คายติ : ก. ขับร้อง, ร้องเพลง, สาธยาย
ชปก, ชปฺปก : ค. ผู้บ่น, ผู้พูดอุบอิบ, ผู้พูดพึมพำ; ท่องบ่น, สาธยาย
ชปติ, ชปฺปติ : ก. บ่น, พูดอุบอิบ, พูดพึมพำ; ท่องบ่น, สาธยาย
อธิยฺยติ : ก. ศึกษา, เล่าเรียน, สาธยาย
อธียติ : ก. ศึกษา, เล่าเรียน, สาธยาย
อนุกสฺสติ : ก. ๑. สวด, สาธยาย, อ้าง;
๒. คร่าออก, ฉุดออก, ดึงออก
อนุคายติ : ก. สวดตาม, สาธยาย, ขับร้อง, สรรเสริญ
อณติ : ก. สาธยาย
ชปน, ชปฺปน : นป. การบ่น, การพูดอุบอิบ, การพึมพำ; การสาธยาย
ทีฆภาณก : ค. ผู้กล่าวทีฆนิกาย, ผู้สาธยายทีฆนิกาย
ปาฐ : ป. เรื่องราว; วิธีสาธยายคัมภีร์, การอ่านคัมภีร์; คัมภีร์, บาลี
ปาฐก : ค. ผู้แสดง, ผู้อ่าน, ผู้รู้, ผู้สาธยายคัมภีร์, ผู้ชำนาญ
อชฺฌยน : นป. การสาธยาย, การศึกษา, เล่าเรียน
อชฺฌายน : นป. การอ่าน, การสาธยาย
อณ อณก : (ปุ.) การออกเสียง, การอ่าน, การท่อง, การสวด, การสาธยาย. อณฺ สทฺเท, ศัพท์หลัง ก สกัด.
อสชฺชาย : ป. การไม่สาธยาย, การไม่ท่องบ่น
อสชฺฌาย : (ปุ.) การไม่ท่องบ่น, การไม่สาธยายการไม่สังวัธยาย.
อุทาหาร : ป. การเปล่ง, การสวด, การสาธยาย