สูร : ๑. ค .กล้าหาญ;
๒. ป. พระอาทิตย์
สุร : (วิ.) เป็นใหญ่, กล้า, กล้าหาญ, เข้มแข็ง, รุ่งเรือง, ส่องสว่าง. สุรฺ อิสฺสริยทิตฺตีสุ, อ.
สูรต : (วิ.) ผู้มีความยินดี, ผู้มีความเอ็นดู. สุปุพฺโพ, รมุ กีฬายํ, โต.
อุสฺสุร อุสฺสูร : (ปุ.) กาลมีพระอาทิตย์ในเบื้อง บน, กาลสาย, เวลาสาย. วิ. อุปริ ภโว สุโร สูโร วา ยสฺมึ โส อุสฺสุโร อุสฺสูโร วา.
กากสูร : ๑. ป. กาตัวกล้า, ความกล้าของกา;
๒. ค. ผู้กล้าเหมือนอย่างกา, ผู้ฉลาดเหมือนอย่างกา, ผู้ไม่มียางอาย
ปฏิสูร : ป. ศัตรูผู้กล้า, ปรปักษ์
มสูร : (ปุ.) ข้าวเปลือกวิเสส, เบาะ, แก้วมณี, ถั่วราชา. มสฺ อามสเน, อูโร. รูปฯ ๖๔๔.
สร : (วิ.) ไป, ถึง, เป็นไป, เที่ยวไป, ออกเสียง, กำจัด, ขจัด, คิด, คำนึง, นึก, ระลึก, เปล่งออก, ซ่านออก.
อนาวสูร : ก. วิ. ก่อนพระอาทิตย์ตก
อวสูร : ป. พระอาทิตย์ตก
อวสูร : ก. วิ. ขณะที่พระอาทิตย์ตก, พร้อมกับพระอาทิตย์ตก
อุสฺสูร : นป. พระอาทิตย์
อุสฺสูรเสยฺยา : (อิต.) การนอนมีพระอาทิตย์ ในเบื้องบน, การนอนสาย (ตื่นนอนสาย), ความเป็นคนนอนสาย (ตื่นสาย), ความเป็นผู้นอนสาย.
สูทก : (ปุ.) คนครัว, พ่อครัว. วิ. สูเทตีติ สูทโก. สูทฺ ปคฺฆรเณ, ณฺวุ. วา สูโร. สุ ปสเว, โร. สูรฺ วิกฺกนฺติยํ, วา, อ. รูปฯ ๖๖๔ สุ หึสายํ, อูโร. ส. สูร.
กลห : (ปุ.) วาทะเป็นที่โต้เถียง วิ. กลหนฺติ อสฺมินฺติ กลโห. กลหฺ กุจฺฉเน, อ. วาจา เป็นเครื่องโต้เถียง วิ. กลียติ ปริมียติ อเนน สูรภาวนฺติ กลโห. กลฺ สํยฺ ยาเณ, โห. ลง อ ปัจ. ประจำธาตุก่อนแล้วลง ห ปัจ. การ ทะเลาะ, การวิวาท, ความทะเลาะ. ความวิวาท, ความทุ่มเถียง วิ. กลหนํ กลโห. ส. กลห.
ปุโลม : (ปุ.) ปุโลมะ ชื่อของไวปจิตตาสูร ชื่อ ๑ ใน ๒ ชื่อ, ไวปจิตตาสูร.
สุวีร : (ปุ.) สุวิระ ชื่อโอรสพระอินทร์, โอรสพระอินทร์. วิ. อติสเยน วิโรติ สุวีโร. อิตสเยน วา สูรตฺตา สุวีโร.
คีตรว, - สทฺท, - สร : ป. เสียงขับร้อง, เสียงเพลง
สุรเชฎฺฐ : (ปุ.) สุรเชฏฐ์ ชื่อพระพรหมชื่อ ๑ ใน ๘ ชื่อ, พระพรหม. วิ. สุรานํ ณานาทิคุเณหิ เขฎโฐติ สุรเชฎโฐ.
สุรนที : (อิต.) ลำน้ำในอากาศ วิ. สุรานํ เทวานํ นที สุรนที.
สุรนาถ : (ปุ.) เทวดาผู้เป็นที่พึ่งของเทวดา, พระอินทร์. วิ. สุรานํ นาโถ สุรนาโถ.
สุรปถ : (ปุ.) คลองแห่งพระอาทิตย์, อากาศ, กลางหาว. วิ. สุรานํ ปโถ สุรปโถ.
