กุปฺปติ : ก. โกรธ, เคือง, หวั่นไหว, กำเริบ, สะเทือน
ขุภติ : ก. กำเริบ, กระเพื่อม, ไหว, สั่น, สะเทือน
ปเวธติ : ก. หวั่นไหว, สะเทือน, สะดุ้ง
อุพฺเพธติ : ก. หวั่นไหว, สะเทือน, สั่น
กมฺปิย : ค. น่าหวั่นไหว, มีความสะเทือน
กมฺเปติ : ก. ทำให้หวั่นไหว, ทำให้สะเทือน
กุปฺปน : นป. ความโกรธ, ความเคือง, ความกำเริบ, ความสะเทือน
จิตฺตปโกปน : นป. การทำจิตใจให้กำเริบ, การทำจิตใจให้หวั่นไหว, การทำจิตใจให้สั่นสะเทือน
ปกมฺปติ : ก. หวั่นไหว, สั่นสะเทือน
ปกมฺปน : นป. การหวั่นไหว, การสั่นสะเทือน
ปฏิหญฺญติ : ก. (อันเขา) กระทบ, ทำให้สะเทือนใจ, กำจัด
ปฏิหต : กิต. (อันเขา) กระทบแล้ว, ทำให้สะเทือนแล้ว, กำจัดแล้ว
ปฐวีกมฺป : ป. ความสั่นสะเทือนแห่งแผ่นดิน, แผ่นดินไหว
ปริผนฺทติ : ก. ดิ้นรน, สั่นสะเทือน, เต้น
ปริสฺปฺปนา : อิต. การเลื้อย, การคลาน, การสั่นสะเทือน, ความสงสัย, ความลังเล
ปวฺยเถติ : ก. ให้สั่นสะเทือน, ให้หวั่นไหว
ปวฺยธิต : ค. หวั่นไหว, สั่นสะเทือน, สะดุ้งกลัว
ปเวธิต : ค. ซึ่งทำให้หวั่นไหว, ซึ่งสะเทือน, ซึ่งสะดุ้ง
ผนฺทติ : ก. ดิ้นรน, สั่นสะเทือน, หวั่นไหว, ตื่นเต้น
วิกฺโขเภติ : ก. สั่น, ทำให้สะเทือน, รบกวน
วิกมฺปติ : ก. ย่อมหวั่นไหว, ย่อมสั่นสะเทือน
วิกมฺปน : นป. การหวั่นไหว, การสั่นสะเทือน
วิปฺผุรติ : ก. สั่นสะเทือน
สิปฺป : (นปุ.) สิปปะ ศิลปะ. วิชาความรู้ที่ได้มาจากการศึกษาทุกอย่าง ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการประกอบกิจเลี้ยงชีวิตในทางสุจริต เรียกว่า สิปปะ หรือ ศิลปะตามภาษาสันสกฤต พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นมงคลคือเหตุที่ทำให้ผู้ปฏิบัติตามถึงความเจริญ เป็นมงคลที่ ๘ ในมงคล ๓๘ . สิกฺขฺ วิชฺโชปาทาเน, ปฺปปจฺจโย, กฺขฺโลโป, สิ สยเสวาสุ วา, ปฺปปจฺจโย, สปฺปฺ คติยํ วา, อ, อสฺสิ. คำ ศิลปะ ไทยใช้ความว่าฝีมือทางการช่าง ที่ผู้ทำทำได้คล่องแคล่วกว่า หรือดีเด่นกว่า งดงามกว่าช่างด้วยกันหรือสิ่งที่สำเร็จจากฝีมือนั้น ทำให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจได้ดีกว่าช่างอื่น. ส. ศิลฺป.
อนูปฆาต : (ปุ.) การไม่เข้าไปเบียดเบียน, การไม่เบียดเบียน, การไม่ทำร้าย, การไม่ข่มเหง, การไม่รังแก, อนูปฆาต (การไม่เบียดเบียนด้วยกายคือการไม่รังแกเขา ข่มเหงเขา ทำให้เขาช้ำใจ เจ็บใจ สะเทือนใจ).
อเนญฺช : (วิ.) มิใช่ความหวั่นไหว, ไม่หวั่นไหว, ไม่สะเทือน, หาโลภมิได้, ไม่โลภ.
อากมฺปิต : กิต. หวั่นไหวแล้ว, สั่นสะเทือนแล้ว
โอกมฺเปติ : ก. ให้หวั่นไหว, ให้สะเทือน