เกสว : (วิ.) มีผม (ผมดก) วิ. เกสา อสฺส อตฺถีติ เกสโว. ว ปัจ. ตทัสสัตถิตัท. รูปฯ ๓๘๒. ส.เกศว.
ฉวสีส : (นปุ.) กระโหลกผี. ส. ศวศีรฺษ.
สวก สวงฺก : (ปุ.) กุ้ง วิ. สห วํเกน วงฺเกน วา โย วตฺตเตโส สวํโก สวงฺโก วา. สํวชฺชมาโน วา วํโก วงฺโก วา ยสฺส โส สวํโก สวงฺโก วา.
สวติ : ก.ไหล
เสว : (ปุ.) การเสพ, ฯลฯ, ความเสพ, ฯลฯ. เสวฺ ธาตุ อ. ยุ ปัจ.
ผลาสว : ป. น้ำคั้นผลไม้
สิว : (วิ.) งาม, ดี, เกษม, สำราญ, สุขสำราญ, เป็นศรีสวัสดิ์, เจริญ, ดีงาม. ส. ศิว.
สิวิ : (ปุ.) สิวิ สิวี ชื่อชนบทพิเศษของอินเดียโบราณ วิ. เสวนฺติ อเนนาติ สิวิ. สิ เสวายํ, วิ. สิวํ กโรนฺตีติ วา สิวิ. สิว+อิ ปัจ.
สุว : (วิ.) ผู้มีจิตงามคือฉลาด วิ. สุนฺทรํ เฉกํ วํ จิตฺตํ ยสฺส โส สุโว. ผู้มีจิตงาม, ผู้มีจิตดี. วิ. สุนฺทรํ วํ จิตฺตํ ยสฺส โส สุโว.
สุว สุวก : (ปุ.) นกแก้ว, นกแขกเต้า. วิ. มนุสฺสสทฺทมฺปิ สุณาตีติ สุโว สุวโก วา. สุ สวเน, อ, อุวาเทโส. ศัพท์ หลัง ก สกัด.
สุวี : (วิ.) ผู้มีความดี, ผู้มีความงาม.
สุเว : (อัพ. นิบาต) วัน, วันพรุ่ง, พรุ่งนี้, ในวัน, ในวันพรุ่ง. รูปฯ ลงในอรรถกาลสัตมี.
เสฺว : ก. วิ. วันพรุ่ง, พรุ่งนี้
เสวี : ป. ผู้คบหา
หสวตีนคร : (นปุ.) นครหงสวดี พระนครหงสาวี ชื่อเมืองหลวงของชาติมอณ.
อนุสวติ : ก. ไหลไป, ซึมเข้าไป
อภิสว : (วิ.) เบียดเบียน, ผูก, จำ, ติดต่อ, ละเอียด, ป่น.อภิปุพฺโพ, สุอภิสเว, อ.
อภิสวติ : ก. ไหลไป, ซึมเข้าไป
เ สฺว : (อัพ. นิบาต) อันพรุ่ง, พรุ่งนี้, วันพรุ่งนี้, ในวันพรุ่ง, ในวันพรุ่งนี้ กาลสตฺตมิยตฺเถ นิปาโต. รูปฯ.
ฌาปน : (นปุ.) การเผา, การเผาศพ, การปลง ศพ (เผาศพ) ฌาปฺ ทาเห, ยุ.
ฌาปนกิจฺจ : (นปุ.) กิจคืออันยังสรีระให้ไหม้, กิจคือการเผา, กิจคือการเผาศพ, งานเผา ศพ.
ทฑฺฒฏฺฐาน : นป. ที่ที่ถูกไฟไหม้, บริเวณที่ถูกไฟไหม้, สถานที่เผา (ศพ)
กุณป : ป. ศพ, ซากศพ
กุณป กุนป : (ปุ. นปุ.) ศพ, ซากศพ. กุณฺ สงฺโกจเน, โป, ออาคโม. ศัพท์หลังแปลง ณ เป็น น. ส. กุณป.
กุณปคนฺธ : ป. กลิ่นศพ, กลิ่นซากศพเน่า
ขฏฺฏ ขฏฺฏิก : (ปุ.?) รถศพ, ที่นอน, กระท่อม. ส.ขฏฺฏิ ขฏฺฏี ขาฏี.
