เวสฺส : ป. แพศย์, วรรณพราหมณ์พวกหนึ่ง, พ่อค้า
อนุเสฏฺฐิ : ป. อนุเศรษฐี, เศรษฐีน้อย, พ่อค้า
นิมชฺฌิม : ค. อันกลาง, คนกลาง
กยวิกฺย : ป. พ่อค้า
ปตฺถริก : ป. พ่อค้า
วาณิช : ป. พ่อค้า
พาณิช : (ปุ.) คนค้าขาย, พ่อค้า. ดู วาณิช.
อาปณิก : (ปุ.) บุคคลผู้อยู่ในร้านเป็นที่มาแผ่, คนผู้เป็นเจ้าของแห่งร้านตลาด, คนผู้ซื้อและขาย, พ่อค้า.ส. อาปณิก.
กยวิกฺกยี : ป. พ่อค้า, นายหน้า
ปณีย : ๑. ป. พ่อค้า, คนขายของ ;
๒. นป., ค. ของที่ขาย, สินค้า; ซึ่งควรซื้อขาย, สำหรับขาย
กฏฺฐิ กวาณิช : (ปุ.) พ่อค้าไม้.
กสปตฺถริก : ป. พ่อค้าขายภาชนะโลหะหรือทองสัมฤทธิ์
กูฏวาณิช : ป. พ่อค้าโกง
ทุสฺสิก : ป. ช่างตัดเสื้อผ้า, พ่อค้าผ้า
นิคม : (ปุ.) ย่านการค้า, หนทางพ่อค้า, ตลาด, หมู่บ้าน, หมู่บ้านใหญ่, ตำบล, บาง, นคร, เวท, คำซ้ำ, คำกล่าวซ้ำ. ส. นิคม.
พฺราหฺมณวาณิช : ป. พราหมณ์ผู้เป็นพ่อค้า
ภลฺลิก : (ปุ.) ภัลลิกะ ชื่อพ่อค้าคู่กับตปุสสะ ผู้ถวายสัตตุก้อน สัตตุผง แด่พระพุทธเจ้า.
วาณิชฺช : นป. ความเป็นพ่อค้า, การค้าขาย
สตฺถวาห : ป. พ่อค้าเกวียน
อสฺสวาณิช : ป. พ่อค้าม้า, พ่อค้าที่ใช้ของบรรทุกหลังม้าไปขาย
อาปณกอาปนก : (ปุ.) คนผุ้มาขาย, คนขายของพ่อค้า.
อาปโณฺยปชีวี : (ปุ.) คนเลี้ยงชีวิตด้วยการค้าขาย (พ่อค้าแม่ค้า).
โอสถิกวาณิช : (ปุ.) พ่อค้าขายยา, พ่อค้ายา.