ชีน : ค. เสื่อม, ลด, เปลือง, หมดไป
กลฺลิต : นป. ความยินดี, ความพอใจ, ความเห็นด้วย
กีลิต : (วิ.) ผูก, ฯลฯ, จำลอง, ดัก. ต ปัจ. อิ อาคม.
โกลิต : (ปุ.) โกลิตะ ชื่อเดิมของพระโมคคัล- ลานะ วิ. กุเล ชายตีติ โกลิโก. โส เอว โกลิโต. อตฺตโน คุณํ กูลตีติ วา โกลิโต. กุลฺ ปตฺถรเณ, อิโต.
ขลิต : (นปุ.) กรรมอันพลาดพลั้งแล้ว, ความพลั้งพลาด.
คนฺธสาลิตณฺฑุลภตฺต : (นปุ.) ภัตแห่งข้าวสาร แห่งข้าวสาลีมีกลิ่นหอม. เป็น ฉ. ตัป. มี ณ ปัจ. ตทัสสัตถิตัท. วิเสสนปุพ. กัม. และ ฉ. ตัป. เป็นภายใน.
คิลิต : (วิ.) กิน, กลืนกิน คิลฺ อชฺโฌหรเณ, โต. อิอาคโม.
ตุลิต : กิต. ชั่งแล้ว, ตวงแล้ว, เปรียบเทียบแล้ว, พิจารณาแล้ว
นิมีลิต : ค. ซึ่งกระพริบตาแล้ว, ซึ่งหลับตาแล้ว, อันปิดตาแล้ว
ปกฺขลิต : กิต. สะดุดแล้ว, ถลาแล้ว, พลาดแล้ว
ปทาลิต : กิต. (อันเขา) ทำลายแล้ว, ทำให้แตกแล้ว
ปทาลิตตฺต : นป. ความเป็นสิ่งที่ถูกทำลายแล้ว
ปลิต : ค. หงอก
ปเวลฺลิต : ค. ซึ่งหมุนแล้ว, แกว่งแล้ว, เขย่าแล้ว, ไหวแล้ว, เคลื่อนแล้ว
ปาลิต : ค. อันเขาคุ้มครองรักษาแล้ว
ผาลิต : ค. ซึ่งเปิดออก, ซึ่งแตกออก, ซึ่งขยายออก,ซึ่งยืดออก
ผุลฺล, ผุลฺลิต : ค. ซึ่งบาน (ดอกไม้); ซึ่งแตก, ซึ่งผลิออก
วลิต : กิต. ย่นแล้ว, เหี่ยวแล้ว
วิคลิต : กิต. คายแล้ว, เคลื่อนออกแล้ว
หึลิต หึฬิต : (วิ.) ละอาย, ติเตียน, นินทา. หีฬฺ นินฺทาลชฺชาสุ, โต, อิ อาคโม.
อวกฺขลิต : กิต. ล้างออกแล้ว, นำออกแล้ว, ทิ้งแล้ว
อาเวลิต, - เวลฺลิต : ค. ซึ่งโค้ง, ซึ่งม้วนเข้า
อาเวลิตสิงฺคิก : ค. มีเขาโค้ง, มีเขางอ
อุปกูลิต : กิต. ห่อเหี่ยวแล้ว, หดหายเข้าไปแล้ว
อุลฺลุลิต : กิต. ไหวแล้ว, สั่นแล้ว, กระเพื่อมแล้ว
นขลิขิต : (นปุ.) การขีดด้วยเล็บ, การเขียน ด้วยเล็บ, การเขียนทำเหมือนรูปเล็บ, นขลิขิต. ไทยใช้ นขลิต เป็นชื่อของเครื่อง หมายรูปดังนี้ ( ) เรียกว่าวงเล็บเปิด วงเล็บปิด.
นิมฺมานิยติ : ก. อันเขาลดต่ำลง, อันเขาเย้ยหยัน, อันเขาไม่นับถือ
ปฏิพนฺธติ : ก. งด (ไม่ให้) , ลดหย่อน (ของที่ให้)
มนฺทตา : อิต., มนฺทตฺต นป. ความลดน้อยลง, ความช้า, ความโง่เง่า
ยสวิโลป เสนาปติฏฺฐานาทิก : (วิ.) (อุปสฺคฺค) มีการถอดซึ่งยศและการลดซึ่งตำแหน่ง มีตำแหน่งแห่งเสนบดี เป็นต้น.
หาปน : นป. ความเสื่อม, ความลดลง
อธิวาสนขนฺติ : (อิต.) ความอดทนด้วยอันรับ, ความอดทนด้วยความอดกลั้น, ความอดทนอย่างยิ่งยวด, อธิวาสนขันติชื่อความอดทนอย่างสูงคือความอดทนต่อความกระทบกระทั่งของคนที่ด้อยกว่าจะเป็นทางใดก็ตามด้วยการลดทิฐิมานะของตนลงเสีย.
อปฺปภาว : (วิ.) ทำให้น้อยลง, ลดลง.
อุปปีฬกกมฺม : (นปุ.) กรรมบีบคั้น, กรรม เบียดเบียนกรรมอื่น ๆ (ได้แก่ อกุศลกรรม ๑๒ มหากุศลกรรม ๘), อุปปีฬกกรรม (กรรมที่เบียดเบียนชนกกรรมซึ่งให้ผลอยู่ แล้วให้มีกำลังลดลง กรรมที่เบียดเบียนรูป นามซึ่งเกิดจากชนกกรรมให้มีกำลังลดลง).
อุลิส : (ปุ.) แตงโม. ภาษาเขมร อุลิต ว่า แตงโม. อุ