เจโตผรณตา : อิต. ความแผ่ซ่านแห่งจิต, ความอิ่มเอิบแห่งจิต, ความฟูใจ
มนุญฺญ : (วิ.) อันยังใจให้ฟูขึ้น, อันยังใจให้สูงขึ้น, อันยังใจให้ยินดีโดยยิ่ง, เป็นที่ชอบใจ, เป็นที่พึงใจ, เป็นที่พอใจ, เป็นที่ฟูใจ, เป็นที่เจริญใจ, ถูกใจ, พึงใจ, พอใจ, ประเสริฐ, เลิศ, งาม, ดี, ดีนัก. วิ. มนํ ญาเปตีติ มนุญฺญ. มนปุพฺโพ, ญปฺ โตสเน, กฺวิ. แปลง อ ที่ น เป็น อุ ลบ ปฺ ซ้อน ญฺ. มนํ อาภุโส โตเสตีติ วา มนุญฺญ. มนโส โตสนชนนํ วา มนุญฺญ.
มานุญฺญก : (นปุ.) ความเป็นแห่งของที่เป็นที่ฟูใจ. มนุญฺญ+กณฺ ปัจ. ภาวตัท.
อธิโรห : ค. งอกงาม, เฟื่องฟู, มีอำนาจ
อนุณฺณต : ก. วิ. ไม่ฟู, ไม่ลอย ; ถ่อมตน, ไม่หยิ่ง
อนุทฺธสฺต : ค. ๑. ไม่ฟุ้งซ่าน, ไม่ฟู ;
๒. ถูกทำลาย, ถูกขจัด
อนุโรธ : (วิ.) คล้อยตาม, อ่อนตาม, ยินดี, ยินดีตาม, อิ่มใจ, พอใจ, ชอบใจ, ดีใจ, ฟูตาม.อนุปุพฺโพ, รุธิอาวรณกาเมสุ, โณ.
อพฺภุนฺนต : ค. ขึ้นสูง, ฟูขึ้น
อุณฺณม : ป. ความฟูขึ้น, ความพองตัว, ความหยิ่ง
อุณฺณมติ : ก. ฟูขึ้น, พองขึ้น, ยกตน, หยิ่ง
อุนฺนต : กิต. ฟูขึ้นแล้ว, เขยิบขึ้นแล้ว, เงยขึ้นแล้ว; ถือตัว
อุนฺนมน : (นปุ.) ความฟูขึ้น, ความสูง, ความสูงขึ้น. ยุ ปัจ.
อุสฺสท : (วิ.) ฟูขึ้น, ฟุ้ง, ฟุ้งไป. อุปุพฺโพ, สทฺ วิสรเณ, อ.
โอนมนุนฺนมนปกติก : (วิ.) มีอันยุบลงและ อันฟูขึ้นเป็นปกติ.
กณฺฑุก : (ปุ.) ฟุตบอลล์.
เคณฺฑุก : (ปุ.) ลูกคลี, ลูกคลีหนัง, ฟุตบอลล์ ตะกร้อหนัง, ตะกร้อ? , กลุ่ม. คุฑิ เวฐเน, คุทฺ กีฬายํ, ณุโก, อุสฺเส. ธาตุแรก ลง นิคคหิตอาคม แปลงเป็น ณฺ ธาตุหลังแปลง ทฺ เป็น ณฺฑ.