ขฏิ : อิต. รอยแผลเป็น; หีบศพ
ขฑุ : (ปุ.?) รถศพ. ส. ขฑุ.
ขาฏ ขาฏิ : (ปุ.) รถบรรทุกศพ, ที่นอน.
จิตก : (ปุ.) เชิงตะกอน ( ฐานสำหรับเผาศพ ) วิ. จิยฺยเต ยตฺถ โส จิตโก. จิ จเย, โต สตฺเถ โก. เป็น จิตกา ( อิต.) ก็มี.
จิตกาธาร : (ปุ.) เชิงตะกอน, ที่เผาศพ.
ฉวก : (ปุ.) ศพ, ซากศพ, ผี, ฉวศัพท์ ก สกัด.
ฉวกุฏิกา : อิต. กระท่อมผี, ที่เก็บศพ
ฉวฑาหก : ป. คนเผาศพ, สัปเหร่อ
ฉวฑาหก ฉวฬาหก : (ปุ.) สัปเหร่อ (คนผู้ทำ หน้าที่เกี่ยวกับศพ คนผู้ทำหน้าที่เผาศพ) ฉวปุพฺโพ, ทหฺ ภสฺมีกรเณ, ณฺวุ, ทสฺส โฑ. ศัพท์หลัง แปลง ท เป็น ฬ.
ฉวทุสฺส : นป. ผ้าห่อศพ
ฉวาลาต : นป. ถ่านไฟจากฟืนเผาศพ
ชลสุตฺติ : (อิต.) หอยโข่ง, หอยกาบ. วิ. ชเล สวตีติ ชลสุตฺติ. ชลปุพฺโพ, สุ ปสเว, ติ.
ฏก ฏงฺก : (ปุ.) สิ่ว, เหล็กสกัดสิลา, เครื่องมือ ทำลายหิน, เครื่องมือช่างทำหิน, เครื่อง มือขุดดิน, ขวาน, ขวานเล็กๆ, ดาบ. ฏํกฺ วิทารเณ, อ. แปลง ก เป็น ค เป็น ฏงฺค บ้าง. แปลว่า ความโกรธบ้าง.
ธูมกาลิก : ค. ชั่วระยะเวลาแห่งควัน, ชั่วระยะเวลาเผาศพ
มตกิจฺจ : นป. การเผาศพ, วิธีสำหรับคนตาย
วิกฺขิตฺตก : ๑. นป. ศพ;
๒. ค. อันเขาซัดไปแล้ว
สพฺย สวฺย : (วิ.) ซ้าย. สวฺ คติยํ ถุติยํ วา, โย.
สรีรฌาปนกิจฺจ : (นปุ.) กิจคือการยังสรีระให้ไหม้, การเผาศพ.
สวณ : (ปุ.) สวณะ ชื่อดาวฤกษ์กลุ่มที่ ๒๒ ใน ๒๗ กลุ่ม มี ๓ ดวง, ดาวหลักชัย. วิ. สวติ สุภาสุภผล เมเตนาติ สวโณ. สุ ปสเว, ยุ. เป็น สวน บ้าง.
สวนฺตี : (อิต.) แม่น้ำ. วิ. สวตีติ สวนฺตี. สุปสเว, อนฺโต, อิตฺถิยํ อี.
สฺวาตน : (อัพ. นิบาต) มีในวันพรุ่ง วิ. เ สฺว ภวํ สฺวาตนํ. เ สฺว+ตน ปัจ. แปลง เอ เป็น อา รูปฯ ๔๐๗.
สิพฺพก : (ปุ.) ช่างเย็บ. สิวฺ ตนฺตุสนฺตาเน, ณฺวุ. ลง ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง วฺย เป็น พฺพฺ.
สุสาน : (นปุ.) ที่เป็นที่นอนแห่งศพ, ป่าช้า. วิ. ฉวสฺส สยนฎฺฐานํ สุสานํ. ฉวสฺส สุ, สยนสฺส สาโน. หรือลบ ย แปลง อ ที่ ส เป็น อา.
เสวนา เสวา : (อิต.) การเสพ, ฯลฯ, ความเสพ, ฯลฯ. เสวฺ ธาตุ อ. ยุ ปัจ.