. ซ้อน ตฺ บางคัมภีร์เป็น อุพฺภโต อพฺยตฺถํ อุตฺตโม. อุพฺภโต อตฺยตฺโถ อุตฺตโม. มติ ผู้เขียน. ส อุตฺตม.
อญฺญตม : (ไตรลิงค์) คนใดคนหนึ่ง, อญฺญศัพท์ลงตมสกัด.
อุตฺตมโปริส : ป. อุตตมบุรุษ, บุรุษผู้ยอดเยี่ยม
กตมกุล : (นปุ.) ตระกูลไหน.
กตมนิกาย กตรนิกาย : (ปุ.) พวกไหน, นิกายไหน.
ฆนตม : ๑. ป. ความมืดทึบ;
๒. ค. มืดทึบ, มืดมาก
จตุรงฺคตม : (ปุ. นปุ.) ความมืดมีองค์สี่ คือ ค่ำ ป่าชัฏ เมฆทึบ และเที่ยงคืน.
ญาตมนุสฺส : (ปุ.) มนุษย์ผู้มีชื่อเสียง.