คีจฺฉ : ป. พวง, ช่อ, พุ่ม
คุมฺพ : (ปุ.) กอ, กอไม้, พง, พุ่ม, พุ่มไม้, ซุ้ม ไม้, สุมทุม (ซุ้มไม้ที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ และเถาวัลย์) หมู่, พวก, ฝูง, ประชุม, กอง, คณะ, กลุ่มก้อน, กองทหาร, ขบวนทัพ, เสา. คุปฺ รกฺขเณ, โพ, ปสฺส โม. คุมฺพฺ คุมฺพเน วา, อ.
ถวก : ป. กอ, ช่อ, พุ่ม, พวง
ปิณฺฑิ : อิต. ก้อน, กอ, พุ่ม, พวง, ช่อ
สณฺฑ : ป. ละเมาะ, ดง, ที่ทึบ, กอ, พุ่ม
ถมฺพ : ป. พุ่ม, กอ
กงฺคุ : (อิต.) ข้าวฟ่าง, ประยงค์ ชื่อไม้พุ่มชนิด หนึ่ง ใบมีกลิ่นหอม. วิ. โสภณสีสตฺตา คมนียภาวํ คจฺฉตีติ กงฺคุ. คมฺ คติยํ, อุ. แปลง ค เป็น ก มฺ เป็น คฺ นิคคหิตอาคม. โมคคัลลายนพฤติ วิ. กามียตีติ กงฺคุ กมุ อิจฺฉายํ, อุ. เอกักขรโกสฎีกาวิ. เกน คุณาติ สททํ กโรตีติ กงฺคุ. ก ปุพฺโพ, คุ สทฺเท, อุ. ส. กงฺคุ, กงฺคุนี.
กณฺฏกคุมฺพ : ป. กอหนาม, พุ่มหนาม
กรมทฺท : (ปุ.) เล็บเหยี่ยว ชื่อต้นไม้พุ่มมีหนาม ผลเล็กรับประทานได้.
คุมฺพนฺตร : นป. ภายในพุ่มไม้; หมู่ไม้
ฌฏิ : ป. พุ่มไม้
นิคฺคุณฺฑิ, - ฑี : อิต. ไม้ย่านทราย, พุ่มไม้
นิคฺคุมฺพ : ค. ไม่มีพุ่มไม้, ปราศจากพุ่มไม้, โล่งเตียน
ปคุมฺพ : ป. พุ่มไม้, กอไม้
วนคุมฺพ : ป. พุ่มไม้
สุนสนฺนก : (นปุ.) เบญจมาศ ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง มีทั้งชนิดไม้ล้มลุกและไม้พุ่มยืนต้น. สุนิปุพฺโพ, สทฺ วิสรณคตฺยวสาเนสุ, โต, อนฺนาเทโส, สตฺเถ โก.
อกฺขนฺต : (ปุ.) ป่า, ป่าไม้, ป่าชัฏ, พุ่มไม้.
จตุราสีติโยชนสหสฺสคมฺภีร : (วิ.) อันลึกสิ้นพ้น แห่งโยชน์แปดสิบสี่, มีพันแห่งโยชน์แปด สิบสี่เป็นส่วนลึก, ลึกแปดหมื่นสี่พันโยชน์. เป็น ฉ. ตุล มี ฉ.ตัป และ ส.ทิคู. เป็น ท้อง มีลึกมีพันแห่งโยชน์แปดสิบสี่เป็น ประมาณ ตั้ง วิ. เพิ่ม ฉ.ตุล ต่อจาก ส.ทิคุ อีก ๑ สมาส.
อธิ : (อัพ. อุปสรรค)ยิ่ง, ใหญ่, ทับ, มั่น, เหนือ, เฉพาะ, เจริญ (เพิ่ม เติบโต งอกงาม).ส. อธิ
อธิก : (วิ.) ยิ่ง, ใหญ่, เกิน, มาก, มากยิ่ง, เหลือเหลือเฟือ, เพิ่ม, เพิ่มเข้ามา, เลิศ, อธึก.วิ.อธิเอตีติอธิโก.อธิปุพฺโพ, อิ คมเน, โก.อธิก
โอทหติ : ก. ตั้งลง, วางลง, เติม, นำมา, เพิ่ม, ตั้งใจ