นิครณ นิคิรณ : (วิ.) คาย, ไหลออก, อาเจียน, รด, ราด, โปรย. นิปุพฺโพ, ครฺ วมนเสจเนสุ, ยุ. ศัพท์หลังแปลงเป็น อ เป็น อิ.
อาสิญฺจติ : ก. โปรย, รด, พรม
รต : กิต. ยินดี, พอใจแล้ว
ฆฏียนฺต : (นปุ.) ถัง, ถังมีสาย, ครุ, โพง (ชง โลง), ชงโลง, แครง ชื่อภาชนะสานสำ- หรับตักน้ำรดต้นไม้ รูปร่างคล้าย หอยแครง มีด้ามยาว. ฆฏีปุพฺโพ, ยา คติปาปุณเนสุ, อนฺโต อโต วา.
ฆตสิตฺต : ค. อันรดแล้วด้วยเนยใสหรือเปรียง
ทณฺฑกกมฺม : (นปุ.) กรรมอัน... พึงทำด้วย อาชญา, กรรมคืออาชญา, การลงโทษ, การทำโทษ, การลงอาญา, การลงอาชญา, ทัณฑกรรม ( การลงโทษทางวินัย เช่น ให้กวาดลานวัด ตักน้ำรดต้นโพธิ์เป็นต้น ) . ส. ทณฺฑกรฺม.
ปริสิญฺจติ : ก. รด, ราด
ปริสิญฺจน : นป. การรด
ภคณฺฑ ภคนฺท : (วิ.) รด, ราด, โปรย, รดน้ำ. ภคณฺฑฺ ภคนฺทฺ จ เสจเน, อ.
มุทฺธาภิสิตฺต : (วิ.) รดแล้วที่ศรีษะ, ผู้ได้รับมุรชาภิเสกแล้ว.
มุทฺธาภิเสก : (ปุ.) การรดเฉพาะซึ่งศรีษะ, การรดซึ่งศรีษะ, มุรธาภิเสก (การรดน้ำที่พระเศียรในงานราชาภิเษก).
เมตฺตมฺพเสกวิธิ : (ปุ.) พิธีอันรดลงด้วยน้ำ คือ เมตตา.
วุฏฺฐิ : อิต. ฝน, การรด
สิญฺจ สิญฺจน : (นปุ.) การรด, การราด. สิจุ ปคฺฆรเณ, อ, ยุ. ลงนิคคหิตอาคมประจำหมวดธาตุ.
สิตฺต : กิต. รดแล้ว
อติวสฺสติ : ก. ตกรด, ตกลงมา, โปรยลงมา
อโนวสฺสิก : ค. ซึ่งฝนรั่วรดไม่ได้
อภิสิญฺจติ : ก. รด, โปรย, พรม, อภิเษก, ถวาย, อุทิศ ; วิดน้ำ
อภิเสก : (ปุ.) อันรดด้วยคุณอันยิ่ง, การรดน้ำ, การได้บรรลุ, อภิเษกคือการแต่งตั้งโดยทำพิธีรดน้ำเช่นพิธีเสวยราชย์ของพระเจ้าแผ่นดิน.ส. อภิเษก.
อมฺพสิญฺจก : ค. ผู้รดมะม่วง, ผู้ดูแลรักษามะม่วง
อวสิญฺจติ : ก. รด, ประพรม
อวสิญฺจนก : ค. รด, ประพรม
อวสิตฺต : กิต. รดแล้ว, พรมแล้ว, อภิเษกแล้ว
อาสิญฺจ อาสิญฺจน : (นปุ.) การรด, การหลั่ง, การประพรม, การโปรย. อาปุพฺโพ, สิจฺ ปคฺฆรเณ, อ. ยุ.
อาสิตฺต : กิต. โปรยแล้ว, รดแล้ว
อาสิตฺตก : ๑. นป. ผงชูรส;
๒. ค. ซึ่งปนกัน; ผู้ถูกกามรดแล้ว
อาเสจน : (นปุ.) การรด, ฯลฯ. ดู อาสิญฺจน.
อุมฺมิหติ : ก. เยี่ยวรด, ถ่ายปัสสาวะรด
อูหทติ : ก. ปล่อยออก, ถ่าย, ชำระ, ถ่ายอุจจาระรด
โอสิญฺจติ : ก. รด, พรม, โปรย, วิด
ฌานรต : ค. ผู้ยินดีในฌาน
ทานสวิภาครต : (วิ.) ผู้ยินดีแล้วในการจำแนกซึ่งทาน, ผู้ยินดีในการแจกทาน.
ทีฆรต ทีฆรท : (ปุ.) สุกร, หมู.
นิพฺพานาภิรต : ค. ผู้ยินดียิ่งในพระนิพพาน, ผู้พอใจในพระนิพพาน
รติ : (อิต.) ความยินดี, ความรื่นรมย์, การร่วมสังวาส, เมถุน. รมุ รมเณ, ติ มุโลโป.
รุต : นป. เสียงร้องของสัตว์
อภิรต : ค. อันยินดียิ่ง, อันเป็นที่พอใจยิ่ง
ทีฆสุรต : (ปุ.) สัตว์ผู้ยินดีในกาลหลับนานใน เวลากลางวัน, สุนัข, หมา. ทิว+ทีฆ+สุป+รต ลบ ทิว และ ป.
อนารต : ดู อนาวรต