นิตฺถรติ : ก. ข้ามไป, ผ่านไป, ก้าวล่วง, จบลง, ทำสำเร็จ; ทอดถอน, สลัดทิ้ง
ปฏินิสฺสชฺชติ : ก. สละคืน, สลัดทิ้ง, ละเลิก
อวกโรติ : ก. ทำให้เสื่อม, ดูหมิ่น, สลัดทิ้ง
โอธุนาติ : ก. สลัดทิ้ง, ขจัดออก, เปลื้อง
ธุรนิกฺเขป : ป. การเลิกงาน, การทอดทิ้งธุระ, การสลัดแอก
นิตฺถรณ : นป. การข้ามไป, การผ่านไป, การก้าวล่วง, การจบลง, การทำสำเร็จ; การทอดถอน, การสลัดทิ้ง
ปฏินิสฺสคฺค : ป. การสละคืน, การสลัดทิ้ง, การละเลิก
ปฏินิสฺสคฺคี : ค. ซึ่งสละคืน, ซึ่งสลัดทิ้ง, ซึ่งละเลิก; ซึ่งสละได้ (ยากหรือง่าย)
ปฏินิสฺสฏฺฐ : กิต. (อันเขา) สละคืนแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว, ละเลิกแล้ว, สละแล้ว
อวกิริย : ๑. กิต. เกลี่ยแล้ว, โปรยแล้ว
๒. ค. ทิ้ง, ถูกสลัดทิ้ง, น่าชัง
อุกฺเขฏิต : กิต. ถ่มน้ำลายแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว; สะดุ้งแล้ว
อุปกฺขิตฺตก : ค. ถูกทิ้ง, ถูกสลัดออก
โอกิรณ : นป. การโปรย, การหว่าน, การทำให้เรี่ยราด; การตัดออก, การสลัดทิ้ง
ธุต ธูต : (วิ.) กำจัด, ขจัด, ขัดเกลา, ไหว, หวั่นไหว, สั่น, สบัด, สลัด, กระดิก. ธุ วิธุนนกมฺปเนสุ, โต. ศัพท์หลังทีฆะ หรือตั้ง ธู วิธูนเน.
นิ : (อัพ. อุปสรรค) เข้า,ลง,ออก,ไม่เหลือ,ไม่มี,ทิ้ง,วาง,บน,ยิ่ง,พ้น,ประชุม,รวม,กอง,อยู่,อ้าง,เปรียบ,ใส,ต่ำ,ต่ำช้า,เลว,ติเตียน,ฉลาด,หลักแหลม.ส.นิรฺ.
นิจฺฉุธติ : ก. โยนออกไป, ทิ้ง, สละเลิก
ปุฑติ : ก. สละ, ทิ้ง
สมูหนติ : ก. ถอน, เลิก, ทิ้ง
หีน : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง, วาง, ปล่อย, เลิกถอน. หา จาเค, อิโน, ทีโฆ.
อโปหติ : ก. สละ, ทิ้ง, ขจัด, บำบัด
อุสฺสชฺชติ : ก. สละ, สลัด, ปล่อย
จร : (วิ.) บรรลุ, ไป, เที่ยวไป, เคลื่อนที่ไป, เคลื่อนที่ได้. จรฺ คติยํ, อ. สั่งสม, สะสม, รวบรวม. จรฺ สญฺจเย, อ. ประพฤติ จรฺ จรเณ, อ. สละ, ละ, ทิ้ง. จรฺ จชเน, อ. กิน, บริโภค. จรฺ ภกฺขเณ, อ. ยกขึ้น, สั่น, ส่าย, กลับกลอก, คลอนแคลน. จรฺ อุกฺขิปเน, อ.
ติมฺพรุ ติมฺพรู ติมฺพรุสก ติมฺพรูสก : (ปุ.) มะพลับ. ติมุ อทฺทภาเว. สองศัพท์แรก อู ปัจ. ศัพท์ต้นรัสสะ สองสัพท์หลัง อูส ปัจ. ก สลัด ศัพท์ที่ ๓ รัสสะ ลง รฺ อาคม ท้ายธาตุ แปลง มฺ เป็น พ นิคคหิตอาคม ต้นเหตุ แปลงเป็น มฺ อภิฯ น. ๔๘๗.
สาฬว : ป. สลัด
อุสฺสตฺต : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง. อุปุพฺโพ, สชฺ วิสฺสคฺเค, โต.
