พาหุสจฺจ พาหุสฺสจฺจ : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้สดับมาก, ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีสุตะมาก, ความเป็นแห่งพหุสุตบุคคล, ความเป็นพหุสุต, ความเป็นพหูสูต. วิ. พหุสุตสฺส พหุสฺสุตสฺส วา ภาโว พาหุสจฺจํ พาหุสฺสจฺจํ วา, พหุสุต, พหุสฺสุต+ณฺย ปัจ. ภาวตัท. แปลง ตฺย เป็น จฺจ.
พาหุ : (ปุ. อิต.) แขน วิ. วหฺติ อเนนาติ วาหุ. วาหุ เอว พาหุ. วหฺ ปาปุณเน, ณุ. พาธติ อุปทฺทเวติ วา พาหุ. พาธ. วิพาธเน, ณุ, ธสฺส หตฺตํ.
สจฺจ : ๑. นป. ความจริง;
๒. ค. จริง
พาหุช : (ปุ.) กษัตริย์. พฺรหฺมพาหุโต ชาตตฺตา พาหุโช (เกิดจากแขนพระพรหม).
พาหุมูล : (นปุ.) รักแร้. วิ. พาหูนํ ภุชานํ มูลํ พาหุมูลํ.
พาหุชญฺญ : ค. อันเป็นของชนหมู่มาก, มีชนมาก
พาหุณธิ : ป. แล่งธนู, แล่งลูกศร
พาหุมูลวิภูสน : (นปุ.) ทองต้นแขน, กำไลแขน, กำไลมือ.
พาหุลฺย, พาหุลฺล : นป. ความอุดมสมบูรณ์, การเป็นอยู่อย่างฟุ่มเฟือย
พาหุลฺล : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้มักมาก, ความเป็นผู้มักมาก. พหุล+ณฺย ปัจ. ภาวตัท.
พาหุลิก : ค. ซึ่งอาศัยอยู่ในที่อุดมสมบูรณ์
สจฺจสนฺธ : ค. ไว้ใจได้
จตุสจฺจ : นป. สัจจะสี่ (หมายถึงอริยสัจ ๔)
พหุสจฺจ : นป. ความเป็นผู้มีการศึกษามาก, ความเป็นผู้คงแก่เรียน
พาห : (ปุ.) แง้มแห่งประตู (แง้มคือริม, ข้าง), บานแห่งประตู, ราว. วหฺ ปาปุณเน, โณ. แปลว่า เกวียน ก็ได้.
อริยสจฺจ : (นปุ.) ความจริงอันประเสริฐ, ความจริงอย่างประเสริฐ, ความจริงอันยังปุถุชนให้เป็นพระอริยะ, ความจริงอันยังปุถุชนผู้ปฏิบัติตามมรรค ๘ ให้เป็นอริยะ, ความจริงของพระอริยะ, อริยสัจชื่อของหมวดธรรมหมวดหนึ่งซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสรู้ มี ๔ข้อคือ ๑.ทุกข์๒. ทุกขสมุทัย๓. ทุกขนิโรธและ ๔. ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.ไตร.๓๕/๑๔๔.
อุทฺธพาหุทฺวยุมฺมาน : (นปุ.) วา (วัดชั่วสอง แขน).
จตุราริยสจฺจ : (นปุ.) ของจริงอันประเสริฐสี่, ความจริงอันประเสริฐสี่ประการ. จตุ+ อริยสจฺจ รฺ อาคม.
อนฺตรีย : (นปุ.) ผ้านุ่ง.วิ, พาหุเลฺยนอนฺตเรภวํอนฺตรียํ.อียปัจ.ส. อนฺตรียกางเกงชั้นในกางเกงใน.
อุปสมฺพฺยาน : (นปุ.) ผ้าห่ม. วิ. อุปริ สํวิยฺยเต พาหุเลฺยนาติ อุปสมฺพฺยานํ. อุ ปริ สํ ปุพฺโพ, วิ ตนฺตุสนฺตาเน, ยุ, ลบ ริ.
เอลาฬุก เอฬาลุก : (ปุ.) ฟักเหลือง (คือฟัก ทองนั่นเอง), ฟักทอง, แตงกวา, แตงโม. วิ. อิรํ วารึ ลาติ ตพฺพาหุลฺยโตติ เอฬาลุกํ.
พาหฏฺฐิ : นป. กระดูกแขน
พาหติ : ก. กั้น, ป้องกัน
กูปามฺพุพฺพาหณ กูปามฺพุพฺพาหน : (นปุ.) วัตถุสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ, ถัง, ครุ. วิ. กูปโต อมฺพุโน อุพฺพาหณํ อุทฺธาหรณํ กูปามฺพุพฺพาหณํ.
กูปามฺพุพาหณ : นป. ถัง, ครุ
นิพฺพาหติ : ก. นำออก, นำไป, ย้าย, เคลื่อน; ทำให้ปลอดภัย
ปจฺฉาพาห : ก. วิ. ให้มีมือข้างหลัง, มัดมือไพล่หลัง
ปฏิพาหติ : ก. ห้าม, คัดค้าน, ป้องกัน, ขัดขวาง, ขจัด, ขับไล่
ปพาหติ : ก. ชักออก, ดึงออกมา, ดุนออก, ลากมา
ปิฏฺฐิพาห : นป. หลังแขน
สมฺพาห : (ปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, การบีบคั้น, การนวด, การนวดฟั้น, การดัด. สํ ปุพฺโพ. วาหฺ ปยตเน มทฺทเน วา. อ.
สมฺพาหณ : (นปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, ฯลฯ, เครื่องนวด, เครื่องดัด. ยุปัจ.
สมฺพาหติ : ก. นวด, ถู