อปาย : (วิ.) ฉิบหาย, เสื่อม, ไม่เจริญ.น+ปาย.
อปายี : ค. หนีไป, หลีกไป
อุปาย : (วิ.) ควร, สมควร, ชอบ.
มงฺค : (ปุ.) สภาพผู้ทั้งฆ่าทั้งยังสัตว์ให้ถึงอบาย. ม+ค ลง นิคคหิตอาคม แปลงเป็น งฺ วิ. โม จ โส โค จาติ มงฺโค. ภาวะยังสัตว์ให้ถึงอบาย. ม (อปาย)+คมฺ+ร ปัจ.
ม : (ปุ.) สภาพผู้ยังสัตว์ให้ตาย, สภาพผู้ฆ่า, ความมืด, สภาพอันยังกิเลสให้ตาย, อบาย. มรฺ ธาตุ ร ปัจ.
วินิปาติก : ค. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน
อปายคามี : ค. ทางนำไปสู่อบาย
อปายิก : (วิ.) เกิดในอบาย. วิ.อปาเยชาโตอปายิโก.ไปในอบาย.วิ.อปาเยคจฺฉตีติอปายิโก.
อสุรกาย : (ปุ.) อสุรกายชื่อของสัตว์ผู้เกิดในอบายพวก ๑ ใน ๔พวก เป็นพวกที่ ๔.
อาปายิก : (ปุ.) ผู้เกิดในอบาย, วิ.อปาเยชาโตอาปายิโก.ผู้ไปในอบายวิ. อปาเยคจฺฉตีติอาปายิโก.ณิกปัจ.ตรัต๎ยาทิตัท.