ทนฺตาวรณ : (นปุ.) ที่เป็นที่กั้นซึ่งฟัน, ริม ฝีปาก. วิ. ทนฺเต อาวรตีติ ทนฺตาวรณํ. ทนฺตปุพฺโพ, วรฺ สํวรเณ, ยุ.
ทนฺตจฺฉท ทนฺตจฺฉต : (ปุ.) ริมฝีปาก. ทนฺตปุพฺโพ, ฉทฺ สํวรเณ, อ, จสํโยโค, ศัพท์หลังแปลง ท เป็น ต. ส. ทนฺตจฺฉท.
ทนฺตมส : (นปุ.) ริมฝีปาก.
ทนฺตวรณ : นป. ริมฝีปาก
ทนฺตวาส : (ปุ.) ริมฝีปาก.
ทสนจฺฉท : (ปุ.) ริมฝีปาก วิ. ทสเน ฉาทยตีติ ทสนจฺฉโท. ทสนปุพฺโพ, ฉทฺ สํวรเณ, อ, จฺสํโยโค.
พิมฺโพฏฺฐ : ค. มีริมฝีปากแดงเหมือนผลตำลึงสุก
มหาอุตฺตโรฎฺฐ : (ปุ.) ริมฝีปากข้างบนใหญ่.
อุตฺตโรฏฐ : ป. ริมฝีปาก
โอฏฐ : ป. ๑. ริมฝีปาก;
๒. อูฐ
โอฏฺฐ : (ปุ.) ปาก, ริมฝีปาก, ขอบ. อุสฺ ทาเห, โต, ตสฺส ฏฺโฐ, สฺโลโป, โอตฺตํ (แปลง, อุ เป็น โอ). ส. โอษฺฐฺ.