ลุก อุลูก อุฬุก : (ปุ.) นกเค้า, นกเค้าแมว, นกฮูก, นกแสก, นกพิราบ. อุลฺ คเวสเน, อุโก, อู วา, สกตฺเถ โก. เป็น อุลฺลุก บ้าง. ส. อุลูก.
กามณฺฑลุก : ค. ผู้มีคนโทน้ำติดตัว
กุลุก, - ลุงฺก : ป. นกเล็กชนิดหนึ่ง
ฌาลุก : (ปุ.) ชิงชี่. ชิงขี้ ก็เรียก.
ฌาลุก, ฌาวุก : ป. ไม้ชิงชี่
ตณฺหาลุก : ค. ผู้โลภหรืออยากได้ด้วยตัณหา
สาลุก : นป. เหง้าบัว
อภิชฺฌาลุอภิชฺฌาลุก : (วิ.) มีอภิชฌามาก, มีอภิชฌาเป็นปกติ.ศัพท์หลังกสกัด.
อภิชฺฌาลุ อภิชฺฌาลุก : (วิ.) มีอภิชฌามาก, มีอภิ ชฌาเป็นปกติ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
อาลุก :
๑. นป. ดู อาลุ๒. ค. มีความรู้สึกเร็ว, มีความปรารถนา เอลาลุก : นป. แตงกวา
เอลาฬุก เอฬาลุก : (ปุ.) ฟักเหลือง (คือฟัก ทองนั่นเอง), ฟักทอง, แตงกวา, แตงโม. วิ. อิรํ วารึ ลาติ ตพฺพาหุลฺยโตติ เอฬาลุกํ.
เอฬาลุก : นป. ฟักทอง, แตงกวา
อุฏฺฐาน : (นปุ.) การลุกขึ้น, การตั้งขึ้น, การลุกรับ, การออดก (จากครรภ์), การคลอด ลูก, ความขยัน, ฯลฯ. ความเพียรเป็นเครื่อง ลุกขึ้น. อุปุพฺโพ, ฐาคตินิวุตฺติยํ, ยุ, ฏฺสํ โยโค. ส. อุตฺถาน.
ชมฺภติ : ก. หาว, บิดกาย, เอี้ยวกาย; ลุกขึ้น, เดินไป
ชล : (วิ.) โพลง, ลุกโพลง, รุ่งเรือง, สว่าง, ส่องสว่าง, แหลม, คม, เจริญ, มั่งคั่ง, มั่งมี, เป็นสิริ, ดี, เลิศ, ชลฺ ทิตฺติธญฺเญสุ, อ.
ชลิต : ๑. นป. การส่องแสง, ความรุ่งโรจน์, ความโชติช่วง;
๒. ค. อันลุกโพลง, อันรุ่งโรจน์, อันโชติช่วง
ชาเลติ : ก. ให้โพลง; ลุกโพลง, ติดไฟ, สว่างไสว, รุ่งเรือง
ตตฺถวฎฺฏก : (ปุ.) ตัตถวัฏฏกะ ชื่อคนที่บริโภค มากจนลุกไม่ขึ้น (นอน) กลิ้งเกลือกอยู่ ในที่นั้น.
เตลปชฺโชต : ค., เตลปทีป ป. อันลุกโพลงด้วยน้ำมัน, ตะเกียงน้ำมัน
ทิตฺต : (วิ.) สวยงาม, สว่าง, กระจ่าง, ขาว, รุ่งเรือง, ลุกโพลง, ร้อน, เย่อหยิ่ง, ไว้ตัว. ทิปฺ ทิตฺติยํ, โต.
ปจฺจุฏฺฐาติ : ก. ลุกขึ้นรับ
ปจฺจุฏฺฐาน : นป. การลุกขึ้นรับ, การนับถือ
ปจฺจุฏฺฐิต : กิต. ลุกขึ้นรับแล้ว
ปชฺชลติ : ป. รุ่งเรือง, ลุกโพลง
ปชฺชลน : นป. ความรุ่งเรือง, ความลุกโพลง
ปชฺชลิต : กิต. รุ่งเรืองแล้ว, ลุกโพลงแล้ว
ปทิตฺต : ค. ซึ่งไฟติดทั่วแล้ว, ซึ่งลุกโพลง
ปทิปฺปติ : ก. ติดไฟทั่ว, โพลง, ลุกโพลง
ปทีปิต : ป. ซึ่งไหม้, ซึ่งส่งแสง, ซึ่งลุกโพลง
ปริยุฏฺฐาติ : ก. ลุกขึ้น, แผ่ซ่าน, พยายาม
ปริยุฏฺฐาน : นป. การลุกขึ้น, การพยายาม, การครอบงำ
ปุพฺพพุฏฺฐายี : ค. ผู้ลุกขึ้นแต่เช้า, ผู้ลุกขึ้นก่อน, ผู้ตื่นก่อน
วุฏฺฐหติ : ก. ตั้งขึ้น, ลุกขึ้น
สมุฏฺฐหติ : ก. ตั้งขึ้น, ลุกขึ้น
อนุฏฺฐก : ค. ไม่ลุกขึ้น, ขี้เกียจ
อนุฏฺฐาตุ : ค. ไม่ลุกขึ้น, ขี้เกียจ
อนุฏฺฐาน : นป. ความไม่ลุกขึ้น, ความขี้เกียจ
อนุฏฺฐิต : ๑. ค. (น+อุฏฐิต) ไม่ลุกขึ้น, ขี้เกียจ
๒. (อนุ+อุฏฐิต) เฝ้าดู, ปฏิบัติ
อพฺภุชฺชลน : นป. การพ่นไฟออก, การลุกโพลงขึ้น
อพฺภุฏฺฐาติ : ก. ลุกขึ้น, ก้าวต่อไป
อพฺภุฏฺฐาน : นป. การลุกขึ้น, การก้าวต่อไป
อพฺภุสฺสกติ : ก. ก้าวไป, ลุกขึ้น
อพฺภุสฺเสติ : ก. ลุกขึ้น
อาทิปฺปติ (อาทีปติ) : ก. ลุก, ไหม้, ร้อน, ส่องสว่าง
อาหารตฺถก : (ปุ.) อาหารัตถกะ ชื่อคน คนใด บริโภคอาหารจนไม่อาจลุกขึ้นได้โดยธรรมดาของตน จึงกล่าวว่าฉุดมือทีคนนั้น ชื่อ อาหารัตถกะ.
อิญฺชติ : ก. เคลื่อนไหว, สั่น, ลุกชัน (ขน)
อุชฺชลน : นป. การลุกโพลง, ความรุ่งเรือง
อุชฺโชเตติ : ก. ส่องสว่าง, กระจ่าง, ลุกโพลง