- กลลกต : ค. ทำให้เป็นโคลน, รบกวน 
- พฺยถน : (วิ.) เป็นทุกข์, ลำบาก, รบกวน, สะดุ้ง, กลัว, ไหว, สั่น, รัว, สั่นรัว. 
- มถติ : ก. ย่ำยี, คนให้เข้ากัน, รบกวน 
- วฺยาปชฺชติ : ก. ถึงยาก, ลำบาก, รบกวน 
- วิกฺขิตฺต : กิต. ซัดไปแล้ว, ฟุ้งซ่าน, รบกวน, ยุ่งยาก 
- วิกฺโขเภติ : ก. สั่น, ทำให้สะเทือน, รบกวน 
- อนาทร : (วิ.) ไม่เอื้อเฟื้อ, ไม่เอาใจใส่, ไม่พะวงไม่นำพา, เฉยเมย, เกียจคร้าน, คร้าน, เบียดเบียน, รบกวน, ดูถูก, ดูหมิ่น, ดูแคลนไม่เห็นแก่กัน, อนาทร (อะนาทอน) ไทยใช้ในความหมายว่าเป็นทุกข์เป็นร้อนร้อนอกร้อนใจ.น+อาทร. 
- อุปตาเปติ : ก. ให้เร่าร้อน, ให้เจ็บปวด, ทรมาน, รบกวน 
- อุปทฺทวติ : ก. ลำบาก, เดือดร้อน, เร่าร้อน, รบกวน 
- อุพฺพาเหติ : ก. เบียดเบียน, กีดขวาง, รบกวน 
- รุปฺปติ : ก. รบกวน 
- เหเฐติ : ก. รบกวน 
- กิลมียติ : ก. (อัน....) ให้ลำบาก, ให้เหน็ดเหนื่อย, ถูกรบกวน, ถูกทรมาน 
- จกิต : ค. ผู้ถูกรบกวน, ผู้สะดุ้ง, ผู้กลัว 
- โตทน : (นปุ.) การเบียดเบียน, การรบกวน, การทิ่มแทง, ความเบียดเบียน, ฯลฯ, ความเจ็บ, ปฏัก.ตุทฺ พฺยถเน, ยุ. ส.โตทน. 
- นิพทฺธ : ค. เนืองๆ , สืบต่อกันไป, ยั่งยืน; เป็นที่รบกวนใจ, ผูก, มัด 
- มถน : นป. การย่ำยี, การรบกวน 
- วิกฺเขปก : ป. ผู้ยุ่งยาก, ผู้รบกวน 
- วิกฺโขภน : นป. การรบกวน, การก่อความยุ่งยาก, การกำเริบ 
- วิฆาต : ป. การฆ่า, การพิฆาต, การรบกวน 
- วิเหฐก : ค. ผู้รบกวน, ผู้เบียดเบียน 
- วิเหฐน : นป. การรบกวน, การเบียดเบียน 
- วิเหเฐติ : ก. รบกวน, เบียดเบียน 
- สงฺโกป : ป. ผู้รบกวน, ผู้ก่อความยุ่ง 
- เหฐก : ค. ผู้เบียดเบียน, ผู้รบกวน 
- เหฐนา : อิต. การรบกวน, การเบียดเบียน 
- อชฺฌาปีฬิต : ค.  เบียดเบียนแล้ว, รบกวนแล้ว 
- อธิพาเธติ : ก. รบกวน, กดขี่, เบียดเบียน, แทง 
- อนีติก : (นปุ.) ที่ไม่มีอันตรายเข้าไปรบกวน, อนีติกะชื่อของพระนิพพาน, พระนิพพาน.วิ.อีติอุปทฺทโวยตฺถนสนฺติตํอนีติกํ. 
- อพาธ : (วิ.) ไม่ขัดข้อง, ไม่ติดขัด, ไม่เบียดเบียน, ไม่รบกวน, ปลอดอุปสรรค. 
- อลุฬิต, อลูฬิต : ค. ไม่ถูกกระทบ, ไม่ถูกรบกวน 
- อวฺยคฺค : ค. ไม่ถูกรบกวน, ไม่สับสน, ไม่งงงวย 
- อวิโกปี : ค. ไม่หวั่นไหว, ไม่ถูกรบกวน, ทำลายไม่ได้ 
- อวิสคฺคตา : อิต. ความไม่ถูกขัดขวาง, ความไม่ถูกรบกวน; ความปรองดองกัน, ความสมดุลกัน 
- อวิสาหฏ : ค. ไม่ถูกรบกวน, ไม่ถูกทำให้เขวหรือฟุ้งซ่าน 
- อาพิล : ค. ขุ่นมัว, ข้น, ถูกรบกวน 
- อาวิลตฺต : นป. ความรบกวน, ความปั่นป่วน, ความขุ่นมัว 
- อุพฺพาฬฺห : กิต. ถูกเบียดเบียนแล้ว, ถูกรบกวนแล้ว 
- อูหญฺญติ : ก. อันเขารบกวน; อันเขาทำให้เปื้อน 
- อูหต : กิต. ยกขึ้นแล้ว, ถอนแล้ว, ทำลายแล้ว; รบกวนแล้ว, ทำให้เปื้อนแล้ว 
- อูหนติ : ก. รบกวน, ทำให้เปื้อน; ถ่ายออก, ดึงออก