นาติกาล : (ปุ.) เวลาเกินหามิได้ (ไม่ผิดเวลา ไม่เกินเวลา).
นิปจฺจย : (วิ.) มีบุคคลเป็นแดนอาศัยเป็นไป หามิได้, ไม่มีบุคคลเป็นปัจจัย, ไม่มี บุคคลเป็นที่พึ่ง.
อกณฺหเนตฺต : (วิ.) ผู้มีตาดำหามิได้, ผู้ไม่มีตาดำ.
อกาลิก : (วิ.) ประกอบด้วยกาลหามิได้, ไม่ประกอบด้วยกาล, ให้ผลมิได้เลือกซึ่งกาล, ให้ผลไม่เลือกเวลา, ให้ผลตลอดเวลา, ให้ผลทุกเวลา. เป็นคุณบทของพระธรรมบทที่ ๓ ใน ๖ บทพระพุทธศาสนาสอนว่าการทำความดีหรือความชั่วไม่เกี่ยวกับฤกษ์ยามทำเวลาไหนได้ผลทั้งสิ้น จะเป็นผลดีหรือชั่วแล้วแต่การทำ
อกิลมน : (วิ.) มีความลำบากหามิได้, ไม่มีความลำบาก, มิใช่ความลำบาก, มีความเหน็ดเหนื่อยหามิได้, ฯลฯ นปุพฺโพ, กิลมุ คิลาเน, ยุ.
อกุสล : (วิ.) ผู้มีความฉลาดหามิได้, ผู้มีความดีหามิได้, วิ. นตฺถิ ตสฺส กุสลนฺติอกุสลํ. มิใช่ความฉลาด, มิใช่ความดี วิ.น กุสลํ อกุสลํ. ส. อกุศล.
อตุลอตุลฺย : (วิ.) มีความเสมอกันหามิได้, มีความเท่ากันหามิได้, ไม่มีความเสมอกัน, ไม่มีความเท่ากัน, ไม่มีเปรียบ, ไม่มีเทียบ, ชั่งไม่ได้, เลิศ, ประเสริฐ. ส. อตุลฺย.
อตุล อตุลฺย : (วิ.) มีความเสมอกันหามิได้, มี ความเท่ากันหามิได้, ไม่มีความเสมอกัน, ไม่มีความเท่ากัน, ไม่มีเปรียบ, ไม่มีเทียบ, ชั่งไม่ได้, เลิศ, ประเสริฐ. ส. อตุลฺย.
อธมฺม : (วิ.) มีธรรมหามิได้, ไม่มีธรรม, มิใช่ธรรม, ไม่ถูกต้องส.อธรฺม.
อนคฺฆ : (วิ.) มีค่าหามิได้วิ.นตฺถิอคฺโฆเอตสฺสาติอนคฺโฆความหมายแท้จริงหมายความว่า มีค่ามากจนกำหนดค่าไม่ได้ฏีกาเวสฯท่านจึงแก้ว่าโสหิอคฺฆสฺสมหนฺตตฺตาอนคฺโฆติวุตฺโต.ส.อนรฺฆ.
อนงฺคณ : (วิ.) ผู้มีกิเลสเพียงดังเนินหามิได้, ผู้ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน, ผู้ไม่มีกิเลส, ผู้ไม่มัวหมอง, ผู้บริสุทธ์, ผู้งาม, งาม.น+องฺคณ.
อนตฺต : (วิ.) มีตนหามิได้, ไม่มีตน, ไม่มีตัวตน, มิใช่ตน, มิใช่ตัวตน, บังคับมิได้, บังคับไม่ได้, อนัตตา (ไม่อยู่ในอำนาจของเรา ไม่มีเจ้าของที่แท้จริง).น+อตฺต.
อนตฺตตา : (อิต.) ความที่แห่งภาวะเป็นภาวะมีตนหามิได้, ฯลฯ, ความที่แห่งของเป็นของมีตนหามิได้, ความเป็นของมีตนหามิได้, ฯลฯ.
อนตฺตมน : (วิ.) ผู้มีใจอันปิติและโสมนัสถือเอาแล้วหามิได้, น้อยใจ, ไม่พอใจ.
อนวเสส : (วิ.) มีเศษเหลือหามิได้, มีเศษเหลือลงหามิได้, ไม่มีเศษ, หาเศษมิได้.วิ.นตฺถิอสฺสอวเสสนฺติอนวเสสํ.
