สิตา :
(อิต.) รอยไถ. สิ สเย, โต, อิตฺถิยํ อา. เสนฺติ ฆราวาสํ เอตายาติ สิตา. สิ พนฺธเน. สิตา นารี. ดู สีตา ด้วย. สีตา : (อิต.) รอยไถ วิ. เสนฺติ ฆราวาสํ เอตา ยาติ สีตา, นงฺคลเลขา. สิ พนฺธเน. โต, ทีโฆ. ส. สีตา.
สิต : (วิ.) ขาว, เผือก, สะอาด. สิตฺ สิตวณฺเณ, อ. ส. สิต.
สิตพฺภ : (ปุ.) การบูร วิ. อพฺภ มิว สิตํ สิตพูโภ.
สิตปณฺณาส : (ปุ.) แมงลัก ชื่อผัก ใบคล้ายโหระพา กินได้ทั้งใบและเม็ด เม็ดนั้นแช่น้ำกินกับน้ำกะทิหวาน, อ้อยช้าง ชื่อพรรณไม้ใช้ทำยาไทย, ผักบุ้งรวม ชื่อผักบุ้งชนิดหนึ่ง ต้นเปนขนใบเล็กรสชมใช้ทำยาไทย. วิ. สิดต สุกฺโก ปณฺราโส สิตฺปณฺณาโส.
สิตรสำ : (ปุ.) สิตรังษี ชื่อของพระจันทร์ พระจันทร์.
กุสิต : (วิ.) ผู้ถึงแล้วซึ่งความเป็นดุจหญ้าคา, ผู้เกียจตร้าน. กุสปุพฺโพ, อิ คมเน, โต. ผู้จมอยู่โดยอาการอันบัณฑิตพึงเกียด. กุจฺฉิต+สิต.
ภาสิต : (นปุ.) คำอัน...พึงกล่าว, ถ้อยคำ, คำพูด, คำกล่าว, คำที่กล่าว, ภาสิต ภาษิต คือคำกล่าวที่มีคติความฟัง คำกล่าวที่เป็นประโยชน์. ภาสฺ+ต ปัจ. อาคม.
หสิต : (นปุ.) การหัวเราะ, ฯลฯ, วิ. หสนํ หสิตํ. ต ปัจ. อิ อาคม. ส. หสิต.
อุทฺโทสิต : (ปุ.) โรงไว้ของ, โรงเก็บของ. วิ. อุทกํ วสิต มจฺฉาทนํ, กต เมเนนาติ อุทฺโทสิโต. อุทฺธ
เคหนิสฺสิต : ค. ผู้อาศัยอยู่ในเรือน, เกี่ยวข้องอยู่ในบ้าน, อันเกี่ยวกับชีวิตในครอบครัว
โคสิต : ค. อันผสมด้วยน้ำนมโค
โฆสิต : ค. อันเขาประกาศแล้ว, อันเขาป่าวร้องแล้ว
ตสิต : ค. ไหว, สะดุ้งแล้ว, กระหาย, อยาก
ตุสิต : (ปุ.) ดุสิต ชื่อเทวโลกชั้นที่ ๔ ชื่อสวรรค์ ชั้นที่ ๔, ภพชื่อดุสิต, สวรรค์ชั้นดุสิต.
ตุสิตปุร : นป. เทวโลกชั้นดุสิต
ตุสิตภวน : (นปุ.) ภพชื่อดุสิต, ภพดุสิต.
ทสฺสิต : ๑. กิต. (อันเขา)แสดงแล้ว;
๒. ค. ผู้ (มีเครื่องแบบ) ปรากฏแล้ว, ผู้เตรียมเครื่องรบพร้อมสรรพแล้ว, ผู้สวมเกราะแล้ว
ทุพฺภาสิต : (นปุ.) คำอันเป็นทุพภาษิต.
ทุสฺสิตตฺต : นป. ความที่จิตถูกโทษประทุษร้าย, ความโกรธเคือง
ทูสิต : ๑. กิต. (อันเขา) ประทุษร้ายแล้ว,ทำร้ายแล้ว, ทำให้เสียหายแล้ว;
๒. ค. (จิต) ซึ่งโทษประทุษร้าย, ซึ่งชั่วร้าย
เทสิต : กิต. (อันเขา) แสดงแล้ว, ชี้แจงแล้ว, อธิบายแล้ว, เทศน์แล้ว
เทหนิสฺสิต : ค. ซึ่งอาศัยกาย, ซึ่งเนื่องด้วยร่างกาย, ซึ่งอยู่ในร่างกาย
นิทสฺสิต : ค. อัน...ชี้แจงแล้ว, อัน...อธิบายแล้ว, อัน...แสดงแล้ว, ซึ่งถูกอ้างถึงแล้ว
นิพฺพุสิตตฺตา : อิต. จิตที่ถูกกระทบ, จิตกวัดแกว่ง, จิตดิ้นรน
นิสฺสิต : กิต. อาศัยแล้ว
ปกฺโกสิต : กิต. ร้องเรียกแล้ว
ปกาสิต : กิต. ประกาศแล้ว
ปทูสิต : กิต. (อันเขา) ประทุษร้ายแล้ว, ทำร้ายแล้ว, ทำลายแล้ว, ทำให้เสียหายแล้ว
ปธสิต : กิต. (อันเขา) กำจัด, ทำลาย, ทำร้าย, ข่มขืน, กระทำชำเรา
ปยิรุปาสิต : กิต. (อันเขา) เข้าไปนั่งใกล้แล้ว, ปรนนิบัติแล้ว, เคารพบูชาแล้ว
ปริภาสิต : กิต. บริภาษแล้ว, ติเตียนแล้ว, ด่าว่าแล้ว
ปริโยสิต : กิต. จบแล้ว
ปริวาสิต : กิต. อบกลิ่นหอมแล้ว, ส่งกลิ่นหอมแล้ว
ปวูสิต : ค. อัน...อบกลิ่นแล้ว
ปสสิต : ค. ผู้อันเขาสรรเสริญหรือยกย่อง, ผู้ได้รับการสรรเสริญหรือยกย่อง
ปสฺสิตพฺพ : ค. พึงเห็น, ควรเห็น
ปสาสิต : ค. อันเขาสั่งสอนแล้ว, อันเขาแนะนำแล้ว, อันเขาโอวาทแล้ว, อันเขาปกครองแล้ว
ปหสิต : ค. ร่าเริงแล้ว, สนุกสนานแล้ว, ยินดีแล้ว; ถูกทุบแล้ว, ตีแล้ว, ประหารแล้ว
ปิปาสิต, ปิปาสี : ค. ผู้กระหาย
ปิสิต : ๑. นป. เนื้อ ;
๒. ค. อันเขาบด, อันเขาขยำ, อันเขาทำลายแล้ว
เปสิต : กิต. ส่งไปแล้ว
ผสฺสิต : ค. ซึ่งถูกต้อง, ซึ่งสัมผัส, ซึ่งได้รับ, ซึ่งบรรลุ
ผุสฺสิต : ค. ซึ่งบาน, ซึ่งแย้ม
ผุสิต : (นปุ.) หยาดน้ำ, เมล็ด. ผุสฺ ผุสเน, โต, อิอาคโม.
โผสิต : ค. ซึ่งเขาพรมหรือโปรยแล้ว
พุทฺธภาสิต : (วิ.) อันพระพุทธ เจ้าตรัสแล้ว.
ภูสิต : กิต. ประดับแล้ว, ตกแต่งแล้ว
มิสฺสิต : กิต. เจือแล้ว, ปนแล้ว