ปฏิกูล : ค., นป. ปฏิกูล, น่าเกลียด, น่ารังเกียจ, ซึ่งขัดแย้ง; ความเป็นของน่ารังเกียจ, ความเป็นของไม่สะอาด
ปฏิกูลตา : อิต. ความเป็นของปฏิกูล
ปฏิกูลคาหิตา : อิต. ความเป็นผู้ถือเอาโดยอาการอันขัดแย้ง
อุกฺลาป : ๑. ป. หยาดเหงื่อ, ของสกปรก, ของปฏิกูล;
๒. ค. สกปรก, ปฏิกูล
กาลุสิย : นป. ของปฏิกูล, สิ่งสกปรก
ปฏิกุลฺยตา : อิต. ความเป็นสิ่งปฏิกูล, ความเป็นของน่ารังเกียจ
ปฏิกูลสญฺญา : อิต. ปฏิกูลสัญญา, ความสำคัญว่าเป็นของปฏิกูล, ความกำหนดหมายว่าเป็นของน่ารังเกียจ
ปฏิกูลสญฺญี : ค. ผู้กำหนดหมายว่าเป็นของปฏิกูล
ปาฏิกุลฺย : นป., ปาฏิกฺกุลฺยตา อิต. ความปฏิกูล, ความสกปรกน่าเกลียด
ปีฬิโกฬิกา : อิต. ขี้ตา, สิ่งปฏิกูลซึ่งไหลออกทางตาเป็นปกติ
อปฺปฏิกุล : ค. ไม่ปฏิกูล, ไม่น่าเกลียด
อสุจิเชคุจฺฉปฏิกฺกูล : (วิ.) อันเป็นปฏิกูลทั้งไม่สะอาดทั้งน่าเกลียด.
อุกฺกลาป : ค. ของที่ต้องกวาดทิ้ง, ของสกปรก, ของปฏิกูล
โปฏกิล : (ปุ.) หญ้าเลา?