พาห : (ปุ.) แง้มแห่งประตู (แง้มคือริม, ข้าง), บานแห่งประตู, ราว. วหฺ ปาปุณเน, โณ. แปลว่า เกวียน ก็ได้.
พาหฏฺฐิ : นป. กระดูกแขน
พาหติ : ก. กั้น, ป้องกัน
กูปามฺพุพฺพาหณ กูปามฺพุพฺพาหน : (นปุ.) วัตถุสำหรับตักน้ำขึ้นจากบ่อ, ถัง, ครุ. วิ. กูปโต อมฺพุโน อุพฺพาหณํ อุทฺธาหรณํ กูปามฺพุพฺพาหณํ.
พาหา : (อิต.) แขน วิ. วหติ เอตายาติ พาหา. วหฺ ปาปุณเน, โณ, อิตฺถิยํ อา. อภิฯ ลง อ ปัจ.
สมฺพาห : (ปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, การบีบคั้น, การนวด, การนวดฟั้น, การดัด. สํ ปุพฺโพ. วาหฺ ปยตเน มทฺทเน วา. อ.
กูปามฺพุพาหณ : นป. ถัง, ครุ
นิพฺพาหติ : ก. นำออก, นำไป, ย้าย, เคลื่อน; ทำให้ปลอดภัย
ปจฺฉาพาห : ก. วิ. ให้มีมือข้างหลัง, มัดมือไพล่หลัง
ปฏิพาหติ : ก. ห้าม, คัดค้าน, ป้องกัน, ขัดขวาง, ขจัด, ขับไล่
ปพาหติ : ก. ชักออก, ดึงออกมา, ดุนออก, ลากมา
ปิฏฺฐิพาห : นป. หลังแขน
พาหุ : (ปุ. อิต.) แขน วิ. วหฺติ อเนนาติ วาหุ. วาหุ เอว พาหุ. วหฺ ปาปุณเน, ณุ. พาธติ อุปทฺทเวติ วา พาหุ. พาธ. วิพาธเน, ณุ, ธสฺส หตฺตํ.
วาห : ๑. ค. ผู้นำไป;
๒. ป. เกวียน
สมฺพาหณ : (นปุ.) การชักไปด้วยดี, การขยำ, ฯลฯ, เครื่องนวด, เครื่องดัด. ยุปัจ.
สมฺพาหติ : ก. นวด, ถู
พาหาพล : นป. กำลังแขน
วาหสา : อ. เนื่องจาก, เหตุที่
ทฺวารพาหา : (อิต.) บานประตู. ทฺวาร+ พาหา.
อาวาห อาวาหมงคล : (นปุ.) มงคลที่เป็นที่ นำมา, การนำมา, การแต่งงาน, การสมรส, อาวาหะ (การนำหญิงมาอยู่บ้านฝ่ายชาย). อาปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณเน, โณ. ส. อาวาห.
กฏฐวาห : ป. พาหนะบรรทุกฟืน
คนฺธวาห : (ปุ.) ลม (นำกลิ่นไป).
ติลวาห : (ปุ.) เกวียนอันเต็มแล้วด้วยงา, เกวียนบรรทุกงา.
ทุกฺขาธิวาห : (ปุ.) ธรรมชาตผู้ซึ่งนำไปซึ่งทุกข์ อันยิ่ง, ความนำไปยิ่งซึ่งทุกข์.
ปวาห : ป. การไหลไป, กระแสน้ำ, ห้วงน้ำ
ปวาหติ : ก. ให้นำไป, ให้ไหลไป, ให้เคลื่อนไป, ให้พัดไป
โปตวาห : (ปุ.) ต้นหน, นายท้าย. โปตปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณ โณ. แปลว่า ลูกเรือ กลาสี ฝีพาย ด้วย.
ภารวาห : (ปุ.) คนนำของหนักไป, คนผู้แบก, คนผู้หาบ. วิ. ภารํ วหตีติ ภารวาโห. ภารปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณเน, โณ.
วาริวาห : ป. ผู้นำมาซึ่งน้ำ; เมฆ
วาหี : ค. ผู้นำไป
สตฺถวาห : ป. พ่อค้าเกวียน
อติวาห : ป. การแบกหาม, การนำไป, ยานพาหนะ
อธวาห : ๑. ป. ผู้นำไป, ผู้แบกหาม,
๒. ค. ผู้นำไป
อภิวาหยติ : ก. ถ่ายถอน, ปัดเป่า
อาวาห : ป., อาวาหน นป. การนำมา, การแต่งงาน
อาวหติ : ก. นำมา, พามาแต่งงาน, พามาอาวาหมงคล