โกมาร, - รก, - ริก : ค. ผู้ตั้งอยู่ในวัยรุ่นหนุ่มสาว
จารก, - ริก : ๑. ค. ผู้เที่ยวไป, ผู้ท่องเที่ยวไป, ผู้ประพฤติ;
๒. ป. คุก, เรือนจำ
อาคาร, - ริก : ค. เกี่ยวกับบ้าน, ซึ่งอยู่ในบ้าน, เพื่อนบ้าน
สทฺธิวิหาริก : ค. ผู้อยู่ร่วม, หมายถึงภิกษุที่บวชกับอุปัชฌาย์องค์ใดก็เป็นสัทธวิหาริกของอุปัชฌาย์องค์นั้น
อพฺโพหาริก : (วิ.) อันเป็นอัพโพหาริกคือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฏหมาย ในเพราะการกระทำบางกรณีเช่นคนที่รับประทานแกงซึ่งผสมเหล้านิดหน่อยเพื่อดับกลิ่นหรือชูรสการกินเหล้าในกรณีเช่นนี้จัดเป็นอัพโพหาริกไม่นับว่ากินเหล้าศีลไม่ขาด.
กกฺการิก : นป. แตงชนิดหนึ่ง
กสปตฺถริก : ป. พ่อค้าขายภาชนะโลหะหรือทองสัมฤทธิ์
กายปริหาริก : ค. ผู้บริหารกาย, ผู้รักษากาย
กุจฺฉิปริหาริก : ค. ผู้บริหารท้อง, (อาหาร) สำหรับบริหารท้อง
เกสการิก : ค., ป. ผู้แต่งผม; ช่างแต่งผม; กัลบก
โกฏฐาคาริก : ป. เจ้าหน้าที่รักษาคลัง, คนรักษาโกดัง
ขาริก : ๑. ค. มีรสเค็ม, มีรสแสบ;
๒. ค. เนื่องด้วยมาตราตวงชื่อว่า ขารี
เคริก : (นปุ.) ดินสอพอง. เป็น อิต. ก็มี.
จีร จีริก จีรี : (ปุ.) เรไร, จักจั่น, จิ้งหลีด. วิ. จีรียติ สทฺทายตีติ จีรี. จีริ หึสายํ, อี. เป็น อิต. ก็มี.
โจริก : (นปุ.) ความเป็นแห่งโจรหญิง กณฺ ปัจ.
ฉทฺวาริก : ค. ประกอบด้วยทวารทั้งหก
ฉทฺวาริกตณฺหา : (อิต.) ตัณหาอันเป็นไปใน ทวารหก.
ทฺวาริก : (วิ.) อันเป็นไปในทวาร.
โทวาริก : (วิ.) ผู้ประกอบที่ประตู วิ. ทฺวาเร นิยุตฺโต โทวาริโก. ผู้รักษาซึ่งประตู ผู้เฝ้าประตู วิ. ทฺวารํ รกฺขิโค โทวาริโก. ณิก ปัจ. ครัต๎ยาทิตัท. ลง โอ อาคมหน้าศัพท์ รูปฯ ๓๖๐
ธนุการิก : ป. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง
ธมฺมภณฺฑาคาริก : (ปุ.) ภิกษุผู้รักษาซึ่งเรือน แห่งภัณฑะคือธรรม, ธรรมภัณฑะคาริกะ ชื่อของพระอานนท์, พระอานนท์.
นาคร, (นาคริก) : ค. ผู้อยู่ในเมือง, ชาวเมือง, อย่างชาวเมือง, สุภาพ, อ่อนโยน
นาฬิเกริก : ค. อันเนื่องด้วยต้นมะพร้าว, ซึ่งมีต้นมะพร้าว
ปฏิสงฺขาริก, - ริย : ค. ซึ่งใช้สำหรับการปฏิสังขรณ์, ซึ่งมีไว้เพื่อการซ่อมแซม
ปตฺตการิก : ป. กองทหารราบ, กองทหารเดินเท้า
ปตฺถริก : ป. พ่อค้า
ปริหาริก : ค. ผู้ปกครอง, ผู้ช่วยเหลือ, ผู้ดูแล
ปาฏิหาริ, ปาฏิหาริก, ปาฏิหาริย, ปาฏิหีร, ปาฏิเหร : นป. ปาฏิหาริย์, ความมหัศจรรย์, ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาด
ปาวาริก : ป. คนขายผ้า
ภณฺฑาคาริก : (วิ.) ผู้ประกอบในเรือนคลัง, ผู้รักษาเรือนคลัง, ฯลฯ.
ภาริก : (ปุ.) คนนำของหนักไป. ณิกปัจ.
มุคฺคริก : (วิ.) มีไม้ค้อนเป็นอาวุธ. ณิก ปัจ.
วาคุริก : ค. ผู้ใช้ข่ายหรือบ่วงดักสัตว์
วิตฺถาริก : ค. มีความกว้างขวาง
วิหาริก : ค. ผู้อยู่ในวิหาร
โวหาริก : ป.อคนมีโวหาร; ผู้พิพากษา
สลขาริก สสงฺขาริก : (วิ.) เป็นไปกับด้วยสังขาร.
สาริก : (ปุ.) ต้นไม้, รัง, ต้นรัง, ต้นสาละ. วิ. สาหิ เภสชฺชาจริเยหิ นานาโรคสฺส ติกิจฺฉนตฺถาย ลายเตติ สาโล. สาสทฺโท อาจริเย, ลา อาทาเน, อ. เป็น สาฬ บ้าง. ส. สาล.
สุกริก : (ปุ.) คนผู้ฆ่าสุกรเป็นอยู่, พรานหมู. วิ. สูกเร หนฺตฺวา ชีวตีติ สูกริโก. ณิก ปัจ.
เสขริก : (ปุ.) หญ้าเขี้ยวงู, หญ้าพันงู. วิ. สิขร มสฺส อตฺถีติ เสขริโก. ณิก ปัจ.
องฺคาริก : ป. คนเผาถ่าน
อชฺฌาริก : (ปุ.) จักจั่น, จิ้งหรีด, เรไรแมลงชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่าจักจั่นเล็กน้อย.
อธิการิก : ค. ผู้บำเพ็ญความดี, อันอ้างอิงถึง
อนาคาริก : (วิ.) ผู้ไม่ประกอบในเรือน, ผู้ไม่อยู่ครองเรือน, ผู้ไม่ครองเรือน.วิ.อคาเรนิยุตฺโตนอตฺถีติอนาคาริโก.อิกปัจ.ตทัสสัตถิตัท.
อนฺเ ตปุริก : (ปุ.) บุคคลผู้อยู่ภายในแห่งบุรี, ข้าราชการในสำนัก, ข้าราชการในพระราชสำนัก.
อปฺปฏิการิก : ค. ไม่ตอบแทน, ไม่สนองบุญคุณผู้อื่น
อปมาริก : ค. เป็นโรคลมบ้าหมู
อพฺโพหาริก,- ริย : ค. กล่าวอ้างไม่ได้, กล่าวไม่ได้ว่ามี, เพิกเฉย, พิเศษ
อพฺโภหาริก : ค. พิเศษ, พูดไม่ได้ว่ามีหรือไม่มี, ไม่ควรอ้างเป็นกฏเกณฑ์
อภิสงฺขาริก : ค. สภาพที่สังขารปรุงแต่ง, สภาพที่บุญปรุงแต่ง