ปกฺกม : ป. การก้าวไป, การจากไป, การหลีกไป
ปกฺกมติ : ก. หลีกไป
ปกฺกมิ : ก. หลีกไปแล้ว
ปกฺโกสติ : ก. ร้องเรียก
ปกฺโกสน : นป., - นา อิต. การร้องเรียก
ปกฺโกสิต : กิต. ร้องเรียกแล้ว
ปกฺขนฺทติ : ก. แล่นไป, กระโดดไป
ปกฺขนฺทน : นป. การแล่นไป, การกระโดดไป
ปกฺขนฺทิกา : อิต. โรคลงแดง, โรคบิด
ปกฺขนฺที : ป. ผู้แล่นไป, คนขี้คุย, คนคุยโต
ปกฺขาเลติ : ก. บ้วนปาก, ล้าง, ชำระ
ปกฺขิก : ค. เป็นไปในฝ่าย, เป็นไปในปักษ์
ปกฺขิกภตฺต : นป. อาหารที่ให้ประจำปักษ์
ถล : (นปุ.) ถละ ชื่อของบรรพชา ชื่อของพระ นิพพานเพราะห้วงน้ำคือกิเลสไม่ท่วมทับ, บก, ดอน, ที่บก, ที่ดอน. ถลฺ ฐาเน, อ. ฐา คตินิวุตฺติยํ วา, โล. แปลง ฐ เป็น ถ.
อปกฺกม : (ปุ.) การหนี, การถอยหนี, การล่าถอยวิ.อปวชฺเชตฺวากมนํอปกฺกโม.ส. อปกฺรมอปกฺรมณ.
อุปกม อุปกฺกม : (ปุ.) การก้าวไปก่อน, ความหมั่น, ฯลฯ. อุปปุพฺโพ, กมฺ ปทวิกฺเขเป, อ. ศัพท์หลังซ้อน กฺ. ส. อุปกฺรม.
โอปกฺกม : (ปุ.) ความเพียร, อุปกฺกมศัพท์ พฤทธิ์ อุ เป็น โอ.
กชฺโชปกฺกมก : นป. บุษราคัม, มณีชนิดหนึ่ง
กุสลปกฺขิก : ค. อันเป็นฝักฝ่ายแห่งกุศล
ปฏิปกฺขิก : ค. ซึ่งเป็นไปในฝ่ายตรงข้าม; ซึ่งอยู่ในฝ่ายตรงข้าม, อันเป็นปฏิปักษ์
ปรูปกฺกม : ป. การรุกรานของข้าศึก
โพธิปกฺขิก, โพธิปกฺขิย : ค. (ธรรม) ซึ่งเป็นฝักฝ่ายแห่งการตรัสรู้, ซึ่งเป็นแนวทางแห่งการตรัสรู้
อนุปกฺกม : ค. ไม่ก้าวไป, ไม่เบียดเบียน(โรค)
อนุปกฺกุฏฺฐ : ค. ไม่ถูกตำหนิ
อนุปกฺขนฺทติ : ก. วิ่งตรงเข้าไปหา, ล่วงเกิน, แทรกแซง
อปกฺกมติ : ก. หนีไป, ไปปราศ
อวิปกฺกนฺต : ค. ไม่หลีกไปแล้ว, ไม่ก้าวล่วงไปแล้ว
อาคนฺตุกอุปกฺกิเลส : ป. อุปกิเลสที่จรมา
อุปกฺกนฺต : กิต. พยายามแล้ว, ต่อสู้แล้ว
อุปกฺกม : ป. การก้าวเข้าไปใกล้, การดำเนินการ
อุปกฺกมติ : ก. ก้าวเข้าไปใกล้, พยายาม, ลงมือทำ
อุปกฺกมน : นป. การเข้าไปใกล้, การต่อสู้, การเริ่มต้น
อุปกฺกิเลส : ป. อุปกิเลส, กิเลสเครื่องเศร้าหมอง
อุปกฺโกส : (ปุ.) การกล่าวโทษ. อุปปุพฺโพ, กุสฺ อวฺหาเณ, โณ. บาลีเป็น ปโกส.
อุปกฺโกสติ : ก. ด่าว่า, ติเตียน, กล่าวโทษ
อุปกิเลส อุปกฺกิเลส : (วิ.) เศร้าหมอง, หม่น หมอง, เปรอะเปื้อน.
อุฬูกปกฺขิก : ค. มีเครื่องประดับทำด้วยขนปีกนกฮูก
โอปกฺกมิก : (วิ.) มีความเพียร, เกิดเพราะ ความเพียร.
โอปกฺริยา : อิต. กระท่อม, ปะรำ
อุสฺสีทติ : ก. เกย (บก)
กกฺกฏ กกฺกฏก : (ปุ.) ปู (สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ) วิ. เก กฎตีติ กกฺกโฏ กกฺกฏโก วา. กปุพฺโพ, กฏฺ วสฺสาวรณคตีสุ, กุกฺ อาทาเน วา, อโฏ, อุสฺสตฺตํ. ศัพท์หลังลง ก สกัด. ส. กรฺกฏ.
กเรริ : (ปุ.) กุ่ม, ไม้กุ่ม ชื่อต้นไม้ ใบออกจาก ต้น เป็นใบย่อย ๓ ใบ มีสองชนิดคือ กุ่ม น้ำ กุ่มบก. กลฺ สํขฺยาเณ, อีโร, ลสฺสโร. แปลง อี เป็น เอ อ ที่ ร เป็น อิ. แปลง เป็น อี เป็น กเรรี บ้าง.
กากปกฺข : (ปุ.) ผมที่ขมวดไว้เป็นหย่อม ๆ (ผมเด็กขมวดแยกออกเป็น ๓ หย่อม หรือ ๕ หย่อม), ผมแหยม (ปอยผมที่เอาไว้เป็น กระจุกบนหัวนอกจากจุก), ไรผม, ปีกของ กา, ปีกกา. กากานํ ปกฺขสณฺฐ านตฺตา กากปกฺโข.
กาสฺมรี กาสฺมารี กาสฺมิรี : (อิต.) ไม้มะรื่น, ไม้มะดูก, ไม้ไข่เน่า, ไม้มะตูม, กะบก. กสฺมีรเทเส ชาตตฺตา กาสฺมารี. กาสฺ ทิตฺติยํ วา, มโร, อิตฺถิยํ อี.
กึปกฺก, กิมฺปกฺก : นป. ผลกิมปักกะ, ผลไม้ชนิดหนึ่งซึ่งมีพิษ
กุกุม กุงฺกุม : (นปุ.) บัวบก, ดอกบัวบก, หญ้าฝรั่น, จันทน์แดง. วิ. กามียตีติ กุกุมํ กุงฺกุมํ วา. กมฺ อิจฺฉากนฺตีสุ, อุโม. แปลง กมฺ เป็น กํก. อถวา, กุกฺ อาทาเน, อุโม, นิคฺคหิตาคโม. ส. กุงฺกุม.
กุลล : (ปุ.) เหยี่ยว, นกเหยี่ยว. วิ. กุกฺกุฏาทีนํ กุลํ ลุนาตีติ. กุลโล. กุลปุพฺโพ, ลุ เฉทเน, กฺวิ. กุลติ ปกฺเข ปสาเรตีติ วา กุลโล, กุลฺ สนฺธาเน, อโล.