ปุณติ, ปุณาติ : ก. บริสุทธิ์, สะอาด, ผ่องแผ้ว
สุทฺธ : (วิ.) ไม่เจือปน, หมดจด, แจ่มใส, ผ่องแผ้ว, สะอาด, บริสุทธิ์, ล้วน, ล้วน ๆ, แท้, สิ้นเชิง, ผุดผ่อง. สุทธฺ โสเจยฺเย, โต, ทฺวิตฺตํ, ธโลโป.
ปริโยทเปติ : ก. ผ่องแผ้ว
ปริโยทาต : ค. ผ่องแผ้ว, สะอาด, บริสุทธิ์
ปริโยทปนา : อิต. ความผ่องแผ้ว, ความบริสุทธิ์
ปริโยทาเปติ : ก. ให้ผ่องแผ้ว
ปสาท : ป., นป. ความผ่องใส, ความเบิกบาน, ความบริสุทธิ์, ความยินดี, ความพอใจ, จิตที่มีความสุขผ่องแผ้ว, ศรัทธา, ความสงบระงับ; ประสาท เช่น “ประสาทตา” เป็นต้น
ปสาเทติ : ก. เลื่อมใส, ให้ผ่องแผ้ว, ให้พอใจ
ปุญฺญ : นป. บุญ, ความผ่องแผ้วแห่งดวงจิต, ความสะอาด, ความสุข, ความดี
โวทปน : นป., -นา อิต. ความผ่องแผ้ว
โวทาน : นป. ความบริสุทธิ์, ความผ่องแผ้ว
โวทาเปติ : ก. ให้ผ่องแผ้ว
อภินิพฺพุต : ค. อันดับสนิท, อันสงบ, อันผ่องแผ้ว