ขควตี : (อิต.) แผ่นดิน, โลก. ส. ขควตี.
ขย : (ปุ.) ที่, ที่อยู่, ที่อาศัย, ที่อยู่อาศัย, เรือน, แผ่นดิน, กษิติ กษีดิ (แผ่นดิน). ขี ขเย, นิวาเส วา, อ.
คา : (อิต.) แผ่นดิน, โลก.
ฉมา : (อิต.) แผ่นดิน วิ. สตฺตานํ อโธปตนํ ฉินฺทตีติ ฉมา. ฉิ เฉทเน, โม อิสฺสตฺตํ. อถวา, ฉมนฺติ เอตฺถาติ ฉมา. ฉมฺ คติยํ, อ. ขมุ สหเณ วา, อ, ขสฺส โฉ.
ชคต : นป., ชคติ, - ตี อิต. แผ่นดิน, โลก
ฏีกา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องกำหนด, ฎีกา ชื่อ ของหนังสือที่อาจารย์แต่งแก้อรรถกถา บางทีแก้ทั้งบาลีด้วยจัดเป็นคัมภีร์ชั้นที่ สาม ชื่อของหนังสือที่เขียนนิมนต์พระสงฆ์ ชื่อของคำร้องทุกข์ที่ถวายพระเจ้า แผ่นดิน ชื่อของคำคัดค้านที่ยื่นต่อศาล สูงสุด ชื่อของศาลสำหรับตัดสินความชั้น สูงสุด. ฏิกฺ คติยํ, อ, อิตฺถิยํ อา.
ตณฺฑิล : (นปุ.) แผ่นดิน, ตฑิ ตาฬเน, อิโล.
ตาวิส : (ปุ.) สวรรค์, ทะเล, ลูกสาวพระอินทร์, แผ่นดิน ?
ถณฺฑิล : (นปุ.) แผ่นดิน ?
ธรณี : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, โลก. วิ. สพฺพโลกํ ธรตีติ ธรณี ธรฺ ธารเณ, อณี. ไม่ลบ ณฺ หรือ ยุ ปัจ. อี อิต. รูปฯ ๖๖๓ ลง อิ ปัจ. เป็น ธรณิ ธรณ+อิปัจ. ส. ธรณิ, ธรณี.
ธรา : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, โลก. ธรฺ+อ ปัจ. อา อิต.
ธริตฺติ : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, โลก, ธริษตรี, ธเรษตรี, ธาษตรี. ส. อริตฺรี.
ปฐวี : อิต. แผ่นดิน, ปฐวีธาตุ
ปุถวี, ปุถุวี : อิต. แผ่นดิน
พลชา : อิต. หญิงงาม; ภาคพื้น, แผ่นดิน
ภว : (ปุ.) ความมี, ความเป็น, ความเจริญ, ความเกิด, การเกิด, การถึง, ธาตุมีกามธาตุเป็นต้น, สังสาร, สัสสติทิฏฐิ, ประเทศที่เกิด, ที่เกิด, ภพ. ภู สตฺตายํ, อ. แปลว่า โลก แผ่นดิน ก็มี.
ภุว ภูว : (ปุ.) โลก, แผ่นดิน, ที่ดิน. ฐานะ.
ภู : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, นา, ที่นา, เขา, ภูเขา, ความเจริญ. ภู สตฺตายํ, อ. อภิฯ ลง กฺวิ ปัจ.
ภูตธรา : (อิต.) แผ่นดิน, เป็น ปุ. ก็มี.
ภูมิ : (อิต.) แผ่นดิน, ที่ดิน, พื้น, พื้นดิน, พื้นเพ, ปัญญา, ภาคพื้น, ขอบเขต, แดน, ชั้น, ลำดับ. วิ. ภวนฺติ อสฺสํ ภูตานีติ ภูมิ. ที่เกิด วิ. ภวนฺติ เอตฺถาติ ภูมิ. ภู สตฺตายํ, มิ.
ภูมิจาล : (ปุ.) การไหวแผ่นดิน, การสั่นแห่งดิน, แผ่นดิน ไหว.
ภูรี : อิต. แผ่นดิน
มหิ : (อิต.) ดิน, ที่ดิน, แผ่นดิน, โลก. มหฺ วุฑฺฒิยํ, อิ.
มหี : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, ที่ดิน, โลก, มหี ชื่อแม่น้ำสายที่ ๕ ใน ๕ สายของอินเดียโบราณ. มหฺ ปูชายํ วุฑฺฒิยํ วา. อ, อิตฺถิยํ อี.
เมทนี เมทินี : (อิต.) ดิน, แผ่นดิน, พื้นแผ่นดิน. มิทฺ สิเนหเน, ยุ. อี, อินี อิต.
เมทินี : อิต. แผ่นดิน
วสุธา : อิต. การทรงไว้ ซึ่งทรัพย์สมบัติ; แผ่นดิน
วสุนฺธรา : อิต. แผ่นดิน
วสุมตี : ค., อิต. มีทรัพย์, มีสมบัติ; โลก, แผ่นดิน
สุวณฺณภูมิ : (อิต.) แดนทอง, แผ่นดินทอง, สุวรรณภูมิ. คำ สุวรรณภูมิ ไทยหมายถึง แผ่นดิน พม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม มลายู และสิงคโปร์.
อวนิ : (อิต.) แผ่นดิน วิ. สตฺเตอวตีติอวนิ.อวฺรกฺขเณ, ยุ, นสฺสนิตฺตํ (แปลงนเป็นนิ), นสฺสวาอสฺสอิตฺตํ (หรือแปลงอแห่งนเป็นอิ). หรือลงอนิปัจ.รูปฯลงอิปัจ.นฺอาคม.เป็นอวนีบ้างส.อวนิอวนี.
อวฺยถิธี : (อิต.) แผ่นดิน, กลางคืน.
อิฑา อิฑิกา : (อิต.) แผ่นดิน, โลก. ส. อิฑา.
อิรา : (อิต.) นางเทวธิดาแห่งวาจา, แผ่นดิน, น้ำ, เหล้ากลั่น. ฝนลูกเห็บ.
อิลาโคล : อิต. โลก, แผ่นดิน
อุทธิเมขลา : อิต. แผ่นดิน