ปุญฺญ : นป. บุญ, ความผ่องแผ้วแห่งดวงจิต, ความสะอาด, ความสุข, ความดี
ปุญฺญกมฺม : นป. การทำบุญ, การกระทำอันเป็นไปเพื่อความดี
ปุญฺญกาม : ค. ผู้ปรารถนาบุญ, ผู้ใคร่ต่อบุญ
ปุญฺญทฺธิ : อิต. บุญฤทธิ์, อิทธิฤทธิ์อันสำเร็จด้วยบุญ
ปุญฺญนุภาว : ป. อานุภาพแห่งบุญ
ปุญฺญเปกฺข : ค. ผู้มุ่งบุญ, ผู้หวังบุญ
ปุญฺญผล : นป. ผลแห่งบุญ
ปุญฺญภาค : ป. ส่วนแห่งบุญ
ปุญฺญภาคี : ค. ผู้มีส่วนแห่งบุญ
ปุญฺญภูมิ : อิต. สถานศักดิ์สิทธิ์สำหรับแสวงบุญของศาสนิก
ปุญฺญโลก : ป. สวรรค์, โลกที่เกิดด้วยอานุภาพแห่งบุญ
ปุญฺญสิทฺธิ : อิต. อำนาจอันอัศจรรย์ของบุญ
กตปุญฺญกมฺม : (วิ.) ผู้มีกรรมอันเป็นบุญอัน ทำแล้ว, ฯลฯ.
กตปุญฺญตา : อิต. ความเป็นผู้มีบุญอันทำแล้ว
ทานปุญฺญ : นป. บุญอันเกิดแต่การบริจาคทาน
ทานานุโมทนปุญฺญ : (นปุ.) บุญคือความบันเทิงตามซึ่งทาน, บุญคือการอนุโมทนา ซึ่งทาน, บุญคือการอนุโมทนาทาน, บุญสำเร็จด้วยการอนุโมทนาทาน.
เนปุญฺญ : นป. ความเฉลียวฉลาดในงานฝีมือ
ปุพฺเพกตปุญฺญตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีบุญอันตนกระทำแล้วในกาลก่อน, ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีบุญอันได้กระทำไว้แล้วในกาลก่อน,ความเป็นผู้มีบุญอันทำแล้วในกาลก่อน, ความเป็นผู้มีบุญอันทำแล้วในชาติก่อน.
อปุญฺญ : (วิ.) มิใช่บุญ, ไม่มีบุญ.
นตฺถิกทิฏฺธิ : (อิต.) ความเห็นว่าบุญและบาป ไม่มี วิ. นตฺถิกํ ปุญฺญปาปํ อิติ ทิฏฺฐ นตฺถิกทิฏฺฐ. นัตถิกทิฏฐิ เป็นมิจฉาทิฏฐิอย่างหนึ่ง มีความเห็นปฏิเสธความดีหรือความชั่วที่คนทำแล้วว่าไม่มีผลแก่ผู้ทำ.
อริ : (ปุ.) ข้าศึก. ศัตรู.วิ. อรติปจฺจตฺถิกภาวนฺติอริ.อรฺคมเน, อิ.อถวา.อรฺนาเส, อิ.อปฺปโกรูปาทิปญฺจกามคุณสํขาโต โร กาโมเอเตนาติอริ.อริที่มาคู่กับปุญฺญแปลว่าอริว่าปาบ.ส.อริ.
ปุญฺญาภิสงฺขาร : ป. การสั่งสมบุญ, การกระทำบุญ
ปุญฺญาภิสนฺท : ป. การหลั่งไหลแห่งบุญ, ผลของบุญ
ปญฺญ : ค. ฉลาด, มีความรู้
อปุญฺญาภิสงฺขาร : (ปุ.) สภาพผู้ปรุงแต่งมิใช่บุญ, สภาพผู้ปรุงแต่งคือบาป, อภิสังขารคือบาป.