อวจร : ๑. นป. การท่องเที่ยวไป, ชั้น, แดน, บริเวณ, เขต, วิสัย ;
๒. ค. ซึ่งท่องเที่ยวไป, ซึ่งอยู่อาศัย
ติโคจร : (วิ.) อันเป็นวิสัยของครสามคน วิ. ติณฺณํ ชนานํ โคจรภูโต ติโคจโร.
ทฺวิโคจร : (ปุ.) การปรึกษาอันเป็นวิสัยของคนสองคน วิ . ทฺวินฺนํ ชนานํ โคจรภูโตวิสยภูโต(มนฺโต) ทฺวิโคจโร.
ธมฺมทสฺสน : (นปุ.) การเห็นซึ่งธรรม, ความเห็นซึ่งธรรม, ความเห็นธรรม, ธรรมทัศน์(ความเห็นธรรมอย่างแจ่มแจ้ง).
นวโลกุตฺตร : (นปุ.) ธรรมเหนือโลกเก้า, ธรรมอันยังผู้บรรลุให้พ้นวิสัยของโลกเก้า อย่าง. วิ. นว โลกุตตรา นวโลกุตฺครํ.
ปรวิสย : ป. วิสัยของผู้อื่น, เขตแดนของผู้อื่น, ดินแดนผู้อื่น, ต่างแดน; โลกอื่น, เปตติวิสัย
ปโรกฺข : ค. พ้นสายตา, เกินวิสัยของตา
เปตวิสย : (ปุ.) ที่อยู่ของเปรต, เปตวิสัย, เปรตวิสัย.
พุทฺธวิสย : (ปุ.) วิสัยของพระพุทธเจ้า.
รส : ป. รส, อายตนะส่วนหนึ่งเป็นวิสัยแห่งลิ้น; อาหารเหลว; มรรยาท; หน้าที่; สมบัติ;ปรอท
อจฺจสร : ค. ล่วงไป, เกินไป, เกินวิสัย
อวิสย : ค. ไม่อยู่ในวิสัย, ไม่อยู่ในขอบเขต, ไม่ใช่วิสัย
อิทฺธิวิสย : ป. วิสัยแห่งฤทธิ์
วิสยฺห : ค. พอทนได้, พอเป็นไปได้
วิสย : ป. การผูก; การเสพ; ขอบเขต, แดน, ลักษณะ
วิสยี : ป. อินทรีย์
ทส : (ไตรลิงค์) สิบ. ส. ทศน.
ทสน : (ปุ.) ฟัน วิ. ทํสเต ภกฺข มเนนาติ ทสโน, ทํสฺ ทํสเน, ยุ. ส. ทศน.