กจวร : (ปุ.) หยากเยื่อ (เศษของที่ทิ้งแล้ว), มูล ฝอย, ขยะมูลฝอย. วิ. นานาวิเธ สํกาเร ราสีกรณวเสน กจตีติ กโจ. กจฺ พนฺธเน, อ. กโจ เอตฺถ อิจฺฉิตพฺโพติ กจวโร. วรฺ อิจฺฉายํ, อ. วิ. ใช้ อิสฺ ธาตุแทน.
กจวรฉฑฺฑนปจฺฉิ กจวรปจฺฉิ : (อิต.) ตะกร้า สำหรับทิ้งขยะ, ตะกร้าขยะ.
กจวรฉฑฺฑิกา : อิต. หญิงผู้กวาดขยะ, หญิงผู้ทิ้งหยากเยื่อ
กณฺหวตฺตนี : ป. ไฟ, ไฟที่ทิ้งถ่านดำไว้
กาทมฺพ : (ปุ.) นกกาน้ำ ตัวดำคล้ายนกกาแต่ คอยาวกว่า หากินในน้ำ, นกทิ้งทูดเท้งทูด ก็เรียก เป็นจำพวกนกทืดทือ, นกเค้าโมง เป็นนกหากินกลางคืน, นกกะลิง ปากดำตัว เขียว คล้ายนกแก้ว. กทมฺพโยคา กาทมฺโพ.
กาลหส กาฬหส : (ปุ.) หงส์ดำ, นกทิ้งทูด, นกเค้าโมง, นกกลิง, นกกาน้ำ.
ขีร : (นปุ.) น้ำนม, นม (น้ำที่รีดมาจากเต้านม), นมสด, กษีร, เกษียร. วิ. ขียติ ทุหเณนาติ ขรํ. ขี ขเย, อีโร, โร วา. นมที่รีดออกมา ใหม่ๆ เรียก ขีระ ขีระนั้นทิ้งไว้จนเปรี้ยว เรียก ทธิ ทธินั้นเจียวขึ้นเรียก ตักกะ ตักกะนั้นเจียวขึ้นเรียก นวนีตะ นวนีตะนั้น เจียวขึ้นเรียก สัปปิ. ส. กฺษีร.
เขป เขปน : (นปุ.) การทิ้ง, การขว้าง. การขว้างไป, การโยนไป, ฯลฯ. ขิปฺ ฉฑฺฑนาทีสุ, อ, ยุ.
จชติ : ก. สละ, บริจาค, มอบให้, ทอดทิ้ง, เลิก
จตฺตตฺต : นป. ความเป็นสิ่งที่ถูกสละ, ความเป็นสิ่งที่ถูกทอดทิ้ง, การบริจาค
ฉฎฺฏก : (ปุ.) คนผู้ทิ้ง. ฉฏฺฏฺ ฉฏฺฏฺเน, ณฺวุ.
ฉฑฺฑก : ค. ผู้ทิ้ง, ผู้เคลื่อนย้าย
ฉฑฺฑก ฉฑฺฑนก : (ปุ.) คนผู้ทิ้ง. ฉฑฺฑฺ ฉฑฺฑเน, ณฺวุ, ยุ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
ฉฑฺฑน : นป. การทิ้ง, ผู้ซัดไป
ฉฑฺฑนีย : ค. อันควรทิ้ง, อันควรซัดไป
ฉฑฺฑาเปติ : ก. ให้ทิ้ง, ให้ขว้าง, ให้ซัดไป
ฉฑฺฑิต : ค. อันเขาทิ้งแล้ว, อันเขาสละแล้ว
ฉฑฺฑิย : ค. อันควรทิ้ง, อันควรสละ
ฉฑฺฑียติ : ก. อันเขาทิ้งไป, อันเขาขว้าง
ฉฑฺเฑติ : ก. ทิ้ง,ขว้าง, ซัดไป, สละ
ฉุฑฺฑ : ค. อันเขาทิ้ง, อันซัดไปแล้ว, เลว, ต่ำต้อย
ฉุทฺธ : ค. อันเขาซัดไปแล้ว, อันเขาทิ้งไปแล้ว
เฉชฺช : ๑. นป. การทำโทษด้วยการตัดอวัยวะ;
๒. ค. ควรถูกตัดทิ้ง
ชหติ, ชหาติ : ก. ละ, เลิก, ทอดทิ้ง, ผละหนี
ชหิติกา : อิต. หญิงผู้ซึ่งถูกทอดทิ้ง