อนาวฏทฺวารตา : (อิต.) ความเป็นแห่งตนผู้มีประตูอัน-ปิดแล้วหามิได้, ความเป็นคนไม่ปิดประตู (ยินดีต้อนรับ).น+อาวฎ+ทฺวาร+ตาปัจ.
อนาสว : (วิ.) มิใช่อาสวะ, มีอาสวะหามิได้, ไม่มีอาสวะ.
อนิจฺจ : (วิ.) มีความเที่ยงหามิได้, มีความมั่นคงหามิได้, มีความแน่นอนหามิได้, มีความยั่งยืนหามิได้, ไม่มีความเที่ยง, ฯลฯ, ไม่เที่ยงฯลฯ.ส.อนิตฺย.
อนิปฺผล : (วิ.) มีผลออกแล้วหามิได้, ไม่ไร้ผล, มีผล.วิ.นตฺถินิกฺขมิตฺวาผลเมตฺถาติอนิปฺผลํ.
อนุตฺตร : (วิ.) ผู้ประเสริฐกว่าหามิได้, ไม่มีผู้ประเสริฐกว่า, ไม่มีบุญเขตอื่นยิ่งกว่า, ไม่มีบุญเขตอื่นจะยิ่งกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, อย่างยิ่ง, เยี่ยม, ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, ประเสริฐสุด, สูงสุด. วิ. นตฺถิอุตฺตโรยสฺมาโสอนุตฺต-โร.นตฺถิตสฺสอนุตฺตโรติวาอนุตฺตโรส.อนุตฺตร.
อนุตฺตราสีอนุตฺราสี : (วิ.) มีความสะดุ้งหามิได้, ไม่มีความสะดุ้ง, ไม่มีความหวาดเสียว, ไม่สะดุ้ง, ไม่กลัว, ไม่หวาด, ไม่หวาดเสียว.
อนุตฺตราสี อนุตฺราสี : (วิ.) มีความสะดุ้งหามิได้, ไม่มีความสะดุ้ง, ไม่มีความหวาดเสียว, ไม่ สะดุ้ง, ไม่กลัว, ไม่หวาด, ไม่หวาดเสียว.
อปฺปฏิปุคฺคล : (วิ.) มีบุคคลเปรียบหามิได้, ไม่มีบุคคลเปรียบ.
อปฺปฏิภาค : (วิ.) มีส่วนเปรียบหามิได้, ไม่มีส่วนเปรียบ, เทียบไม่ได้.
อภย : (วิ.) ผู้มีภัยหามิได้, ผู้ไม่มีภัย, มิใช่ภัย.
อมูลอมูลก : (วิ.) มีมูลหามิได้, ไม่มีมูลคือไม่ได้เห็นไม่ได้ยินไม่ได้รังเกียจ, ไม่มีหลักฐาน.
อมูล อมูลก : (วิ.) มีมูลหามิได้, ไม่มีมูล คือไม่ ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้รังเกียจ, ไม่มีหลัก ฐาน.
อรูป : (วิ.) มีรูปหามิได้, ไม่มีรูป, ไม่ใช่รูป.
อรูปี : (วิ.) มีรูปหามิได้, ไม่มีรูป.
อโลภ : (วิ.) มีความโลภหามิได้, ไม่มีความโลภ, ไม่โลภ.
อวิญฺญาณก : (วิ.) มีวิญญาณหามิได้, ไม่มีวิญญาณไม่มีชีวิต, ไม่มีจิตใจ.น+วิญฺญาณกสกัด.
อสภาค : (วิ.) มีส่วนเสมอหามิได้, ไม่มีส่วนเสมอมีส่วนเสมอไปปราศแล้ว, ไม่สมควร.
อสม : (วิ.) มีผู้เสมอหามิได้, ไม่มีผู้เสมอ.
อเหตุอเหตุก : (วิ.) มีเหตุหามิได้, ไม่มีเหตุ.วิ. นตฺถิตสฺสเหตูติอเหตุอเหตุโกวา.ศัพท์หลังสกัด.
อากาสานนฺต : (วิ.) มีอากาศเป็นที่สุดหามิได้, ไม่มีอากาศเป็นที่สุด.