สุรภิ : (ไตรลิงค์.) ของหอม, เครื่องหอม, สารภี ชื่อต้นไม้ดอกหอมใช้ทำยาไทยอยู่ในกลุ่มเกสรทั้งห้า. วิ. สุฎฺฐุ รภนฺติ ตุสฺสนฺตฺยเน เนติ สุรภิ. รภฺ ตุสฺสเน, อิ. พิมเสน ก็แปล. ส. สุรภิ.
สุรเสน : (ปุ.) สุรเสนะ ชื่อแคว้นอยู่ระหว่างแม่น้ำสินธุกับยมุนา มีราชธานีชื่อ มถุรา.
สรตุณฺฑ : นป. ปลายลูกศร
สรทกาล : (ปุ.) การเป็นที่สะครั่นสะครอ, สมัยเป็นที่ยินดีแห่งสุนัข.
สุรเชฏฺฐ : ค. ผู้เจริญที่สุดในเทวดา, พระพรหม
สุรต : (นปุ.) เมถุน.
สุรตฺต : ค. ย้อมแล้ว, แดงมาก
สุรบุรี : (อิต.) เมืองพระอินทร์.
สุรริปุ : (ปุ.) ข้าศึกของเทวดา, อสูร.
สุริย : (ปุ.) พระอาทิตย์, ดวงอาทิตย์, สุริยน, สุริยัน. วิ. โลกานํ สุรภาวํ ชเนตีติ สุริโย. สรตีติ วา สุริโย. สรฺ คติยํ, โย. สรสฺส สุริ. อนฺธการวิธมเนน สตฺตานํ ภยํ สุนาตีติ วา สุริโย. สุ หึสายํ, อิโย, รฺ อาคโม. กัจฯ ๖๗๓ รูปฯ ๖๖๗ ลง อิส ปัจ. แปลง ส เป็น ย.
สูริย : (ปุ.) พระอาทิตย์, ดวงอาทิตย์. วิ. อนฺธ การวิธมเนน สตฺตานํ ภยํ สุรตีติ สูริโย. สุรฺ หึสายํ, อิโส, สสฺส โย, ทีโฆ. กัจฯ ๖๗๓. สุรฺ อิสฺสริยทิตฺตีสุ วา. สุ หึสายํ วา, รฺอาคโม. สูรฺ วิกฺกนฺติยํ วา. ส. สูรฺย, สูรยฺย.
ชลาธาร : (ปุ.) บ่อ, สร, ทะเลสาบ. ส. ชลาธาร.
ทุติยสุรทิน : (นปุ.) สุรทินที่สอง คือวันที่สองทางสุริยคติ.
สิริ : (อิต.) กระแสน้ำ. สรฺ คติยํ, อิ. ส. สริ น้ำตก.
อิสฺสรภาว : (ปุ.) ความเป็นแห่งชนผู้เป็นใหญ่, ความเป็นแห่งความเป็นใหญ่, ความเป็น ใหญ่, อิสสรภาพ อิสรภาพ (ความเป็น ใหญ่ในตัวเอง ความไม่ขึ้นแก่ใคร).
ทีฆสุรต : (ปุ.) สัตว์ผู้ยินดีในกาลหลับนานใน เวลากลางวัน, สุนัข, หมา. ทิว+ทีฆ+สุป+รต ลบ ทิว และ ป.
ธมฺมสามิสฺสร ธมฺมสฺสามิสฺสร : (วิ.) ผู้เป็น ใหญ่ด้วยความเป็นเจ้าของแห่งธรรม.
ปทุมสร : ป., นป. สระดอกบัว
ปริสร : ป., นป. บ้านใกล้เรือนเคียง, ดินแดนติดต่อกัน
พินฺทุสฺสร : ๑. ป. เสียงกลมกล่อม, เสียงไพเราะ ;
๒. ค. มีเสียงกลมกล่อม, มีเสียงไพเราะ
สสสุร : (ปุ.) พ่อตา, พ่อผัว.
สสุร : (ปุ.) พ่อผัว, พ่อตา. สสฺ คติหึสาปาณเนสุ, อุโร.
สสุร สสฺสุร : (ปุ.) แม่ผัวและพ่อผัว, แม่ยายและพ่อตา. วิ. สสฺสุ จ สสุโร จ สสุรา สสฺสุรา วา.
สิร : (วิ.) เลิศ, ประเสริฐ, ประเสริฐสุด.
สิริ, (สิรี) : อิต. ศรี, โชค
สิรี : (อิต.) ความเจริญ, ฯลฯ, สมบัติ, ศรี. วิ. กตปุญฺเญหิ เสวตีติ วา สิรี. สิ เสวายํ นิสฺสเย วา, โร, อี จ. อภิฯและฎีกาอภิฯ. ส. ศฺรี.
สีร : (ปุ.) ไถ. สี พนฺธเน, โร. ส. สีร.
สูริ สูรี : (วิ.) มีปัญญากล้า.